مانند نوشیدن یک فنجان قهوه، مصرف قرص کافئین می تواند انرژی، حافظه و تمرکز را به طور موقت افزایش دهد. در حالی که قرص های کافئین ممکن است به فرد کمک کند مطالعه کند یا بیدار بماند، دوزهای بالای کافئین می تواند عوارض جانبی ایجاد کند.
قرص کافئین چیست؟
کافئین یک داروی محرک است که فعالیت سیستم عصبی مرکزی را افزایش می دهد. قهوه و چای منابع طبیعی کافئین هستند و کافئین را می توان به محصولات دیگر مانند نوشابه های گازدار و نوشیدنی های انرژیزا افزود. قرص های کافئین ممکن است حاوی اشکال طبیعی یا صناعی کافئین باشند. میزان کافئین موجود در این قرص ها بسته به برند متفاوت است. اغلب حاوی 100 تا 200 میلی گرم کافئین در هر قرص هستند. سازمان غذا و دارو آمریکا (FDA) تخمین می زند که سطح کافئین در یک فنجان (8 اونس) چای 30 تا 50، یک فنجان قهوه 80 تا 100 و یک فنجان نوشیدنی انرژی زا 40 تا 250 میلی گرم می باشد. اغلب افراد می توانند 400 میلی گرم کافئین در روز بدون آن که عوارض جانبی منفی را تجربه کنند، مصرف نمایند.
ایمنی قرص کافئین
در صورتی که مصرف سایر منابع کافئین محدود گردد، قرص های کافئین برای اکثر افراد در حد اعتدال بی خطر هستند. با این حال، برخی افراد نسبت به اثرات کافئین حساس هستند و ممکن است واکنش های نامطلوبی نسبت به این مکمل ها و سایر منابع کافئین داشته باشند. افرادی که نسبت به کافئین حساسیت دارند، خانم های باردار و شیرده، افراد مبتلا به فشار خون بالا، بیماری های قلبی و رفلاکس معده، کودکان و نوجوانان و افرادی که به طور منظم سردردهای میگرنی را تجربه می کنند، بهتر است مصرف کافئین خود را محدود نمایند.
فواید قرص کافئین
کافئین ممکن است فواید زیادی داشته باشد، ولی با توجه به اینکه در بیشتر تحقیقات، اثرات کافئین موجود در قهوه مورد بررسی قرار داده شده است که علاوه بر کافئین شامل ترکیبات دیگری از جمله آنتی اکسیدانها نیز می باشد لذا تفکیک فواید کافئین از سایر ترکیبات موجود در قهوه، مانند آنتی اکسیدان ها، دشوار است.
بهبود تمرکز و حافظه: مصرف قرص های کافئین در حین کار یا مطالعه می تواند تمرکز و هوشیاری را بهبود بخشد. مطالعه ای اثرات قرص های حاوی 200 میلی گرم کافئین بر حافظه را در 160 بزرگسال بررسی کرد. محققان دریافتند کسانی که در طول یادگیری قرص های کافئین مصرف می کردند در مقایسه با دارونما، 24 ساعت بعد در تست های حافظه بهتر عمل کردند.
بهبود عملکرد ورزشی: کافئین می تواند عملکرد ورزشی افراد را بهبود بخشد. مزایای کافئین شامل هماهنگی و تمرکز بهتر، احساس درد و خستگی کمتر و بهبود استقامت در تمرینات با شدت بالا است. یک مطالعه مروری نشان داد که مصرف کافئین می تواند عملکرد ورزشی را با تاثیر بر قدرت و استقامت عضلانی، بهبود بخشد. با این حال، مصرف کافئین قبل از مسابقات ورزشی ممنوع است.
تسکین میگرن و سردرد: کافئین ممکن است سردردهای میگرنی و تنشی را کاهش دهد، چرا که احتمالا درک فرد از درد را کاهش می دهد. با این حال، طبق نظر بنیاد میگرن آمریکا، افراد برای درمان سردرد باید کافئین را به 2 روز در هفته محدود کنند. به نظر می رسد که مصرف کافئین سه بار یا بیشتر در هفته می تواند دفعات میگرن را افزایش دهد. همچنین پیشنهاد می شود کسانی که سردردهای مکرر دارند از مصرف کافئین اجتناب کنند.
کاهش علائم پارکینسون: طبق یک مطالعه کافئین موجود در قهوه ممکن است به کنترل حرکت در افراد مبتلا به بیماری پارکینسون کمک کند.
مقایسه قرص کافئین و قهوه
بعضی از افراد ترجیح می دهند کافئین را به شکل قرص مصرف کنند و برخی دیگر قهوه یا چای را ترجیح می دهند. دلایل افراد شامل چند بخش است:
طعم: برای کسانی که از طعم قهوه لذت نمی برند، قرص های کافئین می توانند مزایای مشابهی داشته باشند.
راحتی: از آنجایی که قهوه مدرتر از قرص کافئین است؛ مصرف قرص کافئین برای کسانی که برای مدت طولانی به سرویس بهداشتی دسترسی ندارند، از جمله رانندگان اتوبوس، راحت تر است.
اسیدیته: قهوه اسیدی است و می تواند باعث سوزش سردل شود و یا علائم رفلاکس را تشدید نماید، لذا قرص های کافئین ممکن است برای کسانی که مستعد رفلاکس هستند گزینه بهتری باشد.
سایر ترکیبات: قهوه حاوی مقادیر بالایی آنتی اکسیدان است که فواید زیادی دارد. اما قرص کافئین این خاصیت را ندارد. از طرف دیگر، قهوه حاوی روغن هایی است که ممکن است سطح کلسترول را در افرادی که زیاد قهوه می نوشند افزایش دهند. قرص های کافئین فاقد این روغن هستند؛ لذا این اثرات را ندارند.
عوارض و خطرات کافئین
افرادی که زیاد کافئین مصرف می کنند یا به آن حساسیت دارند ممکن است عوارضی مانند اضطراب و عصبی بودن، اسهال، سرگیجه، احساس ناراحتی، ضربان قلب بالا، سردرد، سوزش سردل، فشار خون بالا، حالت تهوع، لرزش، اختلالات خواب و تشنگی را تجربه کنند.
در صورت مصرف منظم کافئین، وابستگی به آن نیز گزارش شده است. حتی مصرف یک فنجان در روز ممکن است منجر به وابستگی شود. اگر به طور ناگهانی از کافئین اجتناب شود، وابستگی می تواند منجر به علائم ترک مصرف شود. با این حال همه کسانی که روزانه کافئین مصرف می کنند علائم وابستگی یا ترک مصرف را تجربه نمی کنند. برخی تحقیقات نشان می دهد که عوامل ژنتیکی در حساسیت فرد به کافئین نقش دارند. طبق یک مطالعه، مصرف زیاد کافئین در دوران نوجوانی می تواند باعث تغییرات دائمی در مغز شود که ممکن است باعث افزایش اضطراب در بزرگسالی شود.
روش مصرف کافئین
قرص های کافئین حاوی 100 تا 200 میلی گرم کافئین در هر وعده هستند. مصرف روزانه 400 میلی گرم از کافئین اغلب منجر به بروز عوارض جانبی نمی شود. مقدار کافئین موجود در هر قرص بسته به برند متفاوت است؛ لذا افراد همیشه باید طبق دستورالعمل های درج شده در بسته بندی محصول عمل نمایند و از مصرف مقادیر بیش تر از دوز توصیه شده خودداری کنند. هنگام محاسبه میزان کافئین مصرفی روزانه، مواد غذایی حاوی کافئین مانند شکلات، قهوه، نوشیدنی های انرژی زا، شکلات داغ، چای سیاه و چای سبز نیز می بایست در نظر گرفته شوند. همچنین برخی داروها و مکمل ها نیز ممکن است حاوی کافئین باشند.
بهترین زمان مصرف قرص کافئین
کافئین بهتر است صبح ها مصرف شود. مصرف کافئین در عصر می تواند خواب شب را تحت تاثیر قرار دهد. ممکن است 4 تا 6 ساعت طول بکشد تا بدن نیمی از کافئینی را که دریافت میکند متابولیزه کند. در صورت بروز عوارض جانبی از جمله ضربان قلب بالا، اضطراب و یا بی قراری مصرف کافئین را متوقف کنید.
کلام آخر
قرصهای کافئین مکمل هایی هستند که سیستم عصبی مرکزی را تحریک میکنند تا به افراد کمک کنند بیدار، هوشیار و متمرکز بمانند. همچنین ممکن است عملکرد ورزشی را بهبود بخشند و میگرن و سردردهای تنشی را تسکین دهند. کافئین یک ماده دارویی است. بنابراین افراد باید همیشه به دوز توصیه شده پایبند باشند و در صورت بروز عوارض جانبی مصرف آن را متوقف کنند.