درمان عفونت ریه

بنابه اینکه علت عفونت شما چیست، شیوه‌ی درمان متفاوت خواهد بود:

• مثلا اگر علت عفونت شما ویروسی باشد، ویروسی مانند ویروس برونشیت، بعد از چند هفته‌ حال‌تان خوب خواهد شد و نیازی به مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها نیست.
• اگر علت عفونت ریه شما میکروبی است، مثلا سینه‌پهلو یا ذات‌الریه کرده‌اید، باید با نظارت پزشک آنتی‌بیوتیک مصرف کنید و دوره‌ی درمان را حتی با وجود بهبودی کامل سپری کنید.

یادتان باشد که آنتی‌بیوتیک‌ها فقط برای درمان عفونت ریه‌ی میکروبی به‌کار می‌آیند. برای درمان عفونت‌های دیگر مانند عفونت ویروسی، برونشیت یا آنفولانزا نباید از آنتی‌بیوتیک استفاده کرد.

پیشگیری از انتقال عفونت ریه به دیگران

• هنگام عطسه یا سرفه، دهان خود را کاملا بپوشانید.
• دستان خود را مرتب بشویید.
• دستمال کاغذی آلوده‌تان را پس از مصرف سریعا دور بیندازید.

پیشگیری از عفونت ریه

اگر سابقه ابتلابه عفونت ریه در شما زیاد است یا به‌خاطر سن بالا خطر افزایش ابتلا به آن برای‌تان زیاد است، باید:

• با پزشک‌تان در رابطه با تزریق واکسن آنفولانزا مشورت کنید و درصورت لزوم خود را واکسینه کنید.
• درباره‌ی استفاده از واکسن پنوموکوک از پزشک خود بپرسید و ببینید که مجاز به استفاده هستید یا خیر. درصورت استفاده از این واکسن می‌توانید در مقابل ذات‌الریه بدن‌تان را ایمن کنید.
• اگر سیگار می‌کشید و الکل مصرف می‌کنید، هر چه سریع‌تر به ترک آنها اقدام کنید.

پنومونی یک عفونت ریوی است که منجر به التهاب و ورم کیسه های کوچک هوایی در ریه ها می شود. در این شرایط کیسه های هوایی پر از مایعات و چرک شده و اولین چیزی که اتفاق می افتد سرفه های همراه با خلط و چرک است، اما تب، لرز و تنگی نفس نیز این علائم را همراهی خواهند کرد.

انواع متعددی از باکتری ها، ویروس ها و قارچ ها می توانند عامل شروع کننده پنومونی در افراد باشند.

بیماری پنومونی را بسته به شدت و علت بیماری می توان یک بیماری خفیف، شدید و یا حتی تهدید کننده زندگی در نظر گرفت.

پنومونی معمولا در نوزادان، کودکان و افراد مسن تر از 65 سال و همچنین افرادی که به مشکلاتی نظیر ضعف سیستم ایمنی بدن دچار هستند، جدی تر و خطرناک تر خواهد بود. اما خوشبختانه آنتی بیوتیک ها و داروهای ضد ویروسی جدید قادر به درمان انواع پنومونی خواهند بود.

نشانه های پنومونی از نوع خفیف تا شدید آن، بسته به علت اولیه بیماری (نوع اورگانیسم شروع کننده)، سن و همچنین وضعیت کلی سلامت فرد، از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت خواهد بود. برای مثال در بیمارانی که به پنومونی خفیف مبتلا می شوند، علامت ها معمولا به علامت های سرماخوردگی و آنفلوانزا نزدیک خواهد بود.

نشانه های پنومونی از قرار زیرند:

– تب، لرز و تعریق غیر عادی

– کاهش دمای بدن نسبت به شرایط طبیعی در افراد بالاتر از 65 سال و در افراد دچار ضعف سیستم ایمنی بدن و یا افرادی که به هر دلیل از سطح سلامتی پایینی برخوردارند.

– سرفه هایی که ممکن است با خلط و چرک همراه باشد.

– درد قفسه سینه زمانی که فرد، نفس عمیق می کشد و یا سرفه می کند.

– تنگی نفس

– خستگی و درد عضلات

– تهوع، استفراغ و اسهال

– سردرد

اما نوزادان و کودکان ممکن است هیچ کدام از این علامت ها را نشان ندهند، یا اینکه فقط استفراغ کنند و یا سرفه و تب داشته باشند، خسته و بی رمق باشند و یا تنگی نفس در هنگام تغذیه با شیر مادر در آنها دیده شود.

اما خبر خوب آنکه با رعایت برخی نکات می توانیم خطر ابتلا به پنومونی را کاهش دهیم و فراموش نکنید بیشترین اهمیت این نکات برای افرادی است که مستعد ابتلا به این بیماری اند، مانند افرادی که از سطح سلامتی پایینی برخوردارند، افرادی که دچار نقایص سیستم ایمنی اند و نیز نوزادان و افراد مسن.

این نکات عبارتند از :

رعایت بهداشت

رفتارهای بهداشتی ساده مانند شستن دست ها و صورت، گرفتن جلوی بینی و دهان موقع سرفه یا عطسه و همچنین رعایت بهداشت شخصی برای مواجهه هرچه کمتر با میکروب های بیماری زا.

دوری از سیگار

سیگاری ها در خطر بیشتری برای ابتلا به پنومونی قرار دارند، چراکه مکانیسم های دفاعی ریه ها در حضور دود تنباکو به کلی فلج می شوند.

بیماری و علامت های آن را بشناسید

بدون شک شناخت هرچه بیشتر و بهتر بیماری، عوامل خطر، علامت ها و راه های پیشگیری از بیماری، به کاهش خطر ابتلا و در صورت شروع بیماری به شناخت و تشخیص هرچه سریع تر آن کمک خواهد کرد.

علل بیماری

افراد در معرض خطر

پیشگیری از پنومونی

جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره ۵۴۱۰۹۰۰۰ -۰۲۱ تماس حاصل فرمایید.

نوروبیون چیست؟

نوروبیون ترکیبی از سه ویتامین گروه ب، شامل ب ۱، ب۶ و ب ۱۲ است که هر یک در فرایند حمایت، ترمیم و بازسازی اعصاب نقش بسیار مهمی ایفا می کنند؛ از این رو می تواند در کاهش سریع‌تر دردها به ویژه دردهای کمر، بهبود سرعت انتقال عصبی، تسریع بازسازی اعصاب آسیب دیده، درمان حمایتی بیماران مبتلا به انواع پلی نوروپاتی‌ها مثل افراد دیابتی، افراد الکلی و در موارد تغییرات تحلیل برنده در ستون فقرات، اثرات سودمندی داشته باشد.

نوروبیون حاوی مقادیر درمانی از هر یک از ترکیبات ویتامینی ب۱، ب۶ و ب۱۲ است (۱۰۰ میلی گرم ویتامین ب۱، ۱۰۰ میلی گرم ویتامین ب۶، ۱۰۰۰ میکروگرم ویتامین ب۱۲)، از این رو توصیه می شود تا با نظر پزشک معالج مصرف شود.

مقایسه آمپول نوروبیون با مکمل های ب کمپلکس

امروزه با توجه به تولید و عرضه انبوه و متنوع انواع مکمل های غذایی به شکل خوراکی، به ندرت نیاز به تزریق آمپول های ویتامین از جمله آمپول نوروبیون است؛ مگر در موارد خاص که شخص دچار اختلال در جذب ویتامین ها از راه دستگاه گوارش باشد.

ویتامین های ب، به صورت قرص های مجزا و یا به شکل ترکیبی که به آن ب کمپلکس گفته می شود در دوزهای مختلف توسط لابراتوارهای گوناگون تولید می شوند.

آمپول ها حاوی مواد نگهدارنده از قبیل فلزات سمی مانند آلومینیوم و جیوه می باشند که برای بدن مضر است، البته تزریق محدود آمپول نوروبیون و با تجویز پزشک اصولا مشکلی ایجاد نمی کند، اما نباید به شکل مستمر و به عنوان برنامه دائم از آن ها استفاده شود؛ در هر صورت مصرف ویتامین‌های ب به شکل مکمل غذایی (خوراکی) بهتر از شکل تزریقی آن است

مضرات و عوارض جانبی احتمالی آمپول نوروبیون

•     خونریزی معده
•     احساس درد و گرفتگی در ناحیه گلو
•     کهیر
•     آلرژی شدید تهدید کننده
•     خارش پوستی
•     احساس ضعف
•     اضطراب

آمپول های نوروبیون باید زیر دمای 25 درجه سانتی گراد نگهداری شوند از اینرو بهتر است آن ها را در یخچال نگهداری کنید. تاریخ مصرف آن ها، هم بروی جعبه و هم بروی هر آمپول درج شده است و حتما قبل از خریداری و مصرف به تاریخ انقضای آن ها توجه فرمایید. قابل ذکر است به هیچ عنوان نباید از آمپول های تاریخ مصرف گذشته و یا بدون تاریخ استفاده نمود.

آمپول نوروبیون باید در عضله تزریق گردد و ممکن است در محل تزریق کمی احساس سوزش را تجربه کنید.

بررسی عملکرد سه ویتامین B1، B6 و B12 در بدن:

ویتامین B1: ویتامین B1 که به آن تیامین نیز گفته می شود برای فعالیت غدد فوق کلیوی(آدرنال)، سیستم اعصاب مرکزی و متابولیزم مواد غذایی مورد استفاده قرار می گیرد، B1 به عنوان یک کوانزیم کمک به کنترل اشتها و هضم و جذب مواد غذایی کرده و همچنین نقش مهمی در تبدیل قند به انرژی به عنوان سوخت برای فعالیت سلول های بدن ایفا می کند. نیاز روزانه بدن به این ویتامین برای بزرگسالان 1.2 الی 1.4 میلیگرم است.

مقایسه آمپول نوروبیون با مکمل های(قرص های) ب کمپلکس(B complex) امروزه با توجه به تولید و عرضه انبوع و متنوع انواع مکمل های غذایی به شکل خوراکی به ندرت نیاز به تزریق آمپول های ویتامین از جمله آمپول نوروبیون می باشد مگر در موارد خاص که شخص دچار اختلال در جذب ویتامین ها از طریق دستگاه گوارش است.

ویتامین های ب بصورت قرص های مجزا و یا به شکل ترکیبی که به آن ب کمپلکس گفته می شود در دوزهای مختلف توسط لابراتوارهای گوناگون تولید می شوند.

آمپول ها حاوی مواد نگهدارنده از قبیل فلزات سمی مانند آلومینیوم و جیوه می باشند که برای بدن مضر است، البته تزریق محدود آمپول نوروبیون و با تجویز پزشک اصولا مشکلی ایجاد نمی کند، اما نباید به شکل مستمر و به عنوان برنامه دائم از آن ها استفاده شود.

در هر صورت به نظر بنده مصرف ویتامین های ب به شکل مکمل غذایی(خوراکی) بهتر از شکل تزریقی آن هاست.

آمپول و قرص بیوتن و بپانتن

آمپول و قرص بیوتن و بپانتن حاوی ویتامین های بیوتن و ویتامین های خانواده b می باشد که درمان قطعی ریزش مو و کم پشتی مو ها می باشد ، همانطور که مشخص است آمپول و قرص بیوتن و بپانتن هردو موجود می باشند که مصرف قرص آن راحت تر بوده و معمولا استفاده بیشتری می شود ولی در موارد خاص مانند  عدم جذب قرص توسط افراد ،  تزریق  آمپول آن مورد استفاده قرار می گیرد .

بیوتن چیست؟

بیوتن به دلیل تاثیر بالای خود در رشد و تقویت موها به ویتامین h یعنی ویتامین موها معروف است ، زیرا داشتن موهایی با طراوت و سالم از طریق بیوتن امکان پذیر است به دلیل این که ، این ماده به تکثیر سلول های مو کمک کرده و تولید و تجزیه آمینه اسید را بر عهده دارد همچنین تنظیم قند خون و پروتئین به عهده آن می باشد ، بیوتن را میتوان در غذاهایی یافت مانند : تخم مرغ ، هویج ، انواع مغزی جات ، شیر ، توت ، جو ، پیاز ، آجیل ، آووکادو ، چغندر و … که همگی حاوی بیوتن بوده و برای بدن و موها ضروری می باشند . کمبود بیوتن در بدن موجب ریزش موها ، خستگی ، سوزن شدن دست و پا ، شکننده بودن استخوان ها ، گرفتی عضلات ، در مواقعی سوء تغدیه و کاهش وزن خواهد شد . بیوتن باید روزانه 30 میکروگرم به بدن برسد و به هر صورت اگر این ماده به بدن نرسید مصرف حتمی آمپول و قرص بیوتن و بپانتن باید مصرف گیرد . مصرف بیوتن باید در روز صورت گیرد زیرا این ماده انرژی زا بوده و در صورت مصرف شبانه بی خوابی را در بر دارد ، و مصرف قرص آن هفته ایی یکبار و آمپول آن هر شش ماه یکبار توصیه می شود .

بپانتن چیست؟

بپانتن یا همان ویتامین ب5 ویتامین ضروری بدن برای رشد مو ها می باشد ، این ویتامین کنترل و متابولیزم کربوهیدرات و چربی ها و تجزیه و تولید پروتئین را عهده دار است ، همان طور که میدانید مو برای رشد و تقویت نیاز به پروتئینی به نام کراتین دارد که در بپانتن وجود داشته و برای موها الزامی می باشد . همینطور باید گفت که بپانتن به غدد کلیوی نیز کمک بسیاری می کند و سبب تولید هورمون های جنسی شد که تولید انرژی را در بر دارد این مواد بدن را از استرس و عصبانیت می کاهد به این دلیل به عنوان مواد ضد استرس شناخته شده است که کمبود بپانتن در بدن علاوه بر ریزش مو ها ، خستگی ، بی خوابی ، بی قراری ، تحریک پذیری و در مواقعی  افسردگی را در بر دارد بنابراین مصرف روزانه 10 میلی گرم ان برای بدن ضروری می باشد .
ب 5 را می توان در انواع گوشت ، ماهی های آزاد و سالمون ، جگر ، سیب زمینی ، تخئم مرغ ، کلم بروکلی یافت .
نکته ایی که وجو دارد این است افراد باید ازمصرف زیاد بیوتن و بپانتن بپرهیزند زیرا مانند هر ویتامین دیگر مصرف زیادی آن موجب بروز مشکلاتی مانند افزایش قند خون ، اسهال ، کاهش سطح ویتامین سی خواهد شد پس مصرف آن باید طبق دستور پزشک صورت گیرد .

جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره ۵۴۱۰۹۰۰۰ -۰۲۱ تماس حاصل فرمایید.

امروزه داروهاي متعدد و فراواني براي بيماري MS وجود دارد كه مستقيما به كنترل علايم بيماري مربوط نمي‏شود و شاید فقط براي اصلاح روند بيماري مناسب باشد. از آن جمله مي‏توان به سه نوع بتااينترفرون (interferon Beta) اشاره كرد؛ (بتافرون، آونكس و ربيف) (Rebif-Avonex-Betaferon) و داروي گلاتيرامراستات (كوپاكسون) كه هر كدام از آنها ويژگي متفاوتي دارند (در روش و دفعات تزريق)*

بتااينترفرون‏

امروزه بتااينترفرون را تنها بر روند عود – بهبود بيماري MS موثر مي‏دانند. به تازگي تحقيقات كلينيكي صورت گرفته تا تاثير اين اين دارو بر نوع پيش‏رونده بيماري MS را ارزيابي نمايند. انواع در دسترس اينترفرون عبارتند از:

* بتا اينترفرون b 1 (با نام تجاري: بتاسرون، بتافرون) (كمپاني داروسازي: برلكس در آمريكاي شمالي، شرينك AG در اروپا و ساير نقاط دنيا)
* بتا اينترفرون a 1 (با نام تجاري آونكس) (كمپاني داروسازي: بيوژن)

* بتا اينترفرون a 1 (با نام تجاري ربيف) (كمپاني داروسازي: ارس سرونو)نتايج تحقيقات كلينيكي طولاني مدت درباره بتاسرون و آونكس به همراه بتاسرون براي استفاده در آمريكا، كانادا، استراليا، انگلستان و بسياري از كشورهاي اروپائي‏پذيرفته شده است. امروزه آونكس در آمريكا و اروپا پذيرفته شده است.ربيف همچنان تحت تحقيقات كلينيكي قرار دارد اما در سوئيس، انگلستان، كانادا، استراليا و اعضاي اتحاديه اروپا عرضه مي‏شود. بتاسرون به عنوان داروي تجويز شده در آمريكا براي بيش از 20 هزار مبتلا به MS دو سال كه مورد بهره برداري قرار گرفته است.- عوارض جانبي بتاسرون‏مهمترين عوارض بتاسرون عبارتند از:

* عكس العمل محل تزريق: تزريق صحيح طبق دستور، محل تزريق چرخشي و ماساژ محل پس از تزريق، اين مشكل را كم رنگ مي‏كند.
* نشانه هائي شبيه آنفولانزا: كه شامل تب و لرز و درد عضلات مي‏شود: اين نشانه معمولا به صورت خود به خود پس از3 ماه از بين مي‏رود. همچنين تزريق در ساعات بعد از ظهر و استفاده از قرص پاراستامول، آسپرين يا ايبوپروفن همزمان با تزريق، اين مشكل را كمتر مي‏كند.
* افسردگي: در تحقيقات كلينيكي گزارش شده كه برخي افراد، دست به خودكشي زده و يا براي اينكار تلاش نمودند. لازم به ذكر است كه كنترل همزمان توسط يك داروي تخصصي، بخش مكمل اين درمان است.كوپليمر 1كوپليمر 1 (نام تجاري: كوپاكسون) (كمپاني داروسازي: داروسازي تو 1) نتايج تحقيقات كلينيكي درباره كوپاكسون نشان مي‏دهد كه اين دارو سبب كاهش ميزان عود بيماري مي‏شود. كوپاكسون چند سالي است كه در كشور فلسطين، عرضه مي‏شود.- اين داروها چگونه استفاده مي‏شود؟

* بتافرون و ربيف با تزريق زيرپوستي يك روز در ميان توسط خود شخص‏

* آونكس با تزريق عضلاني هفتگي‏

* كوپاكسون با تزريق زيرپوستي روزانه توسط خود شخص همه اين داروها بر دفعات و شدت عود بيماري و ميزان آسيب رساني آن كه در تصاوير MRI قابل مشاهده است، تاثير گذار هستند. تصميم‏گيري براي اينكه آيا شخص قابل معالجه هست يا نه و اينكه آيا بايد مصرف دارو را آغاز كند يا خير، و در نهايت اينكه چه دارويي براي اومناسب‏تر مي‏باشد، مسئله‏اي است كه بايد ميان بيمار مبتلا به MS و پزشك مشاور او – پزشك متخصص اعصاب – به مشورت گذاشته شود. در اين ميان مسايل مهمي از قبيل:در دسترس بودن دارو، هزينه آن، وضعيت خدمات بهداشت و درمان و غيره وجود دارند كه بر روند تصميم‏گيري تاثير مي‏گذارند.- درمان‏هاي دوره‏اي تا چه اندازه مفيد هستند؟

همانطور كه پيش از اين گفته شد، براي MS معالجه هاي شناخته نشده است. اما روش‏هاي گوناگون براي كنترل اين بيماري وجود دارد.درمان‏هاي مختلف بيشتر شامل معالجات غيررسمي، غيرسنتي و غالبا غيردارويي مي‏شود. بسياري از آنها بدون آزمايش‏هاي دشوار علمي و توسط پرسنل پيراپزشكي و يا افراد تازه كار علاقمند پيشنهاد و معرفي مي‏گردد.

اگر چه ممكن است برخي از اين درمان‏ها، كم ضررتر و يا حتي سودمند باشند، اما بيماران مبتلا به MS لازم است درباره راه‏هاي پيشنهادي براي كنترل و يا معالجه بيماري خود محتاط و دقيق باشند.بيشتر اين درمان‏هاي عجيب و غريب، هزينه‏هاي بالايي دارند و حتي خطرناك هستند (و متاسفانه تصور خطر احتمالي اين درمان‏ها، نمي‏تواند احساسات عمومي را تغيير دهد.)

جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره ۵۴۱۰۹۰۰۰ -۰۲۱ تماس حاصل فرمایید.

فلورواوراسیل یک داروی ضد سرطان است که برای درمان سرطان کولون، رکتوم، پستان، معده و پانکراس به کار می رود. فلوروارواسیل یک آنتی متابولیت است و این کار را با ایجاد تداخل در تولید پروتئین های ضروری برای رشد سلولی و تولید مثل انجام می دهد.

مکانیسم اثر فلورواوراسیل

مکانیسم عمل دقیق به طور کامل مشخص نشده است، اما به نظر می رسد مکانیسم اصلی فلورواوراسیل ، اتصال دئوکسی ریبونوکلئوتید دارو (FdUMP) و کوفتاکور فولات(10-N5-متیلن تتراهیدروفولات)، به تیمیدیلات سنتتاز و تشکیل یک کمپلکس کوالانسی سه گانه باشد.
این عمل که باعث مهار تشکیل تیمیدیلات از اوراسیل می شود، منجر به مهار سنتز DNA و RNA و درنهایت مرگ سلولی می شود.
فلورواوراسیل هم چنین می تواند به جای یوریدین تری فسفات به RNA اضافه شود، یک RNA تقلبی تولید کند و در پردازش RNA و سنتز پروتئین دخالت کند.

جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره ۵۴۱۰۹۰۰۰ -۰۲۱ تماس حاصل فرمایید.

دوکسوروبیسین یک داروی ضد سرطان است که مانع رشد و پیشرفت سلولهای سرطانی در بدن می شود.
داروی دوکسوروبیسین در درمان انواع مختلف سرطان که پستان، مثانه، تخمدان، تیروئید، معده ،ریه ،استخوان ،بافت عصبی ،عضلات ،مفاصل ،بافت های نرم را تحت تاثیر قرار داده اند استفاده می شود. دوکسوروبیسین همچنین در درمان لنفوم های هوچکینی و لوسمی های حاد نیز بکار می رود.

دوکسوروبیسین چیست؟

دوکسوروبیسین (Doxorubicin) با نام تجاری آدریامایسین (Adriamycin) یک داروی ضد سرطان است که با رشد و گسترش سلول های سرطانی که در بدن تداخل ایجاد می‌کنند مبارزه می‌کند.

دوکسوروبیسین برای درمان انواع مختلف سرطان مانند سرطان پستان، مثانه، تخمدان، تیروئید، معده، ریه ، استخوان ، بافت های عصبی، عضلات، مفاصل، و بافت نرم مورد استفاده قرار می گیرد. دوکسوروبیسین همچنین برای درمان بیماری هوچکین و انواع خاصی از سرطان خون استفاده می شود.

ابرلبین ها دارای 2 دسته دارویی میباشد که در ادامه به آن میپردازیم

1-دوكسوروبيسين – DOXORUBICIN

موارد مـصرف :

دوكسوروبيـسين در درمـان لوسـمي لنفوسيتيك حاد، لوسمي ميلوبلاستيك حاد، كارسينوماي سلولهاي بينابيني بيضه، پستان، نوروبلاستوم، تخمـدان، تيروئيد، تومور ويلمز، ريه (بامنشاء نـايژه اي)، معـده، سـر وگردن، كبـد، گـردن رحـم، پروسـتات، انـدومتر، بيـضه،لنفومهاي هوچكيني، ساركوم بافـت هـاي نـرم و سـاركوم استخوان مصرف ميشود.

 مكانيسم اثر :

دوكسوروبيسين به نظر ميرسد بـا اتـصال به DNA و مهار ساخت DNA و RNA ازطريق ايجـاد اختلال در ساختمان مولكـولي و ايجـاد ممانعـت فـضائي، عمل ميكند.

 فارماكوكينتيك:

دوكسوروبيسين از سد خوني – مغزي عبور نمي كند. اين دارو توسط كبد م تـابوليزه شـده و بـه متابوليت فعال تبديل مي گردد. دفـع آن عمـدتاً از طريـق صفرا است.

 عوارض جانبي :

لكوپني يا عفونت، التهاب مخاط د هـان و التهاب مري از عوارض جانبي شايع دارو هستند.

 تداخلهاي دارويـي :

مـصرف همزمـان ايـن دارو بـا آلوپورينول يا كولشيسين تداخل دارد . مصرف همزمان آن با دانوروبيسين باعث افـزايش خطـر بـروز عـوارض قلبـي ميشود.

 نكات قابل توصيه:

1 -دوكسوروبيسين نبايـد در بيمـاراني كـه قـبلاً مقـادير تجمعي كامل دوكسوروبيسين و دانوروبيـسين را دريافـت كرده اند، مصرف شود.

2 -با مـصرف دوكسوروبيـسين در فواصـل يـك هفتـه اي ممكن است خطر عوارض جانبي قلبي و خوني كمتر شود.

3 -دوكسوروبيسين را بايد بصورت تزريق وريدي آهـسته تجويز كـرد . بـه علـت تحريـك وريـد در محـل تزريـق و احتمال خطر بروز ترومبوفلبيت و نشت دارو به بافت هـاي اطراف رگ، انفوزيون وريدي دارو توصيه نميشود.

4 -دوكسوروبيــسين موجــب نكــروز موضــعي بافــت هــا ميشود. به همين دليـل بـصورت عـضلاني يـا زيرجلـدي نبايد تزريق شود.

 مقدار مصرف:

بزرگسالان: day /75-60 كه هـر 21 2 مقادير m/mg day /30-25 در دو 2 روز يكبار تكرار مي شود يـا m/mا سه روز متوالي كه هر 4-3 هفته تكرار مي شود بصورت وريدي تجويز ميگردد. day /30 كودكان: در سـه روز متـوالي، 2  مقدار m/mg هر چهار هفته يكبار تزريق وريدي ميشود.

2-لوموستین – LOMUSTINE

موارد مصرف :

لوموستين در درمان تومور هاي مغزي، دستگاه گـوارش، ريـه، كليـه، پـستان، م يلـوم مالتيپـل و ملانوماي بدخيم به كار ميرود.

مكانيسم اثر :

لوموستين از دسته دارو هاي آلكيله كننده است و به همراه متابوليـت هـا يش بـا مهـار واكـنش هـا ي آنزيمي، ساخت DNA را نيز مهار ميكند.

فارماكوكينتيك:

جذب خـوراكي لوموسـتين خـوب و سريع بوده و از سد خوني – مغـزي نيـز عبـور مـي كنـد . متابوليسم آن كبدي و سـريع اسـت و بـه متابوليـت هـا ي فعال تبديل مي شود. دفـع آن كليـوي اسـت . لوموسـتين چرخه رودهاي – كبدي نيز دارد.

عــوارض جــانبي:

تـضعيف سيـستم ايمنـي، كـاهش سلولهـاي خـوني و عفونـت از عـوارض شـايع ايـن دارو ميباشند.

نكات قابل توصيه :

1- درمان با لوموستين را بايد تن ها در صورت موثر بـودن ادامه داد . اگرپس از 1-2 دوره درمان پاسـخي بـه دسـت نيامد احتمال موثربودن دارو بسيار كم است.

2- گـاهي اوقـات واكـنشهـاي مقاومـت متقـاطع بـين كارموستين و لوموستين ديده شده است.

3- تجويز دارو هـا ي ضداسـتفراغ پـيش از مـصرف دارو و همچنين مصرف دارو در حالت ناشتا، در بعـضي مـوارد از شدت و دفعات تهوع و استفراغ ميكاهد.

4- بـه علـت اثـرات تجمعـي و ديـررس كـاهش فعاليـت مغزاستخوان ناشـي از لوموسـتين، دارو نبايـد بـا فواصـل كمتر از شش هفته تجويز گردد.

مقدار مصرف :

100-130 به صـورت 2  مقدار mg/m  مقدار واحد مصرف مي شـود كـه هـر شـش هفتـه يكبـار ميتوان آن را تكرار نمود . وقتي با ساير دارو ها بـه صـورت تركيبي مصرف مي شود مقدار مصرف كاهش مـي يابـد . در بيماراني كه مبتلا به كاهش فعاليت مغز استخوان هستند 100 بــه صــورت مقــدار واحــد مــصرف 2 مقــدار mg/m ميشود كه هر شش هفته يكبار تكرار ميشود.

جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره ۵۴۱۰۹۰۰۰ -۰۲۱ تماس حاصل فرمایید.

سیتارابین یک داروی سرطانی است که با رشد و گسترش سلولهای سرطانی در بدن تداخل ایجاد می کند. سیتارابین در درمان لوسمی ( سرطان خون) بکار می رود. سیتارابین همچنین در درمان لوسمی ناشی از مننژیت بکار می رود.

داروی سیتارابین بسرعت متابولیزه می شود و بصورت خوراکی موثر نیست. کمتر از بیست درصد از دوز خوراکی از دستگاه گوارش جذب می شود. اتصل به پروتئین سیتارابین 13% می باشد . دارای متابولیسم کبدی است.
حذف اولیه سیتارابین توسط متابولیزه شدن به ترکیبات غیر فعال ara-U, صورت می گیرد که از طریق ادرار دفع می شود.
نیمه عمر سیتارابین 10 دقیقه می باشد.

مصرف سیتارابین در دوران بارداری و شیردهی

در دوران بارداری و شیردهی، نباید دارویی را خودسرانه و بدون مشورت با پزشک استفاده کنید.

تاثیر مصرف Cytarabine بر رانندگی

سیتارابین ممکن است باعث سرگیجه در شما شود، اگر چنین علائمی داشتید، از رانندگی و کار با ماشین آلات اجتناب نمایید.

 تداخل دارویی سیتارابین

تداخل دارویی ممکن است عملکرد داروها را تغییر و خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. یک لیست از تمام داروهایی (ازجمله داروهای با نسخه / بدون نسخه و داروهای گیاهی) که استفاده می‌کنید تهیه کرده و آن را با دکتر و داروساز خود به اشتراک بگذارید. دوز داروی مصرفی خود را بدون مشورت با دکتر خود تغییر نداده و یا مصرف دارو را ترک نکنید.

داروهایی که ممکن است با این دارو تداخل دارویی برقرار کنند عبارتند از: دیگوکسین، فلوسیتوزین، جنتامایسین، برخی واکسن‌های زنده (مانند BCG)، کلوزاپین، سرکوب کننده‌های سیستم ایمنی (مانند فینگولیمود، ناتالیزومب، افالیزومب، اوکره لیزوماب (ocrelizumab))

جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره ۵۴۱۰۹۰۰۰ -۰۲۱ تماس حاصل فرمایید.

موارد مصرف لوموستین

مکانیسم اثر لوموستین

فارماکوکینتیک لوموستین

عوارض جانبی لوموستین

توصیه های دارویی لوموستین

کنترل و آزمایش

در طول درمان با لوموستین لازم است که وضعیت سلامت بیمار بصورت منظم توسط پزشک بررسی شود تا از اثرات جانبی دارو و پیشرفت درمان اطلاع حاصل شود. تست وضعیت خون و تعداد سلول های خونی یکی از این آزمایش هاست. همچنین تست عملکرد کلیه ها و کبد نیز ممکن است لازم باشد.

نحوه تاثیر و عملکرد  لوموستین در بدن

توده های سرطانی با چگونگی تقسیم شدن سلول ها مشخص میشوند. تقسیم سلول ها در توده های سرطانی مانند بافت های طبیعی کنترل شده نیست. سلول های طبیعی بدن پس از برخورد با سلول های مشابه خود به فرایند تقسیم پایان می بخشند؛ که این فرایند به “تماس بازدارنده” موسوم است. در سلول های سرطانی این توانایی وجود ندارد. بنابراین کنترل و محدودیتی روی تقسیم و گسترش سلول های سرطانی وجود ندارد. فرایند تقسیم سلول های بدن خواه طبیعی باشند ، خواه سرطانی از طریق فرایند چرخه سلولی به وقوع می پیوندد. روند چرخه سلولی به این شکل است که سلول مدتی در فاز استراحت می ماند سپس وارد فاز رشد میشود و درنهایت به مرحله تقسیم میرسد.

توانایی داروهای شیمی درمانی در از بین بردن سلول های سرطانی به میزان توانایی آن ها در ایجاد وقفه در تقسیم سلولی بستگی دارد. داروهای شیمی درمانی معمولا به مولکول های DNA یا RNA صدمه وارد میکنند؛ این مولکول ها در نحوه تقسیم سلول دخیل هستند. اگر سلول ها موفق به تقسیم نشوند رو به نابودی و مرگ میگذارند. هرچه سرعت تقسیم شدن سلول ها بیشتر باشد احتمال اینکه تحت تاثیر داروهای شیمی درمانی قرار بگیرند بیشتر است؛ و این سبب میشود که پس از شیمی درمانی اندازه توده سرطانی کوچکتر شود. این داروها همچنین موجب آپوپتوز یا خزانِ یاخته ای میشوند.

برخی از داروهای شیمی درمانی تنها در مرحله تقسیم سلول وارد عمل میشوند و تاثیر میگذارند و دسته ی دیگر داروهای شیمی درمانی در مرحله استراحت سلول ها وارد عمل میشوند. برنامه ریزی برای انجام شیمی درمانی بر اساس نوع سلول های سرطانی ، نرخ تقسیم سلول ها و میزان اثر بخشی دارو در بیمار تنظیم میشود. به همین خاطر است که شیمی درمانی بصورت دوره ای مصرف میشود.

بیشترین تاثیر شیمی درمانی بر روی سلول هایی است که با سرعت زیادی تقسیم میشوند. متاسفانه داروهای شیمی درمانی بین سلول های سرطانی و سلول های طبیعی بدن تفاوتی قائل نمیشوند و تنها معیار عملکرد آن ها میزان سرعت تقسیم سلول هاست؛ بنابراین طیفی از سلول های طبیعی بدن نیز که سرعت تقسیمات سلولی در آنها بالاست تحت تاثیر این دارو ها قرار میگیرند. این سلول ها شامل سلول های خونی ، دهان ، معده ، روده و فولیکول های مو میباشد. تاثیر داروهای شیمی درمانی بر این سلول ها میتواند سبب کاهش تعداد سلول های خونی ، زخم های دهانی ، ریزش مو و بروز حالت تهوع و استفراغ شود.

لوموستین در گروهی از داروها موسوم به آلکیله کننده ها دسته بندی میشود. آلکیله کننده ها معمولا در فاز استراحت سلولی وارد عمل میشوند.

جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره ۵۴۱۰۹۰۰۰ -۰۲۱ تماس حاصل فرمایید.

آلبومین چیست ؟

آلبومین پروتئین محلول در آب است که توسط کبد تولید می شود و در پلاسما جریان پیدا می کند . پلاسما مایعی است که در خون وجود دارد و آلبومین های دارویی از پروتئین های پلاسما از خون انسان گرفته شده اند. آلبومین ها از طریق افزایش حجم پلاسما یا سطح آلبومین در خون کار می کنند.

آلبومین به عنوان مهمترین پروتئین خون ، برای جایگزین کردن حجم خون از دست رفته در اثر آسیب دیدگی و جراحت مثل سوختگی های شدید یا جراحتی که باعث خونریزی شدید می شود، مورد استفاده قرار می گیرد . این دارو همچنین برای درمان سطح خون پایین به دلیل جراحی ، دیالیز، عفونت های معده ، نارسایی کبد ، مشکلات پانکراس ، مشکلات سیستم تنفسی و تخمک گذاری مورد استفاده قرار می گیرد .

نکته مهم :اگر کم خونی شدید (کمبود سلول های قرمز خونی) یا نارسایی قلب دارید نباید از آلبومین استفاده کنید.

آزمایش آلبومین، مقدار این پروتئین خون را اندازه‌گیری می‌کند. آلبومین پروتئینی است که در کبد ساخته می‌شود. آلبومین چیست؟ این ماده به حفظ گردش خون و جلوگیری از نشت آن به خارج از رگ‌ها کمک می‌کند. همچنین پروتئین albumin مواد مختلفی را در سرتاسر بدن ما، از جمله هورمون، ویتامین و آنزیم جا به جا می‌نماید. عوارض پایین بودن آلبومین خون می‌تواند ناشی از بیماری‌های کبد و کلیه باشد.

عوارض پایین بودن آلبومین خون

هیپوآلبومینمی می‌تواند اثرات سایر بیماری‌ها را بدتر کند. مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۵ نشان داد افرادی که دارای بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD) و هیپوآلبومینمی بودند بیشتر احتمال دارد که نارسایی تنفسی داشته باشند.

عوارض دیگر عبارتند‌از:

• ایجاد مایع، از جمله در اطراف ریه‌ها و معده
• ذات الریه
• آسیب عضلانی

هیپوآلبومینمی همچنین ممکن است اثر داروهای خاصی را که نیاز به albumin دارند، کاهش دهد.

آلبومین در سه شکل قابل دسترس است.

•  نوع سرم انسانی یا سرم آلبومین
•  نوع آلبومین گاوی که در آزمایشگاهی استفاده می شود
•  نوع آلبومین موجود در مواد ارگانیک مانند سفیده تخم مرغ

در صورت ابتلا به شرایط زیر نباید از آلبومین استفاده کنید:

•  کم خونی شدید
•  نارسایی شدید قلب یا فشار خون بالا
•  مشکلات ریوی
•  بیماری کلیوی
•  خونریزی یا اختلال لخته شدن خون مثل هموفیلی
•  آلرژی لاتکس
•  ناتوانی در ادرار کردن

“ما همچنان توصیه می کنیم حتما دستورالعمل های پزشک را رعایت کنید و از نوشیدنی ها، غذاها و فعالیت های ممنوعه دوری کنید. “

موارد و مقدار مصرف

1 – کمی پروتئین خون

بزرگسالان :

مقدار ‏ml/day 1500-1000 ‏ (از محلول پنج درصد) انفوزیون وریدی می شود. حداکثر سرعت انفوزیون 10- ‏5 میلی لیتر در دقیقه می باشد. یا ‏ml‏ 300-200 (از محلول 25%) روزانه به صورت انفوزیون وریدی با سرعت حداکثر ‏ml/min 3 ‏ تزریق می شود. مقدار مصرف براساس حالت و پاسخ بیمار تغییر می کند.

2- شوک

بزرگسالان :

ابتدا، مقدار 500 میلی لیتر (محلول پنج درصد) تزریق به صورت وریدی می شود و سپس برحسب نیاز 30 دقیقه بعد ‏تکرار می گردد. مقدار مصرف بر اساس حالت و پاسخ بیمار تغییر می کند. حداکثر مقدار مصرف 250 گرم در 48 ساعت ‏است.

کودکان :

‏ml/kg 20 ‏ -10 (از محلول 5%) به صورت انفوزیون وریدی با سرعت ‏ml/min 10-5 ‏ تزریق می شود.

3- سوختگی ها

بزرگسالان و کودکان :

مقدار مصرف بر اساس وسعت سوختگی و حالت بیمار متفاوت است. معمولاً غلظت نگهدارندة ‏آلبومین پلاسما 3-2 گرم در دسی لیتر است.

4 – زیادی بیلی روبین خون

نوزادان :

2-1 ساعت قبل از انتقال خون، ‏g/kg 1 ‏ آلبومین ( ‏ml/kg 4 ‏ از محلول 25%) انفوزیون وریدی می شود.

نوزادان در معرض خطر بالا با سطح پایین پروتئین سرم:‏

ml/kg 8/1-4/1 ‏ (از محلول 25%) انفوزیون وریدی می شود.

آلبومین چگونه توسط فرد دریافت می شود؟

آلبومین توسط IV به رگ فرد تزریق می شود. زمانی که در حال دریافت و تزیرق آلبومین هستید ، تمام حالت شما از جمله ضربان قلب ، نبض ، سطح الکترولیت ، عملکرد کلیه ، فشار خون ، تنفس به دقت مورد بررسی قرار می گیرد . خون شما نیز در طول آزمایش باید به دقت آزمایش شود و هنگامی که در حال آلبومین درمانی هستید، حتما به اندازه کافی آب بنوشید .

زمانی که یک دوز دارو را فراموش کردیم ، چه کنیم ؟

از آنجایی که آلبومین در مطب توسط درمانگر انجام می شود ، قطعا آن را فراموش نمی کنید .

در صورت اووردوز کردن، چه کاری انجام دهیم ؟

اگر طبق دستور پزشک عمل کنید، هیچ اتفاقی مثل اووردوز برای شما رخ نمی دهد .

اگر علائم زیر را مشاهده کردید، حتما به پزشک مراجعه کنید:

•  سرفه
•  تاول
•  کهیر
•  تنگی نفس
•  ورم صورت، لب ها، زبان و گلو
•  سبک شدن سر
•  ضعف
•  سردرد شدید
•  تاری دید
•  وزوز کردن گوش
•  اضطراب
•  سرگیجه
•  عرق کردن
•  رنگ پریدگی پوست
•  درد در قفسه سینه
•  ضربان قلب نامتعادل
•  اسهال
•  استفراغ
•  بی خوابی
•  تب و لرز
•  قرمز شدن پوست

نکات مهم در مورد مصرف وی آلبومین

نوشیدن آب فراوان از گرفتگی عضلات که ناشی از انبار شدن پروتئین اضافه جلوگیری می کند . مصرف 7 میلی لیتر آب برای هر 1 گرم پروتئین .

در صورت التهاب و خارش پوست شدید، مصرف آن را متوقف کنید.

بر اساس جنسیت، سن، قد، وزن و مدت مصرف باید این مکمل مصرف شود .

این محصول برای افرادی که داروهایی با ترکیبات تئوفیلین (Theophylline) و آنتی پیرین (antipyrine) مصرف میکنند، توصیه نمیشود.

افراد مبتلا به بیماریهای کلیه نباید از این مکمل استفاده کنند.

جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره ۵۴۱۰۹۰۰۰ -۰۲۱ تماس حاصل فرمایید.

تقسیم ﺑﻨﺪىﻫﺎى ﭘﺎﺗﻮﻟﻮژﯾﮏ

ﮔﻠﻮﻣﺮوﻟﻮﻧﻔﺮﯾﺖﻫﺎ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﺑﻨﺪىﻫﺎى ﻣﺘﻔﺎوﺗﻰ دارﻧﺪ. ﯾﮏ ﺳﺮى ﺗﻘﺴﯿﻢ ﺑﻨﺪىﻫﺎى ﭘﺎﺗﻮﻟﻮژﯾﮏ و ﯾﮏ ﺳﺮى ﺗﻘﺴﯿﻢ ﺑﻨﺪىﻫﺎى ﮐﻠﯿﻨﯿﮑﻰ دارﯾﻢ.
در ﮐﻠﯿﻨﯿﮏ ﮔﻠﻮﻣﺮوﻟﻮﻧﻔﺮﯾﺖﻫﺎ را ﺑﻪ دو دﺳﺘﻪ اوﻟﯿﻪ (primary) ﯾﺎ idiopathic و ﺛﺎﻧﻮﯾﻪ (secondary) ﺗﻘﺴﯿﻢﺑﻨﺪى ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ. ﮔﻠﻮﻣﺮوﻟﻮﻧﻔﺮﯾﺖﻫﺎى ﺛﺎﻧﻮﯾﻪ زﻣﺎﻧﻰ اﯾﺠﺎد ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﻋﺎﻣﻠﻰ ﺧﺎرج از ﮐﻠﯿﻪ، ﺑﺎﻋﺚ اﯾﺠﺎد آﺳﯿﺐ ﮐﻠﯿﻮى ﺷﻮد؛ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﯿﻤﺎرى دﯾﺎﺑﺖ اﻣﺎ در ﮔﻠﻮﻣﺮوﻟﻮﻧﻔﺮﯾﺖ اوﻟﯿﻪ (primary or idiopathic)، ﻣﻨﺸﺄ آﺳﯿﺐ درون ﮐﻠﯿﻪ و ﮔﻠﻮﻣﺮول اﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﻠﺖ آن ﻧﯿﺰ ﻣﺸﺨﺺ ﻧﯿﺴﺖ.
واژه ﮔﻠﻮﻣﺮوﻟﻮﻧﻔﺮﯾﺖ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎى وﺟﻮد اﻟﺘﻬﺎب (اﻟﺘﻬﺎب ﮔﻠﻮﻣﺮولﻫﺎ ﯾﺎ رگﻫﺎى ﺧﻮﻧﻰ ﮐﻮﭼﮏ در ﮐﻠﯿﻪ) اﺳﺖ وﻟﻰ واژه ﮔﻠﻮﻣﺮوﻟﻮﭘﺎﺗﻰ ﻃﯿﻒ وﺳﯿﻊ ﺗﺮى دارد و ﺷﺎﻣﻞ ﻣﻮارد اﻟﺘﻬﺎﺑﻰ و ﻏﯿﺮ اﻟﺘﻬﺎﺑﻰ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ.
در آﺳﯿﺐﻫﺎى ﮔﻠﻮﻣﺮوﻟﻰ Ab ﺑﺮ ﻋﻠﯿﻪ Ag دارﯾﻢ ﮐﻪ ﺑﺮاى Ag ﺳﻪ ﺣﺎﻟﺖ وﺟﻮد دارد:
Ag-1 ﺑﺨﺸﻰ از ﺧﻮد ﮔﻠﻮﻣﺮول ﺑﺎﺷﺪ؛ ﻣﺎﻧﻨﺪ وﻗﺘﻰ ﮐﻪ Ag ﻣﻮﺟﻮد در ﻏﺸﺎ ﭘﻮدوﺳﯿﺖ، BM (basement membrane)، و ﯾﺎ ﺑﺨﺸﻰ از اﻧﺪوﺗﻠﯿﺎل و ﯾﺎ ﻣﺰاﻧﺸﯿﺎل ﺑﺎﺷﺪ؛ ﮐﻪ ﺑﻪ اﯾﻦ Ag ﻫﺎ ،intrinsic Ag ﯾﺎ آﻧﺘﻰ ژنﻫﺎى ذاﺗﻰ ﻣﻰﮔﻮﯾﻨﺪ.
Ag-2 از ﺑﺨﺶ دﯾﮕﺮى و از ﺧﺎرج ﮔﻠﻮﻣﺮول، وارد ﮔﻠﻮﻣﺮول ﻣﯽﺷﻮد و در آن ﮐﺎﺷﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮد(.(circulating molecules
*ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ 1 و 2 ﮐﻪ Ab ﻣﻰآﯾﺪ و ﺑﻪ Ag ﻣﯽﭼﺴﺒﺪ، ﻧﻮع درﺟﺎ ﯾﺎ in-situ type ﮔﻮﯾﻨﺪ.
-3ﺣﺎﻟﺖ دﯾﮕﺮى ﻧﯿﺰ وﺟﻮد دارد ﮐﻪ Ag-Ab complex ﺧﺎرج از ﮐﻠﯿﻪ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﻣﯽﺷﻮد و ﺑﻌﺪ وارد ﮔﻠﻮﻣﺮول ﻣﯽﺷﻮد و ﺑﺎﻋﺚ اﯾﺠﺎد آﺳﯿﺐ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ؛ رﺳﻮب و ﮐﺎﺷﺘﻪ ﺷﺪن Ag-Ab complex، ﺑﺎﻋﺚ اﯾﺠﺎد اﻟﺘﻬﺎب و زﺧﻢ ﻣﯽﺷﻮد و اﯾﻦ ﻧﻮع آﺳﯿﺐ ﺑﺎﻋﺚ ﮔﺮاﻧﻮﻟﻪ ﺷﺪن BM (basement membrane) ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ در اﯾﻨﺠﺎ ﻧﯿﺰ Ag ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ 2 ﻣﻨﺸﺄ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ: اﻟﻒ)داﺧﻠﻰ :(endogenous Ag) ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﯿﻤﺎرى SLE
ب)ﺧﺎرﺟﻰ :(exogenous Ag) ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻋﻔﻮﻧﺖﻫﺎ ﻣﺜﻼً PSGN (post streptococcal glomerulonephritis)

ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روشﻫﺎى اﯾﻤﻮﻧﻮﻓﻠﻮرﺳﺎﻧﺲ (ﻓﻠﻮروﺳﻨﺖ ﮐﺮدن (Ag-Ab complex و ﺑﺎ ﻣﯿﮑﺮوﺳﮑﻮپ IF (اﯾﻤﻮﻧﻮﻓﻠﻮرﺳﺎﻧﺲ) رﺳﻮﺑﺎت Ag-Ab را در ﮔﻠﻮﻣﺮول ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و دو ﺗﻘﺴﯿﻢﺑﻨﺪى ﺑﺮاى ﺣﺎﻟﺖ رﺳﻮب Ag-Ab وﺟﻮد دارد:
-1اﮔﺮ in-situ Ag ﺑﺎﺷﺪ (ﯾﻌﻨﻰ ﺣﺎﻻت 1 و 2 ﯾﺎ ﻫﻤﺎن intrinsic Ag و (circulating molecules اﯾﺠﺎد granular pattern ﻣﯽﮐﻨﺪ.
-2اﮔﺮ Ag-Ab complex ﺑﺎﺷﺪ، اﯾﺠﺎد linear pattern ﻣﯽﮐﻨﺪ.

اﮔﺮ رﺳﻮب Ag-Ab complex ﻣﯿﺎن BM و ﭘﻮدوﺳﯿﺖﻫﺎ ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﻪ آن sub epithelial deposit ﮔﻮﯾﻨﺪ rare) ﯾﺎ ﺷﯿﻮﻋﺶ ﮐﻢ اﺳﺖ).

ﺑﻌﺪ از رﺳﻮب Ag-Ab complex، ﺳﯿﺴﺘﻢ اﯾﻤﻨﯽ ﺑﺪن ﻓﻌﺎل ﻣﻰﺷﻮد (ﻧﻮﺗﺮوﻓﯿﻞﻫﺎ، ﻟﻨﻔﻮﺳﯿﺖﻫﺎ، ﭘﻼﮐﺖﻫﺎ، ﻣﺎﮐﺮوﻓﺎژﻫﺎ، ﺳﯿﺴﺘﻢ ﮐﻤﭙﻠﻤﺎن و …) و ﺑﺎﻋﺚ آزاد ﺷﺪن ﻣﺪﯾﺎﺗﻮرﻫﺎى اﻟﺘﻬﺎﺑﻰ ﻣﻰﺷﻮﻧﺪ و اﯾﻦ اﻣﺮ ﺑﺎﻋﺚ ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ اﻟﺘﻬﺎب ﺷﺪه ﺑﻪ اﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﮐﻪ ﻣﺪﯾﺎﺗﻮرﻫﺎى اﻟﺘﻬﺎب ﺑﺎﻋﺚ ﻓﻌﺎل ﺷﺪن ﺳﺎﯾﺮ ﻣﺪﯾﺎﺗﻮرﻫﺎ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻓﻌﺎل ﺷﺪن ﺳﯿﺴﺘﻢ ﮐﻤﭙﻠﻤﺎن و ﺑﺎ ﻓﻌﺎل ﺷﺪن ﺳﯿﺴﺘﻢ ﮐﻤﭙﻠﻤﺎن، C5a ﮐﻪ ﯾﮏ ﮐﻤﻮﺗﺎﮐﺘﯿﮏ ﻗﻮى اﺳﺖ اﯾﺠﺎد ﻣﯽﺷﻮد ﯾﺎ اﮔﺮ C1-C9 ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺷﻮد ﺳﺒﺐ اﯾﺠﺎد ﺳﻮراخ (perforation) ﻣﯽﮔﺮدد و اﯾﻦ ﻋﻮاﻣﻞ ﺑﺎﻋﺚ از ﺑﯿﻦ رﻓﺘﻦ ﺑﺨﺸﻰ از BM و ﯾﺎ از دﺳﺖ رﻓﺘﻦ ﭼﺴﺒﻨﺪﮔﻰ ﭘﻮدوﺳﯿﺖﻫﺎ ﺑﻪ BM ﻣﯽﺷﻮد و اﯾﻦ آﺳﯿﺐﻫﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺳﺒﺐ ﭘﺮوﺗﺌﯿﻨﻮرى و ﻫﻤﺎﭼﻮرى ﺷﻮد (ﺷﮑﻞ ﻣﻘﺎﺑﻞ).

ﻣﻮارد ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪه آﺳﯿﺐﻫﺎى اﯾﻤﻮﻧﻮﻟﻮژﯾﮏ ﺑﻮد، اﻣﺎ ﻣﺎ آﺳﯿﺐﻫﺎى ﻣﺘﺎﺑﻮﻟﯿﮑﻰ ﻧﯿﺰ دارﯾﻢ ﻣﺎﻧﻨﺪ دﯾﺎﺑﺖ.
از دﯾﮕﺮ ﻋﻠﻞ آﺳﯿﺐﻫﺎ ﻣﯽﺗﻮان ﺑﻪ ﻋﻮاﻣﻞ ﻫﻤﻮدﯾﻨﺎﻣﯿﮑﻰ اﺷﺎره ﮐﺮد، ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻓﺮدى ﮐﻪ HTN (hypertension) دارد و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ toxinﻫﺎ ﻧﯿﺰ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺎﻋﺚ آﺳﯿﺐ ﺷﻮﻧﺪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﯿﻤﺎرى ﮐﻪ اﺳﻬﺎل ﺑﺎ E-coli دارد ﮐﻪ وروﺗﻮﮐﺴﯿﻦ E-coli ﺑﺎﻋﺚ آﺳﯿﺐ ﮐﻠﯿﻪ و اﯾﺠﺎد ﺗﺮوﻣﺒﻮﺗﯿﮏ آﻧﮋﯾﻮﭘﺎﺗﻰ در اﻧﺪو ﺗﻠﯿﺎل ﻣﯽﺷﻮد ﯾﺎ hemolytic & Thrombotic thrombocytopenic purpura .(HUS-TTP) uremic syndrome
ﻣﻮاد ﭘﺮوﺗﺌﯿﻨﻰ ﻧﯿﺰ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺎﻋﺚ آﺳﯿﺐ ﺳﻠﻮﻟﻰ ﺷﻮﻧﺪ ﻣﺎﻧﻨﺪ آﻣﯿﻠﻮﯾﯿﺪوزﯾﺲ ﮐﻪ در ﮔﻠﻮﻣﺮول رﺳﻮب ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﯾﺎ ﻋﻔﻮﻧﺖﻫﺎ ﻣﺜﻞ HIV ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﮑﺎﻧﯿﺴﻢﻫﺎى ﻣﺨﺘﻠﻔﻰ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎﻋﺚ آﺳﯿﺐ ﮔﻠﻮﻣﺮول ﺷﻮد و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ آﺳﯿﺐﻫﺎى ارﺛﻰ ﻧﯿﺰ وﺟﻮد دارد ﺑﺮاى ﻣﺜﺎل ﻓﻘﺪان ژن ﺳﺎزﻧﺪه آﻟﻔﺎ 5 از ﮐﻼژن ﺗﯿﭗ 4 ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﻨﺪرم آﻟﭙﻮرت (Alport syndrome) .ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ وﺟﻮد ﻧﻘﺺ و ﻧﺎزك ﺑﻮدن BM ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ اﯾﺠﺎد thin basement membrane disease ﻣﯽﺷﻮد ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﮔﻠﻮﻣﺮول آﺳﯿﺐ ﻣﯽزﻧﺪ.
آﺳﯿﺐﻫﺎى ﮔﻠﻮﻣﺮوﻟﻰ ﺑﺎﻋﺚ ﺗﻐﯿﯿﺮات ﭘﺎﺗﻮﻟﻮژﯾﮑﻰ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ اﻣﺎ ﺑﯿﻤﺎر ﺑﺎ ﯾﮏ ﺳﺮى ﻋﻼﺋﻢ ﮐﻠﯿﻨﯿﮑﻰ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ.

ﺗﻘﺴﯿﻢ ﺑﻨﺪى ﮐﻠﯿﻨﯿﮑﻰ ﺑﯿﻤﺎرىﻫﺎى ﮔﻠﻮﻣﺮوﻟﻰ (ﮐﻪ ﻫﺮ دو ﻧﻮع primary و secondary ﮔﻠﻮﻣﺮوﻟﻮﻧﻔﺮﯾﺖﻫﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺎﻋﺚ اﯾﻦ ﺳﻨﺪرمﻫﺎ ﺷﻮﻧﺪ):
Acute Nephritis Syndrome (ANS)-1 (ﺳﻨﺪرم ﻧﻔﺮﯾﺘﯿﮏ ﺣﺎد)
Rapidly Progressive Glomerulonephritis (RPGN) -2
Nephrotic syndrome -3
Asymptomatic urinary abnormalities-4
-1*ﺳﻨﺪرم ﻧﻔﺮﯾﺘﯿﮏ ﺣﺎد :(ANS)

ﺑﯿﻤﺎر ﺑﺎ ﻋﻼﯾﻢ زﯾﺮ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ:

1. ﻫﻤﺎﭼﻮرى-ﻫﻤﺎﭼﻮرى از ﻧﻮع ﮔﺮاﻧﻮﻻر ﺣﺎوى ﮐﺴﺖ ﮔﻠﺒﻮل ﻗﺮﻣﺰ (RBC Cast) و dysmorphic RBC
2. ﭘﺮوﺗﺌﯿﻨﻮرى از ﻧﻮع non-nephrotic (ﭘﺮوﺗﯿﯿﻦ ادرار ﮐﻤﺘﺮ از 3,5 ﮔﺮم در روز) اﺳﺖ. اﮔﺮ ﺑﺎﻻى 3,5gr ﺑﺎﺷﺪ ﻧﻔﺮوﺗﯿﮏ اﺳﺖ.
3. ﺑﻌﻀﯽ از ﺑﯿﻤﺎران داراي اﻟﯿﮕﻮري (ﮐﻢ ادراري ﮐﻪ ﺷﺎﯾﻊ ﻫﻢ ﻫﺴﺖ) و آﻧﻮري (ﮐﻪ ﺷﯿﻮع ﮐﻤﺘﺮي دارد) را ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﻨﺪ. زﻣﺎن و دوره ﺑﻪ اوج رﺳﯿﺪن ﺑﯿﻤﺎري ﭼﻨﺪ روز ﺗﺎ ﭼﻨﺪ ﻫﻔﺘﻪ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ (ﺣﺎد اﺳﺖ).
4. ﻫﻤﻮﺳﺘﺎز آب و اﻟﮑﺘﺮوﻟﯿﺖ در ﺑﺪن ﺑﻪ ﻫﻢ ﻣﯽﺧﻮرد و ﻓﺸﺎر ﺧﻮن اﯾﺠﺎد ﻣﯽﺷﻮد و ﺳﭙﺲ renal failure ﺑﻪ وﺟﻮد ﻣﯽآﯾﺪ و اﯾﻦ ﺑﺎﻋﺚ ازوﺗﻤﯽ ﻣﯽﺷﻮد.
5. اﻓﺰاﯾﺶ ﺳﻄﺢ ﮐﺮاﺗﯿﻨﯿﻦ ﭘﻼﺳﻤﺎ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﻧﺎرﺳﺎﯾﯽ ﮐﻠﯿﻮي * ←ﻋﻤﺪه آﺳﯿﺐ در ﺳﻠﻮلﻫﺎي اﻧﺪوﺗﻠﯿﺎل و ﻣﺰاﻧﺸﯿﺎل ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ.
ﻋﻮاﻣﻞ و ﺑﯿﻤﺎريﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺳﻨﺪرم ﻧﻔﺮﯾﺘﯿﮏ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ:
-1 ﺑﻌﻀﯽ از ﻋﻔﻮﻧﺖﻫﺎي اﺳﺘﺮﭘﺘﻮﮐﻮﮐﯽ: اﻓﺮادي ﮐﻪ ﻓﺎرﻧﮋﯾﺖ اﺳﺘﺮﭘﺘﻮﮐﻮﮐﯽ ﻣﯽﮔﯿﺮﻧﺪ 1-3) ﻫﻔﺘﻪ ﺑﻌﺪ از ﻓﺎرﻧﮋﯾﺖ) و ﯾﺎ اﻓﺮادي ﮐﻪ زرد زﺧﻢ ﻣﯽﮔﯿﺮﻧﺪ (impetigo)، ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎﻋﺚ ANS ﺷﻮد ﮐﻪ اﯾﻦ ﺑﯿﻤﺎري در ﮐﻮدﮐﺎن 2-14 ﺳﺎﻟﻪ و در ﻣﺮدان ﻧﯿﺰ ﺷﺎﯾﻊﺗﺮ اﺳﺖ .(post streptococcal glomerulonephritis)
ﺗﺴﺖﻫﺎي ﺳﺮوﻟﻮژي ﮐﻪ در ﺗﺸﺨﯿﺺ ﮐﻤﮏ ﮐﻨﻨﺪه اس:
streptozyme antibody، ANCA (Anti neutrophil cytoplasmic antibody)، ﻣﯿﺰان C3ﭘﺎﯾﯿﻦ، CH50 ﭘﺎﯾﯿﻦ، renal failure و ﮐﺮاﯾﻮﮔﻠﻮﺑﻮﻟﯿﻦ ﻧﯿﺰ ﻣﺜﺒﺖ اﺳﺖ (اﯾﻤﻮﻧﻮﮔﻠﻮﺑﻮﻟﯿﻦﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ در دﻣﺎي زﯾﺮ 37 درﺟﻪ ﺳﺎﻧﺘﯿﮕﺮاد و ﻋﻤﺪﺗﺎً در دﻣﺎي 4 درﺟﻪ رﺳﻮب ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ) و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ اﻓﺰاﯾﺶ در ﻣﯿﺰان آﻧﺘﯽ ﺑﺎديﻫﺎي ASO، آﻧﺘﯽ DNAse و آﻧﺘﯽ ﺑﺎدي ﻫﯿﺎﻟﻮروﻧﯿﺪاز.
-2 در اﻓﺮادي ﮐﻪ اﻧﺪوﮐﺎردﯾﺖ ﮔﺮﻓﺘﻪاﻧﺪ:
اﯾﻦ ﺑﯿﻤﺎران داراي ﻋﻼﻣﺖ cardiac murmur ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ (ﺻﺪاي ﻧﺎﻫﻨﺠﺎر ﻗﻠﺐ).

ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎي آزﻣﺎﯾﺸﮕﺎﻫﯽ: اﻓﺰاﯾﺶ ESR و ﻫﯿﭙﻮﮐﻤﭙﻠﻤﺎﻧﯽ، RF+، ﮐﺮاﯾﻮﮔﻠﻮﺑﻮﻟﯿﻨﻤﯽ ﺗﯿﭗ 4 و آﻧﻤﯽ.
-3 آﺑﺴﻪﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ در ﺑﺪن وﺟﻮد دارد.
ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎي آزﻣﯿﺸﮕﺎﻫﯽ: C3 & C4 ﻧﺮﻣﺎل اﺳﺖ.
-4 ﺷﺎﻧﺖ :(shunt) ﺷﺎﻧﺖﻫﺎي ﻣﻐﺰي ﮐﻪ ﺑﺮاي ﻫﯿﺪروﺳﻔﺎﻟﯽ ﺑﻪ وﺟﻮد ﻣﯽآﯾﻨﺪ ﻧﯿﺰ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ اﯾﻦ ﺳﻨﺪرم را اﯾﺠﺎد ﮐﻨﻨﺪ.
ﯾﺎﻓﺘﻪ آزﻣﺎﯾﺸﮕﺎﻫﯽ: C3 ﻣﻘﺪارش ﮐﻢ اﺳﺖ.
:IgA nephropathy -5 ﯾﮏ ﺑﯿﻤﺎري ﮔﻠﻮﻣﺮوﻟﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻃﯿﻒ وﺳﯿﻌﯽ از ﺑﯿﻤﺎريﻫﺎ را اﯾﺠﺎد ﻣﯽﮐﻨﺪ. اﯾﻦ ﺑﯿﻤﺎري asymptomatic اﺳﺖ وﻟﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﭼﻬﺮه ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ ﺳﻨﺪرم ﻧﻔﺮوﺗﯿﮏ را ﺗﻘﻠﯿﺪ ﻧﻤﺎﯾﺪ. در ﺑﯿﻤﺎريﻫﺎي ﺗﻨﻔﺴﯽ، ﻋﻔﻮﻧﺖﻫﺎ و GI دﺧﯿﻞ اﺳﺖ.
ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎي آزﻣﺎﯾﺸﮕﺎﻫﯽ: اﻓﺰاﯾﺶ IgA ﺳﺮم
-6 ﺳﯿﺴﺘﻤﯿﮏ ﻟﻮﭘﻮس: ﮐﺎﻫﺶ C3 و C4 را دارﯾﻢ.
ﻣﺸﺨﺼﺎت دوﻣﯿﻦ ﻣﻮرد از ﺳﻨﺪرمﻫﺎي ﮔﻠﻮﻣﺮوﻟﯽ:
:Rapidly progressive GN-2*

ﺧﺼﻮﺻﯿﺖ اﯾﻦ دﺳﺘﻪ از ﺑﯿﻤﺎريﻫﺎي ﮔﻠﻮﻣﺮﻟﯽو ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً ﻣﺸﺎﺑﻪ ANS اﺳﺖ اﻣﺎ ﺗﻔﺎوتﻫﺎﯾﯽ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﺷﺮح زﯾﺮ دارد:

-1 ﺑﻪ زﻣﺎن ﺑﯿﺸﺘﺮي ﺑﺮاي اﯾﺠﺎد ﺷﺪن ﻧﯿﺎز دارد (ﭼﻨﺪ ﻫﻔﺘﻪ ﺗﺎ ﭼﻨﺪ ﻣﺎه). در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ANS در ﺣﺪ ﭼﻨﺪ روز ﺗﺎ ﭼﻨﺪ ﻫﻔﺘﻪ ﺗﻈﺎﻫﺮات ﺧﻮد را ﻧﺸﺎن ﻣﯽداد.
-2 آﺳﯿﺐ ﮔﻠﻮﻣﺮوﻟﯽ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﻫﻼﻟﯽ (crescent formation) اﺳﺖ. اﯾﻦ ﮔﺮوه ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﺗﻔﺎوت در آﺳﯿﺐ ﭘﺎﺗﻮﻓﯿﺰﯾﻮﻟﻮژي اي ﮐﻪ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﻨﺪ (crescent formation) در دﺳﺘﻪ اول (ANS) ﻗﺮار ﻧﮕﺮﻓﺘﻪاﻧﺪ وﮔﺮﻧﻪ اﯾﻦ ﮔﺮوه ﻧﯿﺰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﻨﺪرم ﻧﻔﺮﯾﺘﯿﮏ داراي ﻫﻤﺎﭼﻮري، renal failure و ﭘﺮوﺗﺌﯿﻨﻮري subnephrotic ﻫﺴﺘﻨﺪو ﺿﻤﻨﺎً ﻓﺸﺎر ﺧﻮن ﻧﯿﺰ دارﻧﺪ اﻟﺒﺘﻪ ﻓﺸﺎر ﺧﻮن در اﯾﻦ ﮔﺮوه ﺧﻔﯿﻒﺗﺮ اﺳﺖ.
-3 در اﯾﻦ ﮔﺮوه آﺳﯿﺐ در BM و ﺳﻠﻮلﻫﺎي parietal اﭘﯽﺗﻠﯿﺎﻟﯽ اﯾﺠﺎد ﻣﯽﺷﻮد. ﯾﮏ ﺳﺮي ﺑﯿﻤﺎري در دﺳﺘﻪ RPGN ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮﻧﺪ ﮐﻪ اﯾﻦﻫﺎ ﺑﻪ دو دﺳﺘﻪ اوﻟﯿﻪ و ﺛﺎﻧﻮﯾﻪ ﺗﻘﺴﯿﻢﺑﻨﺪي ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ.

primaryﻫﺎ ﯾﻌﻨﯽ آﺳﯿﺐﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﻨﺸﺄ آن در ﺧﻮد ﮐﻠﯿﻪ و ﺑﺎﻓﺖ ﮔﻠﻮﻣﺮول اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮان آنﻫﺎ را ﺑﻪ ﺳﻪ دﺳﺖ ﺗﻘﺴﯿﻢﺑﻨﺪي ﮐﺮد:
ﺗﯿﭗ Ab :1 ﺑﺮ ﻋﻠﯿﻪ Ag داﺧﻞ ﻏﺸﺎ ﭘﺎﯾﻪ ﮔﻠﻮﻣﺮول. اﯾﻦ آﺳﯿﺐ in-situ ﯾﺎ درﺟﺎ اﺳﺖ و pattern آن از ﻧﻮع linear ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. اﯾﻦ ﻧﻮع ﺷﯿﻮع ﮐﻤﺘﺮ و ﭘﯿﺶ آﮔﻬﯽ ﺑﺪﺗﺮي دارد. اﮔﺮ اﯾﻦ ﺗﻈﺎﻫﺮات ﺑﺎ ﺑﯿﻤﺎري رﯾﻮي ﻫﻤﺮاه ﺷﻮد ﺑﻪ آن ﺑﯿﻤﺎري ﮔﻮدﭘﺎﺳﭽﺮ ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ. (ﭘﺎﺗﻮﻟﻮژي ﻋﻤﻮﻣﯽ .ﺻﻔﺤﻪ 156 راﺑﯿﻨﺰ: ﺳﻨﺪرم ﮔﻮدﭘﺎﺳﭽﺮ ازدﯾﺎد ﺣﺴﺎﺳﯿﺖ ﻧﻮع 2 اﺳﺖ و ﻣﮑﺎﻧﯿﺴﻢ آن ﺗﻮﻟﯿﺪ IgG و IgM اﺳﺖ و اﺗﺼﺎل اﯾﻦ آﻧﺘﯽ ﺑﺎديﻫﺎ ﺑﻪ ﺑﺎﻓﺖ ﻫﺪف. ﻓﺎﮔﻮﺳﯿﺘﻮز ﯾﺎ ﻟﯿﺰ ﺳﻠﻮل ﻫﺪف ﺑﻪ واﺳﻄﻪ ﮐﻤﭙﻠﻤﺎن ﻓﻌﺎل ﺷﺪه ﺑﺎ ﮔﯿﺮﻧﺪهﻫﺎي Fc و ﻓﺮاﺧﻮاﻧﯽ ﻟﻮﮐﻮﺳﯿﺖﻫﺎ ﺻﻮرت ﻣﯽﮔﯿﺮد).
ﺗﯿﭗ :2 ﺑﻪ ﺻﻮرت رﺳﻮب Ag-Ab ﮐﻤﭙﻠﮑﺲ: ﺷﺎﯾﻊﺗﺮﯾﻦ ﻧﻮع در ﮐﻮدﮐﺎن اﺳﺖ. pattern رﺳﻮب Ag-Abﻫﺎ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﮔﺮاﻧﻮﻻر اﺳﺖ.
ﺗﯿﭗ :3 ﻧﻮع ﺳﻮم را ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﺗﻔﺎوت در ﻧﻮع آﻧﺘﯽ ﺑﺎدي (ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ دو ﻣﻮرد ﻗﺒﻞ) ﻧﻤﯽﺗﻮان ﺑﺮ اﺳﺎس اﯾﻤﻮﻧﻮﻓﻠﻮروﺳﺎﻧﺲ pattern ﺗﻘﺴﯿﻢﺑﻨﺪي ﮐﺮد (اﺻﻄﻼﺟﺎً IF ﻣﻨﻔﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ) زﯾﺮا در اﯾﻨﺠﺎ آﻧﺘﯽﺑﺎدي ﺑﺮ ﺿﺪ ﺳﯿﺘﻮﭘﻼﺳﻢ ﻧﻮﺗﺮوﻓﯿﻞ اﺳﺖ و ﺑﺎ ﻣﯿﮑﺮوﺳﮑﻮپ اﯾﻤﻮﻧﻮﻓﻠﻮرﺳﺎﻧﺲ رﻧﮓ ﻧﻤﯽﮔﯿﺮد. آﻧﺘﯽ ﺑﺎديﻫﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﻪ ﮐﻠﯿﻪ ﻧﯿﺰ ﺻﺪﻣﻪ ﺑﺰﻧﻨﺪ. اﯾﻦ ﻧﻮع در ﺑﺎﻟﻐﯿﻦ ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﺷﯿﻮع را دارد و ﻣﻌﻤﻮﻻً idiopathic (ﺑﺪون اﺗﯿﻮﻟﻮژي ﻣﺸﺨﺺ) اﺳﺖ. ﺑﻪ اﯾﻦ ﻧﻮع pauci immune type ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ(ﭘﺎﺳﯽ =ﮐﻢ).
ﻋﻮاﻣﻞ زﯾﺮ ﻗﺎدر ﻫﺴﺘﻨﺪ secondary RPGN اﯾﺠﺎد ﮐﻨﻨﺪ:
1. -IgA nephropathyﻫﻨﻮخ ﺷﻮﻧﻼﯾﻦ ﭘﻮرﭘﻮرا
2. polyarthritis nodosa
3. SLE4. post streptococcal GN
-3*ﺳﻨﺪرم ﻧﻔﺮوﺗﯿﮏ:
اﯾﻦ دﺳﺘﻪ ﺗﻔﺎوتﻫﺎي ﺑﺎرزي ﺑﺎ دو دﺳﺘﻪ ﻗﺒﻞ دارد ﮐﻪ ﻣﻬﻢﺗﺮﯾﻦ آﻧﻬﺎ ﻣﯿﺰان ﭘﺮوﺗﺌﯿﻨﻮري اﺳﺖ. ﭘﺮوﺗﺌﯿﻨﻮري ﺑﺎﻻي 3,5 ﮔﺮم در روز ﺑﺮاي ﺑﺎﻟﻐﯿﻦ و ﯾﺎ ﺑﺎﻻي 50 ﻣﯿﻠﯽ ﮔﺮم ﺑﺮ ﮐﯿﻠﻮﮔﺮم در ﺑﭽﻪﻫﺎ (ﺑﺮاي ﻣﺜﺎل در ﺑﭽﻪ 10 ﮐﯿﻠﻮﮔﺮﻣﯽ ﭘﺮوﺗﺌﯿﻨﻮري ﺑﺎﻻي 500 ﻣﯿﻠﯽ ﮔﺮم ﯾﺎ ﻧﯿﻢ ﮔﺮم ﻣﯽﺷﻮد). زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﭘﺮوﺗﺌﯿﻦ ﺑﻪ ﻣﯿﺰان زﯾﺎد دﻓﻊ ﺷﻮد، ﻣﯿﺰان ﭘﺮوﺗﺌﯿﻦ ﺧﻮن ﮐﺎﻫﺶ ﭘﯿﺪا ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺨﺶ ﻋﻤﺪه اﯾﻦ ﭘﺮوﺗﺌﯿﻦﻫﺎ آﻟﺒﻮﻣﯿﻦ اﺳﺖ، زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ آﻟﺒﻮﻣﯿﻦ ﺧﻮن ﮐﻢ ﺷﻮد ﺑﯿﻤﺎر دﭼﺎر ﻫﯿﭙﻮاﻟﺒﻮﻣﯿﻨﻤﯽ ﻣﯽﺷﻮد و در ﻧﺘﯿﺠﻪ ادم اﯾﺠﺎد ﻣﯽﺷﻮد. ﺳﭙﺲ ﮐﺒﺪ ﺑﺮاي ﺗﻮﻟﯿﺪ آﻟﺒﻮﻣﯿﻦ ﺷﺮوع ﺑﻪ ﭘﺮوﺗﺌﯿﻦﺳﺎزي ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ در ﮐﻨﺎر آﻟﺒﻮﻣﯿﻦ ﺑﺎﻋﺚ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﭘﺮوﺗﺌﯿﻦﻫﺎي دﯾﮕﺮي ﻧﯿﺰ ﻣﯽﺷﻮد ﻣﺎﻧﻨﺪ آﭘﻮﻟﯿﭙﻮﭘﺮوﺗﺌﯿﻦﻫﺎ و ﺑﺎﻋﺚ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﻟﯿﭙﯿﺪﻫﺎ ﻣﯽﺷﻮد و ﻧﺘﯿﺠﺘﺎً ﺑﯿﻤﺎر ﺗﻈﺎﻫﺮات ﻫﺎﯾﭙﺮﻟﯿﭙﯿﺪﻣﯽ ﻧﯿﺰ ﺧﻮاﻫﺪ داﺷﺖ و اﻓﺰاﯾﺶ ﻟﯿﭙﯿﺪ ﺧﻮن ﺑﺎﻋﺚ اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﯿﺰان ﻟﯿﭙﯿﺪ در ادرار ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﺑﯿﻤﺎر ﻫﯿﭙﺮ ﻟﯿﭙﯿﺪوري ﻧﯿﺰ دارد. (ﯾﺎدآوري: ﻟﯿﭙﯿﺪﻫﺎ ﺑﺮاي ﺟﺎﺑﻪﺟﺎﯾﯽ در ﺧﻮن ﻧﯿﺎز ﺑﻪ آﭘﻮ ﭘﺮوﺗﺌﯿﻦﻫﺎﯾﯽ دارﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ آنﻫﺎ ﺑﺎﻧﺪ ﺷﻮﻧﺪ و ﺗﺸﮑﯿﻞ آﭘﻮﻟﯿﭙﻮﭘﺮوﺗﺌﯿﻦ دﻫﻨﺪ ﻣﺜﻞ VLDL,LDLﯾﺎ .(HDL

ﻧﮑﺘﻪ ﻣﻬﻢ و اﻓﺘﺮاﻗﯽ اﯾﻦ ﺳﻨﺪرم، ﻋﺪم وﺟﻮد ﺧﻮن در ادرار اﺳﺖ ﯾﻌﻨﯽ ادرار bland اﺳﺖ (اﻟﺒﺘﻪ ﻋﻤﺪﺗﺎً ﻫﻤﺎﭼﻮري ﻧﺪارﯾﻢ وﻟﯽ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﻪ ﻧﺪرت وﺟﻮد داﺷﺖ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ آن ادرار active ﮔﻮﯾﻨﺪ). در ﺳﻨﺪرم ﻧﻔﺮوﺗﯿﮏ آﺳﯿﺐ ﻋﻤﺪﺗﺎً در GBM و ﺳﻠﻮلﻫﺎي وﯾﺴﺮال ﭘﺮﯾﺘﺎل (ﭘﻮدوﺳﯿﺖ ﻫﺎ) ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ.
ﭘﺲ ﺑﻪ ﻃﻮر ﺧﻼﺻﻪ ﺗﻈﺎﻫﺮات ﺳﻨﺪرم ﻧﻔﺮوﺗﯿﮏ را ﻣﯽﺗﻮان ﺑﻪ ﺻﻮرت زﯾﺮ ﻧﻮﺷﺖ:
-1 ﭘﺮوﺗﺌﯿﻨﻮري ﺑﺎﻻ (ﺑﺎﻻي -2 (3,5 ﻫﯿﭙﻮآﻟﺒﻮﻣﯿﻨﻤﯽ -3 ادم -4 ﻫﺎﯾﭙﺮﻟﯿﭙﯿﺪﻣﯽ -5 ﻫﺎﯾﭙﺮﻟﯿﭙﯿﺪوري bland urine -6
visceral epithelial & GBM defect -7
ﺑﯿﻤﺎريﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ در اﯾﻦ دﺳﺘﻪ ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮﻧﺪ:
ﺳﻨﺪرمﻫﺎي ﻧﻔﺮوﺗﯿﮏ اوﻟﯿﻪ:
(MCD) minimal change disease .1 ﮐﻪ ﺷﺎﯾﻊﺗﺮﯾﻦ ﻓﺮم در ﮐﻮدﮐﺎن اﺳﺖ. اﺻﻼً( ﻫﻤﻮﻧﻄﻮر ﮐﻪ از اﺳﻤﺶ ﻣﻌﻠﻮﻣﻪ ﺑﺮاي ﻣﯿﻨﯿﻤﺎل (ﺑﭽﻪ ﻫﺎ) ﻫﺎﺳﺖ ( 
2. (FSGS) focal segmental GN (ﺷﺎﯾﻊﺗﺮﯾﻦ ﻓﺮم در ﺑﺎﻟﻐﯿﻦ ﺳﯿﺎهﭘﻮﺳﺖ (ﺷﯿﻮع ((%25-30
3. (MGN) membranous glomerulonephritis (ﺷﺎﯾﻊﺗﺮﯾﻦ ﻓﺮم در ﺑﺎﻟﻐﯿﻦ ﺳﻔﯿﺪﭘﻮﺳﺖ (ﺷﯿﻮع -30 ((%254. membranoproliferative GN (ﺷﯿﻮع ﺑﺴﯿﺎر ﮐﻢ (5%
5. other proliferative and sclerosing GN (ﺷﯿﻮع (%15-30
ﺳﻨﺪرمﻫﺎي ﻧﻔﺮوﺗﯿﮏ ﺛﺎﻧﻮﯾﻪ: دﯾﺎﺑﺖ و آﻣﯿﻠﻮﯾﺪوز

ﻧﮑﺎت اﻓﺘﺮاﻗﯽ ﺳﻨﺪرم ﻧﻔﺮوﺗﯿﮏ و ﻧﻔﺮﯾﺘﯿﮏ:

1. ﺳﻨﺪرم ﻧﻔﺮوﺗﯿﮏ آﻫﺴﺘﻪﺗﺮ ﻋﻼﺋﻢ ﺧﻮد را ﺑﺮوز ﻣﯽدﻫﻨﺪ وﻟﯽ ﺳﻨﺪرم ﻧﻔﺮﯾﺘﯿﮏ ﺳﯿﺮ و روﻧﺪ ﺳﺮﯾﻊﺗﺮي دارد.
2. ﺑﺎ اﯾﻦ ﮐﻪ در ﻫﺮ دو ﺳﻨﺪرم ادم دارﯾﻢ، ﺳﻨﺪرم ﻧﻔﺮوﺗﯿﮏ ادم ﺑﺎرزﺗﺮي دارد.
3. ﻓﺸﺎر ﺧﻮن در ﺳﻨﺪرم ﻧﻔﺮوﺗﯿﮏ ﻧﺮﻣﺎل اﺳﺖ وﻟﯽ در ﺳﻨﺪرم ﻧﻔﺮﯾﺘﯿﮏ ﻓﺸﺎر ﺧﻮن و HTN را دارﯾﻢ.
4. ﻓﺸﺎر (jugular venous pressure) JVP در ﺳﻨﺪرم ﻧﻔﺮوﺗﯿﮏ ﻧﺮﻣﺎل اﺳﺖ وﻟﯽ در ﺳﻨﺪرم ﻧﻔﺮﯾﺘﯿﮏ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ اوﻟﯿﮕﻮري و اﻓﺰاﯾﺶ ﺣﺠﻢ ﻣﺎﯾﻌﺎت ﺑﺪن، ﻓﺸﺎر JVP اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﯽﯾﺎﺑﺪ.5. ﻣﯿﺰان ﭘﺮوﺗﯿﺌﻨﻮري در ﻧﻔﺮوﺗﯿﮏ ﺑﺎﻻ اﺳﺖ وﻟﯽ در ﻧﻔﺮﯾﺘﯿﮏ ﮐﻢ اﺳﺖ.
6. ﺗﻈﺎﻫﺮ اﺻﻠﯽ در ﻧﻔﺮوﺗﯿﮏ ﭘﺮوﺗﯿﺌﻨﻮري اﺳﺖ و ﻫﻤﺎﭼﻮري ﺑﻪ ﻧﺪرت دارﯾﻢ وﻟﯽ ﺗﻈﺎﻫﺮ اﺻﻠﯽ ﻧﻔﺮﯾﺘﯿﮏ ﻫﻤﺎﭼﻮري اﺳﺖ.
7. RBS cast در ﻧﻔﺮوﺗﯿﮏ ﮐﻢ اﺳﺖ و در ﻧﻔﺮﯾﺘﯿﮏ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ.
8. ﻣﯿﺰان آﻟﺒﻮﻣﯿﻦ ﺳﺮم در ﻧﻔﺮوﺗﯿﮏ ﮐﻢ اﺳﺖ وﻟﯽ در ﻧﻔﺮﯾﺘﯿﮏ ﻧﺮﻣﺎل ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ.

جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره ۵۴۱۰۹۰۰۰ -۰۲۱ تماس حاصل فرمایید.