برخی داروهای درمانی آسم

موارد مصرف:
– درمان نگهدارنده آسم
– درمان نگهدارنده COPD

– ترکیب فلوتیکازون ( کورتیکواستروئید ) و سالمترول ( بتا 2 آگونیست طولانی اثر ) به منظور بهبود عملکرد ریوی و افزایش اثر هر کدام از داروها به تنهایی، طراحی شده است. از آنجایی که فلوتیکازون و سالمترول بصورت موضعی در ریه عمل می کنند سطوح پلاسمایی آن ها اثرات درمانی را پیش بینی نمی کند.
فلوتیکازون: مکانیسم عملکرد همه کورتیکواستروئیدهای موضعی ترکیب 3 خصوصیت زیر است: ضد التهاب، سرکوب کننده سیستم ایمنی و ضد تکثیر سلولی. فلوتیکازون اثرات قوی منقبض کنندگی عروق و ضد التهابی دارد.
سالمترول: از طریق اثر بر گیرنده های بتا 2 باعث شل شدن ماهیچه صاف ریوی شده و اثر کمی روی سرعت قلب دارد.

– به فارماکوکینتیک هر دارو مراجعه شود.

– ازدیاد حساسیت به فلوتیکازون، سالمترول یا سایر ترکیبات فرمولاسیون، حمله طولانی و مقاوم به درمان آسم، حملات حاد آسم، COPD، ازدیاد حساسیت به پروتئین های شیر (Advair Diskus)

– سیستم عصبی مرکزی: سردرد، گیجی
– تنفسی: عفونت مجاری تنفسی فوقانی، فارنژیت، تحریک گلو، برونشیت، التهاب عفونت مجاری تنفسی فوقانی، عفونت/پنومونی مجاری تنفسی تحتانی، سرفه، سینوزیت، گرفتگی صدا/اشکال در حرف زدن، عفونت ویروسی مجاری تنفسی
– اندوکرین و متابولیک: علائم قاعدگی
– گوارشی: تهوع و استفراغ، اسهال، درد و ناراحتی، کاندیدیایی دهانی، عفونت های گوارشی
– عصبی عضلانی و اسکلتی: درد عضلانی اسکلتی، درد عضلات

تئوفيلين جي براي جلوگيري يا تخفيف بروز علايم آسم نايژه اي و اسپاسم برگشت پذير نايژه همراه با برونشيت مزمن و آمفيزم ريوي بكار مي رود.

تئوفيلين از طريق افزايش cAMP داخل سلولي به طور مستقيم سبب شل شدن عضلات صاف راههاي تنفسي و عروق ريوي شده و موجب كاهش اسپاسم نايژه و افزايش سرعت جريان هوا و ظرفيت حياتي مي شود. به نظر مي رسد كه اثر خلط آوري گايافنزين بواسطه افزايش حجم و كاهش چسبندگي ترشحات تراشه و برونش ها اعمال مي شود.

تاكيكاردي، تپش قلب، تهوع، اختلالات گوارشي، سردرد، بي خوابي،آريتمي و تشنج با مصرف تئوفيلين گزارش شده است.

1. مقدار مصرف تئوفيلين را بايد براي هر فرد بطور جداگانه تنظيم نمود و غلظت سرمي دارو، بويژه در درمان طولاني مدت، پيگيري شود.
2. بيماران سالخورده، نوزادان يا بيماران مبتلا به نارسايي احتقاني قلب، انسداد مزمن ريوي، بيماري هاي قلبي- ريوي، عفونت هاي ويروسي و تب زاي تنفسي يا كليرانس تئوفيلين به مقادير كمتري از دارو نياز داشته باشند.
3. بيماران سيگاري بدليل احتمال افزايش متابوليسم تئوفيلين، ممكن است به مقادير بيشتري از دارو نياز داشته باشند.

1. دارو بايد با معده خالي همراه با يك ليوان آب مصرف گردد تا جذب آن تسريع شود.
2. در صورت بروز تحريك گوارشي، دارو همراه با غذا يا بلافاصله پس از آن مصرف شود.
3. طي درمان بااين دارو، از مصرف مقادير زياد فراورده ها يا نوشابه هاي حاوي گزانتين اجتناب گردد و در صورت بروز نشانه هاي آنفلوآنزا، تب يا اسهال بلافاصله به پزشك اطلاع داده شو