درمان عفونت ریه
بنابه اینکه علت عفونت شما چیست، شیوهی درمان متفاوت خواهد بود:
- مثلا اگر علت عفونت شما ویروسی باشد، ویروسی مانند ویروس برونشیت، بعد از چند هفته حالتان خوب خواهد شد و نیازی به مصرف آنتیبیوتیکها نیست.
- اگر علت عفونت ریه شما میکروبی است، مثلا سینهپهلو یا ذاتالریه کردهاید، باید با نظارت پزشک آنتیبیوتیک مصرف کنید و دورهی درمان را حتی با وجود بهبودی کامل سپری کنید.
یادتان باشد که آنتیبیوتیکها فقط برای درمان عفونت ریهی میکروبی بهکار میآیند. برای درمان عفونتهای دیگر مانند عفونت ویروسی، برونشیت یا آنفولانزا نباید از آنتیبیوتیک استفاده کرد.
پیشگیری از انتقال عفونت ریه به دیگران
- هنگام عطسه یا سرفه، دهان خود را کاملا بپوشانید.
- دستان خود را مرتب بشویید.
- دستمال کاغذی آلودهتان را پس از مصرف سریعا دور بیندازید.
پیشگیری از عفونت ریه
اگر سابقه ابتلابه عفونت ریه در شما زیاد است یا بهخاطر سن بالا خطر افزایش ابتلا به آن برایتان زیاد است، باید:
- با پزشکتان در رابطه با تزریق واکسن آنفولانزا مشورت کنید و درصورت لزوم خود را واکسینه کنید.
- دربارهی استفاده از واکسن پنوموکوک از پزشک خود بپرسید و ببینید که مجاز به استفاده هستید یا خیر. درصورت استفاده از این واکسن میتوانید در مقابل ذاتالریه بدنتان را ایمن کنید.
- اگر سیگار میکشید و الکل مصرف میکنید، هر چه سریعتر به ترک آنها اقدام کنید.
پنومونی یک عفونت ریوی است که منجر به التهاب و ورم کیسه های کوچک هوایی در ریه ها می شود. در این شرایط کیسه های هوایی پر از مایعات و چرک شده و اولین چیزی که اتفاق می افتد سرفه های همراه با خلط و چرک است، اما تب، لرز و تنگی نفس نیز این علائم را همراهی خواهند کرد.
انواع متعددی از باکتری ها، ویروس ها و قارچ ها می توانند عامل شروع کننده پنومونی در افراد باشند.
بیماری پنومونی را بسته به شدت و علت بیماری می توان یک بیماری خفیف، شدید و یا حتی تهدید کننده زندگی در نظر گرفت.
پنومونی معمولا در نوزادان، کودکان و افراد مسن تر از 65 سال و همچنین افرادی که به مشکلاتی نظیر ضعف سیستم ایمنی بدن دچار هستند، جدی تر و خطرناک تر خواهد بود. اما خوشبختانه آنتی بیوتیک ها و داروهای ضد ویروسی جدید قادر به درمان انواع پنومونی خواهند بود.
نشانه های پنومونی از نوع خفیف تا شدید آن، بسته به علت اولیه بیماری (نوع اورگانیسم شروع کننده)، سن و همچنین وضعیت کلی سلامت فرد، از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت خواهد بود. برای مثال در بیمارانی که به پنومونی خفیف مبتلا می شوند، علامت ها معمولا به علامت های سرماخوردگی و آنفلوانزا نزدیک خواهد بود.
نشانه های پنومونی از قرار زیرند:
– تب، لرز و تعریق غیر عادی
– کاهش دمای بدن نسبت به شرایط طبیعی در افراد بالاتر از 65 سال و در افراد دچار ضعف سیستم ایمنی بدن و یا افرادی که به هر دلیل از سطح سلامتی پایینی برخوردارند.
– سرفه هایی که ممکن است با خلط و چرک همراه باشد.
– درد قفسه سینه زمانی که فرد، نفس عمیق می کشد و یا سرفه می کند.
– تنگی نفس
– خستگی و درد عضلات
– تهوع، استفراغ و اسهال
– سردرد
اما نوزادان و کودکان ممکن است هیچ کدام از این علامت ها را نشان ندهند، یا اینکه فقط استفراغ کنند و یا سرفه و تب داشته باشند، خسته و بی رمق باشند و یا تنگی نفس در هنگام تغذیه با شیر مادر در آنها دیده شود.
اما خبر خوب آنکه با رعایت برخی نکات می توانیم خطر ابتلا به پنومونی را کاهش دهیم و فراموش نکنید بیشترین اهمیت این نکات برای افرادی است که مستعد ابتلا به این بیماری اند، مانند افرادی که از سطح سلامتی پایینی برخوردارند، افرادی که دچار نقایص سیستم ایمنی اند و نیز نوزادان و افراد مسن.
این نکات عبارتند از :
رعایت بهداشت
رفتارهای بهداشتی ساده مانند شستن دست ها و صورت، گرفتن جلوی بینی و دهان موقع سرفه یا عطسه و همچنین رعایت بهداشت شخصی برای مواجهه هرچه کمتر با میکروب های بیماری زا.
دوری از سیگار
سیگاری ها در خطر بیشتری برای ابتلا به پنومونی قرار دارند، چراکه مکانیسم های دفاعی ریه ها در حضور دود تنباکو به کلی فلج می شوند.
بیماری و علامت های آن را بشناسید
بدون شک شناخت هرچه بیشتر و بهتر بیماری، عوامل خطر، علامت ها و راه های پیشگیری از بیماری، به کاهش خطر ابتلا و در صورت شروع بیماری به شناخت و تشخیص هرچه سریع تر آن کمک خواهد کرد.
علل بیماری
• استنشاق مواد شیمیایی مانند بخارهای سمی
• التهاب ریه در اثر استنشاق مواد حساسیت زا
• مواجهه با موادی که در محیط کار یا محیط های دیگر وجود دارند. مثلا برخی کشاورزان در اثر تنفس گرد و غبار، دچار التهاب ریه می شوند.
• نوعی استرپتوکوک
• وارد شدن بخشی از محتویات معده به ریه ها در اثر استفراغ
افراد در معرض خطر
• افراد مبتلا به بیماری های مزمن قلبی، ریوی، کبدی، کلیوی، آسم و دیابت.
• افرادی که سیگار می کشند.
• افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند مانند افراد مبتلا به ایدز.
• افراد پیر و ضعیف.
• افرادی که طحال آنها با جراحی برداشته شده است.
• افراد الکلی.