لیست داروهاي پايين آورنده فشار خون
اولين گروه داروهاي پايين آورنده فشار خون ديورتيک ها بودند که در جلسه گذشته به آنها پرداخته شد. دراين جلسه سراغ گروه هاي ديگر دارو هاي فشار خون ميرويم. بیشتر بخوانید
نویسنده: modir
داروی رفع تترابنازین و بیماری هانتینگتون (حرکات کنترل نشده و غیر ارادی)
تترابنازین
تترابنازین بر مغز و سیستم عصبی شما تاثیر می‌گذارد و برای درمان حرکات ناگهانی عضلانی در بیماری‌هایی مانند هانتینگتون و دیسکینزی خفیف استفاده می‌شود.
مکانســیم اثر
تترابنازین با مهار آزادســازی محتویات وزیکول های مونوآمینی به داخل فضای ســیناپس های عصبی از فعالیــت آنها جلوگیری می کند و علاوه بر آن رسپتورهای پس سیناپسی دوپامینی را نیــز بلاک می‌کند و یک Centeral Monoamine Depleting agent محسوب می‌شود
مورد مصرف
تترابنازین در درمان بیماری های هایپرکینتیــک مانند انواع کره هــا (chorea)٬ هانتیگتــون، کره بارداري، کره ناشــی از لوپوس، کریه ســیندهام (که به دنبال تب روماتســیمی رخ می‌دهد٬ کره ناشی از کهول سن (senile chorea) ، ســندروم توره (tourett) و برخی از انواع تیک‌ها (tick) و تاردیو دیســکینزی ها موثر است.
متابولیســم
متابولیــت اصلــی تترابنازیــن، هیدروکســی تترابنازیــن اســت که خــود یک متابولیت فعال محسوب می شود. بخش عمده این دارو از راه کبد دفع می شود.
موارد هشدار و احتیاطات ویژه حین مصرف داروی تترابنازین
بعضی داروها را نمی‌توان در بعضی از شرایط تجویز نمود و بعضی داروها نیز در صورتی که نیاز به درمان تکمیلی باشد تجویز می‌گردد؛ بنابراین بهتر است که قبل از مصرف داروی تترابنازین ، پزشکتان از موارد زیر مطلع باشد:
- در صورتی که باردار هستید و یا درصورتی‌که به نوزاد خود شیر می‌دهید.
- اگر بیماری قلبی-عروقی یا ضربان قلب نامنظم دارید.
- اگر مشکلی در کلیه و کبد خود دارید.
- اگر افسردگی دارید.
- در صورتی که علائم بیماری پارکینسون را دارید.
- اگر شما بیماری به نام فئوکروموسیتوم (تومور در غده آدرنال) دارید.
- اگر در حال مصرف داروی خاصی هستید. این داروها شامل تمامی داروهای در دسترس است، چه برایتان تجویزشده است و چه بدون تجویز پزشک آن را مصرف می‌کنید نظیر داروهای گیاهی و داروهای مکمل.
- اگر سابقه واکنش آلرژیک به دارویی دارید.
عوارض جانبی داروی تترابنازین
همه داروها ممکن است عوارض جانبی ایجاد کنند. اما بسیاری از مصرف کنندگان نیز هیچ نوع عارضه‌ای بروز نمی‌دهند. یکسری از عوارض بعد از گذشت مدت کوتاهی از مصرف دارو، از بین می‌روند. در صورت بروز مستمر هریک از عوارض می‌بایست به پزشک اطلاع داده شود:
عوارض رایج داروی تترابنازین
- احساس افسردگی و حرکات عضلانی غیر طبیعی: در اسرع وقت به پزشک مراجعه نمایید.
عوارض نادر داروی تترابنازین
- سوء هاضمه،شکم درد، تهوع، احساس بیماری: آب فراوانی بنوشید تا آب از دست رفته تأمین شود؛ غذاهای ساده مصرف کنید و از خوردن غذاهای تند و پرچرب خودداری کنید.
- سرگیجه، خستگی و خواب آلودگی : در این شرایط از رانندگی کردن و کار با ابزار خودداری نمایید.
- سردرد: از پزشکتان بخواهید که یک مسکن مناسب برایتان تجویز نماید.
- نگرانی، مشکلات خواب و مشکل در بلع: در صورتی که هر کدام از این موارد دردسر ساز شد با پزشکتان مشورت نمایید.
اگر شما هر علائم دیگری دارید که احساس می‌کنید به خاطر استفاده از داروی تترابنازین می‌باشد، با پزشک خود مشورت کنید.
موارد مصرف تترابنازین
تترابنازین متعلق به دسته داروهای نورولوژیک می باشد و در واقع یک تخلیه کننده ی مونوآمین مرکزی است. در کنترل درمان بیماری هانتینگتون، سندرم tourette و tardive dyskinesia ، مورد استفاده قرار می گیرد .
فرم دارویی موجود
این دارو به صورت قرص خوراکی در دوز های ۱۲/۵ و ۲۵ میلی گرم تولید شده است و با نام تجاری xenazine مشهور است.
فرم دارویی موجود
این دارو به صورت قرص خوراکی در دوز های ۱۲/۵ و ۲۵ میلی گرم تولید شده است و با نام تجاری xenazine مشهور است.
مکانیسم اثر تترابنازین
مکانیسم اثر این دارو ناشناخته می باشد. اما با مهار برگشت پذیر گیرنده های (versicular mono amine transportorter type2) VMAT2 می تواند باعث کاهش دریافت مونوآمین توسط وزیکول های سیناپسی شده و در نتیجه منجر به کاهش ذخیره ی مونوآمین گردد.
مکانیسم اثر: جذب گوارشی این دارو ضعیف و متغیر است به میزان زیادی تحت اثر گذراول کبدی متابولیزه می شود. متابولیت اصلی آن (هیدروکسی تترابنازین) که در اثر احیای تترابنازین به دست می آید به اندازه خود فعال است. این دارو به شکل متابولیت هایش از طریق ادرار دفع می شود.
تداخلات مهم تترابنازین
گزارش شده که تترابنازین، اثر رزرپین را بلوک می کند. همچنین ممکن است اثر لوودوپا را کاهش دهد و علایم پارکینسونیسم را تشدید کند. تجویز تترابنازین سریع الاثر به دنبال مصرف دوره ای از داروهای MAOI به بروز حالتی از گیجی و منگی، بی قراری و اختلال جهت یابی منجر شده است. تترابنازین را همراه یا تا 14 روز بعد از مصرف این داروها تجویز نکنید.
توصیه های دارویی تترابنازین
-در مدت مصرف این دارو احتمال بروز افسردگی و افکار خطرناک مانند فکر خودکشی در بیمار وجود دارد . لذا در صورت مشاهده ی تغییرات خلق و خو و یا چنین افکاری در بیمار باید فواید و مضرات ادامه ی مصرف دارو توسط پزشک ارزیابی گردد.
همچنین به بیمار یا همراه وی توصیه های لازم در مورد احتمال بروز افسردگی و راهکار های مناسب جهت کاهش خطرات ناشی از آن ارائه گردد .
-وضعیت بیمار بصورت منظم از نظر روحی ( افکار و رفتار )، فشار خون و ضربان قلب کنترل گردد تا در صورت احتمال افت فشار خون ، اقدامات لازم انجام شود .
-با توجه به تداخلات دارویی گسترده ی تترابنازین لازم است لیست دارو های بیمار بطور کامل بررسی گردد. ( خصوصا سابقه ی مصرف MAOIs حداقل ۱۴ روز پیش از شروع درمان با تترابنازین و سابقه ی مصرف رزرپین ۲۰ روز پیش از شروع مصرف تترابنازین از بیمار یا همراه پرسیده شود)
همچنین به بیمار یا همراه وی توصیه های لازم در مورد احتمال بروز افسردگی و راهکار های مناسب جهت کاهش خطرات ناشی از آن ارائه گردد .
-وضعیت بیمار بصورت منظم از نظر روحی ( افکار و رفتار )، فشار خون و ضربان قلب کنترل گردد تا در صورت احتمال افت فشار خون ، اقدامات لازم انجام شود .
-با توجه به تداخلات دارویی گسترده ی تترابنازین لازم است لیست دارو های بیمار بطور کامل بررسی گردد. ( خصوصا سابقه ی مصرف MAOIs حداقل ۱۴ روز پیش از شروع درمان با تترابنازین و سابقه ی مصرف رزرپین ۲۰ روز پیش از شروع مصرف تترابنازین از بیمار یا همراه پرسیده شود)
جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره ۵۴۱۰۹۰۰۰ -۰۲۱ تماس حاصل فرمایید.
سیستم ایمنی بدن و مصرف لنالیدومید
سیستم ایمنی بدن چیست و چگونه کار می کند؟
سرتاسر بدن ما توسط شبکه امنیتی قدرتمندی تحت حفاظت قرار دارد که «سیستم ایمنی» خطاب می شود. سیستم ایمنی طراحی شده تا روزانه در برابر میلیون ها میکروب از جنس مختلف، باکتری، ویروس، سموم، انگل ها و هر ارگانیسم زنده ای که به ما آسیب می رساند ، دفاع کند.
وقتی یک موجود زنده می میرد، سیستم ایمنی اش همزمان با هر سیستم پویای دیگر در بدن اش، از کار می افتد و در عرض چند ساعت، بدن مورد تهاجم همه جور باکتری، میکروب و انگلی قرار می گیرد و تنها چند هفته زمان لازم است تا تمام گوشت و پوست بدن مان خوراک باکتری ها و دیگر میکروب ها شود. پس از آن فقط اسکلت کلی باقی می ماند.
بنابراین واضح است زمانی که سیستم ایمنی مثل ساعت کار می کند، اتفاقات عجیب و غریبی در حال رخ دادن است. در غیر این صورت ما باید در این دنیای پر از میکروب و انگل همچون مردگان متحرک می بودیم که قسمت های مختلف بدن مان هر ثانیه خوراک میلیون ها موجود ریز بود.
سیستم ایمنی، پیچیده اما جذاب است و دو دلیل عمده وجود دارد که همه ما اطلاعات بیشتری در موردش داشته باشیم . اول از همه اینکه در زمان بیماری با اتفاقاتی که درون بدن تان رخ می دهد آشنا خواهید شد و می فهمید که علت تب، سر درد، گر گرفتگی و باقی علائم بیماری چیست. مورد دوم اینکه متوجه خواهید شد علت مصرف دارو چیست و آگاهی بیشتری حین مصرف آنتی بیوتیک ها پیدا خواهید کرد؛ مسئله ای که اخیرا توجه بسیاری را به خود جلب کرده است .
اعضای سیستم ایمنی
یکی از نکات جالبی که در مورد بدن شما وجود دارد این است که سیستم ایمنی در تمام طول زندگی تان مشغول به فعالیت بوده اما شما هیچ ایده ای نداشتید که چه اعضایی از بدن تان در این مسئله دخیل بوده اند و خیلی از بخش های تشکیل دهنده شما اصلا چه هستند و به چه کاری می آیند.
برای مثال، قطعا شما می دانید که زیر قفسه سینه شما، عضوی وجود دارد به نام «قلب». کسی نیست که به این مسئله واقف نباشد. مغز، کلیه، شش، ریه، روده و معده را هم می شناسید. اما تا به حال در مورد «تیموس» شنیده اید؟
تیموس، همان نزدیکی و در سمت راست قلب، حجم اندکی را اشغال کرده. یک عضو ناشناخته که نقشی موثر در زنده بودن انسان ایفا می کند. با این حال، بسیاری از ارگان ها و اعضای مختلف سیستم ایمنی ناشناخته اند. بگذارید تعدادی از آن ها را موردی نام ببریم.
- تیموس
- طحال
- سیستم لنفاوی
- مغز استخوان
- گلبول های سفید خون
- آنتی بادی ها
- سیستم کمپلمان
- هورمون ها
- پوست
بخش غیر تخصصی سیستم ایمنی، شامل پوست و اسید معده است.
مصرف لنالیدومید داروی تنظيم كننده ی سیستم ایمنی بدن
لناليدوميد از دسته داروهاي آنتي آنژيوژنيك است و يك تنظيم كننده ی سیستم ایمنی می باشد.این دارو در درمان تومورهای بدخیم مانند مالتیپل میلوما،لنفوم سلول های منتل و در مبتلایان به بیماری سندرم میلو دیس پلاستیک(MDS) تجویز می گردد.
فرم دارویی موجود
این دارو به صورت کپسول خوراکی در دوزهای ۲/۵،۵،۱۰،۱۵،۲۰و۲۵میلی گرم تولید می گرددو به نام تجاری Revlimidمعروف می باشد.
فرم دارویی موجود
این دارو به صورت کپسول خوراکی در دوزهای ۲/۵،۵،۱۰،۱۵،۲۰و۲۵میلی گرم تولید می گرددو به نام تجاری Revlimidمعروف می باشد.
مکانیسم اثر لنالیدومید
لنالیدومید یک داروی ایمونومدولاتور، آنتی آنژیوژنیک و آنتی نئوپلاستیک با چند مکانیسم متفاوت می باشد که بوسیله ی آنها می تواند منجربه آپوپتوز سلول های بدخیم گردد.
این دارو با مهار انتخابی ترشح سایتوکاینهای التهابی،تنظیم سیستم ایمنی با تحریک تکثیر سلول های لنفوسیت تی، مهار سیگنال های تغذیه ای از سمت سلول هاییکه فاکتورهای آنژیوژنیک مخابره می نمایند و مهار رشد سلول های میلوما موجب القای مرگ سلولی می شود.
این دارو با مهار انتخابی ترشح سایتوکاینهای التهابی،تنظیم سیستم ایمنی با تحریک تکثیر سلول های لنفوسیت تی، مهار سیگنال های تغذیه ای از سمت سلول هاییکه فاکتورهای آنژیوژنیک مخابره می نمایند و مهار رشد سلول های میلوما موجب القای مرگ سلولی می شود.
فارماکوکینتیک لنالیدومید
نیمه عمر این دارو دربدن در حدود ۳تا۵ ساعت می باشد.پیک اثر آن در. مبتلایان به میلوما و MDSبین نیم تا شش ساعت می باشد.
متابولیسم لنالیدومید در بدن انسان محدود و نامشخص می باشد و بخش عمده ای از دارو(حدود ۸۴درصد)بصورت کامل از ادرار دفع می گردد.
متابولیسم لنالیدومید در بدن انسان محدود و نامشخص می باشد و بخش عمده ای از دارو(حدود ۸۴درصد)بصورت کامل از ادرار دفع می گردد.
عوارض جانبی لنالیدومید
عوارض جدی:
آنمی، ترمبوسیتوپنی، نوتروپنی و فبریل نوتروپنی، پنومونی، آمبولی وریدی و شریانی، سکته قلبی و مغزی، نارسایی قلبی، حساسیت دارویی، سندرم استیونس جانسون، آنژیوادم، toxic epidermal necrolysis، سمیت کبدی، عود مجدد برخی بدخیمی ها، افزایش احتمال مرگ و میر در مبتلایان به CLL و افزایش مرگ و. میر زودرس در مبتلایان MCL
عوارض شایع:
خستگی ،نوتروپنی، یبوست، اسهال، دردعضلانی، آنمی، تب، ادم محیطی، تهوع، استفراغ، عفونت ادراری، دیس پنه، سرگیجه، آرترالژی، ترومبوسیتوپنی، لرزش، راش، سرفه، سردرد، تاری دید، کاهش اشتها،تشنج،خشکی دهان، درد در ناحیه شکم و پهلو ،عفونت، خون دماغ، اختلال الکترولیت ها، ادم، بی خوابی، لکوپنی، نوروپاتی محیطی، لنفوپنی، عطش، تعریق بیش از حد، خارش، عود مجدد تومور، کم کاری یا پرکاری تیروئید و…
آنمی، ترمبوسیتوپنی، نوتروپنی و فبریل نوتروپنی، پنومونی، آمبولی وریدی و شریانی، سکته قلبی و مغزی، نارسایی قلبی، حساسیت دارویی، سندرم استیونس جانسون، آنژیوادم، toxic epidermal necrolysis، سمیت کبدی، عود مجدد برخی بدخیمی ها، افزایش احتمال مرگ و میر در مبتلایان به CLL و افزایش مرگ و. میر زودرس در مبتلایان MCL
عوارض شایع:
خستگی ،نوتروپنی، یبوست، اسهال، دردعضلانی، آنمی، تب، ادم محیطی، تهوع، استفراغ، عفونت ادراری، دیس پنه، سرگیجه، آرترالژی، ترومبوسیتوپنی، لرزش، راش، سرفه، سردرد، تاری دید، کاهش اشتها،تشنج،خشکی دهان، درد در ناحیه شکم و پهلو ،عفونت، خون دماغ، اختلال الکترولیت ها، ادم، بی خوابی، لکوپنی، نوروپاتی محیطی، لنفوپنی، عطش، تعریق بیش از حد، خارش، عود مجدد تومور، کم کاری یا پرکاری تیروئید و…
تداخلات دارویی لنالیدومید
این دارو با داروهای سرکوب گر سیستم ایمنی، سرکوب گر مغز استخوان و داروهایی که اثر ترمبوژنیک دارند تداخل دارد.
داروهایی که منع مصرف همزمان با لنالیدومید دارند:
-واکسن های زنده(مانند آدنو ویروس، سه گانه، آنفولانزا، روتاویروس، آبله مرغان و…)
-talimogene laherparepvec
مصرف همزمان با احتیاط زیاد و ترجیحاً مصرف داروی جایگزین:
Deferiprone ,palifermin ,vedalizumab, ناتالی زومب، پریماکین، رادیوم۲۲۳، تالیدوماید
مصرف همزمان همراه با پیگیری و تنظیم دوز:
آزاتیوپرین، سیدوفوویر، کلوزاپین، دیگوکسین، واکسن کزاز دیفتری، فیلگراستیم، فلوسیتوزین، گان سیکلوویر، هیدروکسی اوره، اینترفرون بتا، میوفنولیک اسید، پگ فیلگراستیم، پری متامین، ولگان سیکلوویر، واکسن نوترکیب زوستر، benznidazole ,alemtuzumab ,mycophenolate mofetil ,sargramostim ,sarilumab ,tbo-filgrastim ولگان سیکلوویر، زیدووودین، واکسن نوترکیب زوستر
داروهایی که منع مصرف همزمان با لنالیدومید دارند:
-واکسن های زنده(مانند آدنو ویروس، سه گانه، آنفولانزا، روتاویروس، آبله مرغان و…)
-talimogene laherparepvec
مصرف همزمان با احتیاط زیاد و ترجیحاً مصرف داروی جایگزین:
Deferiprone ,palifermin ,vedalizumab, ناتالی زومب، پریماکین، رادیوم۲۲۳، تالیدوماید
مصرف همزمان همراه با پیگیری و تنظیم دوز:
آزاتیوپرین، سیدوفوویر، کلوزاپین، دیگوکسین، واکسن کزاز دیفتری، فیلگراستیم، فلوسیتوزین، گان سیکلوویر، هیدروکسی اوره، اینترفرون بتا، میوفنولیک اسید، پگ فیلگراستیم، پری متامین، ولگان سیکلوویر، واکسن نوترکیب زوستر، benznidazole ,alemtuzumab ,mycophenolate mofetil ,sargramostim ,sarilumab ,tbo-filgrastim ولگان سیکلوویر، زیدووودین، واکسن نوترکیب زوستر
جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره ۵۴۱۰۹۰۰۰ -۰۲۱ تماس حاصل فرمایید.
واکسن هپاتیت A و B
واکسن هپاتیت A و B
هپاتیت A نوعی بیماری حاد کبد است که به دلیل ویروس هپاتیت A یا HAV رخ می دهد. این بیماری نوعی بیماری حاد است یعنی به صورت ناگهانی رخ می دهد و معمولا دوره شدید و کوتاهی دارد. این ویروس در مدفوع مبتلا به آن وجود دارد و با تماس شخصی نزدیک، گسترش می یابد.
اگر یکی از اعضای خانواده هپاتیت A دارد بیماری او به سادگی به افراد هم خانه او انتقال می یابد. این بیماری با عدم رعایت بهداشت در ارتباط است. ویروس آن نیز از طریق غذا و آب آلوده به HAV انتقال می یابد. در موارد بسیار نادر نیز این ویروس ممکن است از طریق اتقال خون آلوده به فرد انتقال یابد.
هپاتیت B بواسطه ویروس هپاتیت B یا HAV ایجاد می گردد. مانند هپاتیت ای، هپاتیت B ممکن است به صورت حاد بروز کند و باعث بیماری خفیفی شود که چندین هفته به طول می انجامد. اما در برخی افراد به خصوص نوزادان هپاتیت B بیشتر به طول می انجامد و باعث بروز یک بیماری مزمن می گردد که خود موجب مشکلات طولانی مدت کبدی می شود. حتی افرادی هم که 20 تا 30 سال بدون بروز هیچ عارضه خاصی این بیماری را دارند نیز در خطر ابتلا به مشکلات جدی کبدی مانند سیروز یا سرطان کبد قرار دارند.
هپاتیت B از طریق خون، اسپرم یا مایعات بدن فرد مبتلا وارد بدن فرد سالم می گردد. مادر مبتلا به این بیماری نیز این بیماری را در هنگام تولد به کودک خود انتقال می دهد.
واکسن هپاتیت A و B چقدر کارآمد و چه قدر ایمن است
هم واکسن هپاتیت A و هم واکسن هپاتیت B بسیار موثر است. در مطالعه A که طی آن چهار واکسن جهت مقابله با هپاتیت مورد بررسی قرار گرفت مشخص شد حدود 100 درصد همه افرادی که یک واکسن را دریافت نمودند در بدن آنان سطوح ایمنی آنتی بیوتیک در یک ماه پس از دریافت دوز اول واکسن افزایش یافت.
بعلاوه هشت سال پس از دریافت دو یا بیشتر دوز این دارو مشخص شد حدود 99 تا 100 درصد افرادی که این واکسن دریافت نموده بودند هنوز هم در برابر آن بیماری مصون بودند. در مورد واکسن هپاتیت B نیز به همین ترتیب. بنابراین متخصصان تخمین می زنند هر دو واکسن تا حدود 20 تا 30 سال در بدن فرد باقی می ماند.
همانند سایر داروها در مورد استفاده از این داروها نیز عوارض جانبی وجود دارد هر چند گزارشات درباره ایمن سازی این واکسن ها نتیجه فوق العاده A را نشان می دهد. البته معمول ترین عارضه جانبی استفاده از واکسن هپاتیت B شامل قرمزی در محل تزریق است. از سال 1982 هنگامی که واکسن هپاتیت B در امریکا ساخته شد بیش از 100 میلیون نفر واکسینه شدند و هیچ گزارشی درباره بروز عوارض جانبی جدی در مورد آنان وجود ندارد در همین زمان بروز هپاتیت B تا 80 درصد کاهش یافت.
عوارض جانبی خفیف واکسن هپاتیت A شامل قرمزی در محل تزریق، سردرد، از دست دادن اشتها و خستگی است.
عوارض جانبی شدید آن نیز که شامل واکنش آلرژیک شدید می باشد در مدت چند دقیقه یا چند ساعت پس از تزریق واکسن رخ می دهد البته بروز چنین عوارضی بسیار نادر است.
موارد مصرف واکسن هپاتیت بی
واكسن هپاتيت B براي ايمن سازي بر عليه تمام عفونت هاي ايجاد شده به وسيله انواع ويروس هاي هپاتيت B و همچنين براي واكسيناسيون، به خصوص افرادي كه بيشتر در معرض خطر عفونت هپاتيت B هستند(مثل بيماران هموفيلي، تالاسمي، بيماران نيازمند انتقال مقادير زيادي خون، نيروهاي نظامي، كاركنان غسالخانه، متصديان كفن و دفن اجساد، كاركنان بانك خون، زندانيان، بيماران رواني بستري و كاركنان تيمارستان استفاده مي شود. كاركنان بهداشتي درماني كه ممكن است به نحوي با خون يا نمونه هاي آزمايشگاهي بيماران كار كنند، و نوزادان زائيده شده از مادران HBsAg مثبت بايد در مقابل هپاتيت B واكسينه شوند. افرادي كه با خون آلوده تماس تزريقي، مخاطي يا خوراكي داشته اند و بيماران تحت درمان با مهاركننده آلفا-1-پروتئيناز علاوه بر واكسيناسيون بايد ايمنوگلوبولين هپاتيت B نيز دريافت كنند.
مکانیسم اثر واکسن هپاتیت بی
واكسن نوتركيبي هپاتيت B از آنتي ژن سطحي HBsAg، توليد شده توسط سلول هاي مخمر به دست مي آيد. اين واكسن توليد پادتن هاي ضد HBs، را در بيشتر افرادي كه يك دوره سه نوبتي واكسيناسيون را انجام داده باشند، تحريك مي كند. ايجاد مصونيت با ميزان پادتن بيش از mlU/ml10 اثبات مي شود.
ایمنی زایی: در 98-94% افراد واكسينه شده مصونيت ايجاد مي شود و اين مصونيت مدت 5 سال طول مي كشد و در اين مدت به تزريق يادآوري نيازي نيست.
ایمنی زایی: در 98-94% افراد واكسينه شده مصونيت ايجاد مي شود و اين مصونيت مدت 5 سال طول مي كشد و در اين مدت به تزريق يادآوري نيازي نيست.
عوارض جانبی واکسن هپاتیت بی
خستگي، ضعف، تب، ناخوشي، افزايش تعريق، احساس گرما، لرز، سردرد، سرگيجه، كهير، درد و التهاب در محل تزريق، لنفادنوپاتي از عوارض جانبي اين واكسن مي باشند.
تداخلات دارویی واکسن هپاتیت بی
مصرف همزمان داروهاي كاهنده سيستم ايمني و گلوكوكورتيكوئيدها ممكن است پاسخ ايمني ناقص را موجب شوند.
هشدار ها واکسن هپاتیت بی
1. بيماران مبتلا به نقص ايمني به مقادير بيشتري از واكسن نيازمند هستند.
2. واكسن هپاتيتB بر عليه ويروسهاي هپاتيتE,C,A و ساير ويروسهاي مولد عفونت هاي كبدي مصونيت ايجاد نمي كند.
3. اثر اين واكسن در افراد با سن بيشتر از 40 سال كاهش مي يابد.
2. واكسن هپاتيتB بر عليه ويروسهاي هپاتيتE,C,A و ساير ويروسهاي مولد عفونت هاي كبدي مصونيت ايجاد نمي كند.
3. اثر اين واكسن در افراد با سن بيشتر از 40 سال كاهش مي يابد.
زمان دریافت واکسن هپاتیت بی چه وقت است؟
تعداد تزریق‌های توصیه‌شده سه تزریق است و سن مناسب از نظر پزشکان به شکل زیر خواهد بود:
- در زمان تولد
- بین یک و دو ماهگی
- بین شش و ۱۸ ماهگی
در ایران، زنان در دوران بارداری برای هپاتیت بی مورد آزمایش قرار می‌گیرند. اگر نتیجهٔ آزمایش مثبت باشد و مادر هپاتیت بی داشته باشد، نوزاد او باید ظرف ۱۲ ساعت از تولد، واکسن ایمنوگلوبولین هپاتیت بی؛ HBIG، به علاوۀ واکسن هپاتیت بی را دریافت کند تا فعلاً، محافظت کوتاه‌مدت در برابر این عارضه فراهم شود.
چه کودکانی نباید واکسن هپاتیت بی بزنند؟
کودکی که به تزریق قبلی واکسن هپاتیت بی، واکنش آلرژیک تهدیدکنندۀ زندگی داشته است نباید دوباره این واکسن را دریافت کند. همچنین اگر فرزند شما در دوران نوزادی واکسن هپاتیت بی نزده و به مخمر نان واکنش آلرژیک تهدیدکنندهٔ زندگی داشته است، نباید واکسن هپاتیت بی را بزند، زیرا این واکسن با همان نوع مخمر ساخته می‌شود.
به‌طورکلی، در مورد نوزادان زودرس، اگر واکسن هپاتیت بی قبل از یک ماهگی زده شود، تأثیرگذاری زیادی ندارد. اگر نوزاد شما زودرس است، با پزشک او در مورد زمان مناسب برای تزریق واکسن صحبت کنید. همۀ نوزادانی که به میزان متوسط تا شدیدی بیمار هستند باید برای زدن واکسن هپاتیت بی، تا زمان بهبود از بیماری صبر کنند.
جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره ۵۴۱۰۹۰۰۰ -۰۲۱ تماس حاصل فرمایید.
داروهای تیروئید و ضد تیروئید
لووتیروکسین سدیم
لووتیروکسین چیست؟
داروی لووتیروکسین نام آشنایی برای افراد مبتلا به کم کاری غدد تیروئید می باشد.
هنگامی که غده ی تیروئید به اندازه ی طبیعی فعالیت ندارد، میزان هورمون های تیروئیدی در بدن شما کاهش می یابد. این اختلال در پزشکی به هایپوتیروئیدیسم معروف می باشد.
لووتیروکسین تعادل هورمون های تیروئیدی را در بدن ایجاد می کند و از لحاظ ساختاری بسیار شبیه به تیروکسین یا T4(یکی از هورمون هایی که به صورت طبیعی در بدن تولید می شود) می باشد.
پیش از مصرف لووتیروکسین
-در صورت بارداری یا شیردهی به پزشک خود اطلاع دهید زیرا لازم است در این مدت معاینات و آزمایشات دوره ای خاص توسط پزشک برای شما انجام شود.همچنین لازم است عملکرد غده ی تیروئید کودک شما نیز بررسی شود.
-در صورتی که مبتلا به بیماری قلبی (مانند آنژین صدری) می باشید و یا فشار خون بالا دارید ، حتما به پزشک خود اطلاع دهید.
-در صورتی که به هر دلیلی اختلال در عملکرد غدد فوق کلیوی دارید و به شما گفته شده است که تولید هورمون های کورتیزول در بدن شما کم می باشد ، یا تحت درمان با داروهای کورتیکواستروئیدی (پردنیزولون ، بتامتازون ، دگزامتازون ، هیدروکورتیزون و …) می باشید پزشک خود را مطلع نمایید.
-در صورتی که پیش از این سابقه ی پرکاری تیروئید داشته اید به پزشک خود یادآوری نمایید.
-در صورت ابتلا به دیابت ، عدم توانایی بدن در تنظیم آب بدن (دیابت اینسیپیدوس که اختلال نادری می باشد) به پزشک خود اطلاع دهید.
_از آنجا که این دارو می تواند در عملکرد داروهای دیگر در بدن اختلال ایجادکند لازم است پیش از شروع مصرف لیستی از کلیه ی داروهای مصرفی خوددر اختیار پزشک یا داروسازتان قرار دهید.
-در صورت سابقه ی هرگونه حساسیت دارویی ، پزشک خود را مطلع نمایید.
نحوه ی مصرف لووتیروکسین
– لووتیروکسین را دقیقا همانگونه که پزشک توصیه می کند مصرف نمایید. ممکن است مصرف دارو برای شما روزانه پیش از صبحانه تجویز شده باشد (تعداد قرص در هر بسته با توجه به شرایط شما محاسبه می شود.)
-این دارو به صورت قرص با دوزهای مختلف ۵۰ ، ۷۵ ، ۱۰۰میکروگرم موجود می باشد. بسته به مقدار مصرف دارویی که در هر نوبت برای شما محاسبه شده است ممکن است در یک نوبت نیاز به مصرف چند قرص با دوزهای متفاوت داشته باشید لذا در این صورت ، هنگام مصرف به دوز هر قرص دقت بفرمایید.
-ممکن است درمان با یک قرص ۵۰ -۱۰۰ میکروگرمی به صورت روزانه آغاز شود و با توجه به شرایط بیمار تا ۱۰۰تا ۲۰۰ میکروگرم در روز افزایش یابد.
مواد غذایی و لووتیروکسین
طبق تحقیقات مصرف برخی از مواد غذایی می تواند موجب کاهش جذب لووتیروکسین شود.مصرف بیش از حد و همیشگی گردو،سویا،گریپ فروت و نوشیدنی های کافئین دار باعث کاهش اثر لووتیروکسین می شود. این مواد را در رژیم غذایی خود به صورت کم و متعادل مصرف نمایید.
-در صورتی که لووتیروکسین برای کودک شما تجویز شده است، مقدار مصرف دارو در هر نوبت با توجه به وزن و سن و نوع اختلال برای وی توسط پزشک محاسبه می شود. مقدار تجویز شده را حداقل نیم ساعت پیش از اولین وعده غذایی روزانه به کودک خود بدهید.
-در صورت فراموشی یک نوبت مصرف دارو،بلافاصله بعد از یادآوری در صورتی که ۲-۳ساعت از زمان مصرف گذشته است،میل کنید. اما در صورتی که بیش از ۲-۳ ساعت گذشته است،نوبت فراموش شده را مصرف نکنید و از ۲برابر نمودن مقدار مصرف دارو در یک نوبت نیز خودداری نمایید.
لیوتیرونین سدیم
موارد مصرف لیوتیرونین سدیم
ليوتيرونين براي تشخيص و درمان كم كاري تيروئيد، پيشگيري و درمان گواتر و سرطان تيروئيد و همچنين بررسي عملكرد غده تيروئيد به كار مي رود.
مکانیسم اثر لیوتیرونین سدیم
هورمون هاي تيروئيدي داراي دو اثر آنابوليك و كاتابوليك مي باشند و در متابوليسم طبيعي، رشد و تكامل، خصوصاً تكامل سيستم عصبي كودكان نقش دارند.
فارماکوکینتیک لیوتیرونین سدیم
تقريباً 95درصد از راه خوراكي جذب مي شود. اتصال پروتئيني دارو زياد(بيش از 99 درصد) مي باشد و مقادير كمي از آن در كبد متابوليزه و در صفرا ترشح مي شود. زمان رسيدن به حداكثر اثرات درماني 72-48 ساعت است و پس از قطع دارو، اثر آن تا 72 ساعت باقي مي ماند.
اين دارو در تيروتوكسيكوز، سابقه پركاري تيروئيد، حساسيت به هورمون هاي تيروئيدي و بيماري هاي قلبي-عروقي( آنژين صدري، آترواسكلروز، بيماري سرخگ كرونر، فشار خون بالا و انفاركتوس ميوكارد) نبايد مصرف شود.
درد آنژيني، آريتمي قلبي، طپش قلب، كرامپ هاي عضلاني، تاكي كاردي، اسهال، استفراغ، لرزش، بي قراري، تحريك پذيري، بي خوابي، سردرد، گرگرفتگي، تعريق، كاهش وزن و ضعف عضلاني از عوارض جانبي دارو هستند.
تداخلات دارویی لیوتیرونین سدیم
در صورت مصرف همزمان با داروهاي ضد انعقاد خوراكي، تنظيم مقدار مصرف آنها بر اساس زمان پروترومبين لازم است. كلستيرامين سبب تأخير و جلوگيري از جذب دارو مي شود، بنابراين بين تجويز دو دارو بايد 5-4 ساعت فاصله باشد. مصرف همزمان با داروهاي مقلد سمپاتيك، اثر دارو را زياد مي كند.
هشدار ها لیوتیرونین سدیم
1. براي افراد مسن، بيماران قلبي-عروقي، بيماران مبتلا به ديابت بايد با احتياط تجويز شود.
2. در بيماران ديابتي ممكن است نياز به افزايش مقدار مصرف داروهاي ضد ديابت باشد.
3. در دوران بارداري ممكن است اندازه گيري تيرو تروپين سرم براي تنظيم مقدار مصرف دارو لازم باشد.
4. بيماران مبتلا به ميكزدم يا مبتلايان به كم كاري طولاني مدت تيروئيد ممكن است به اثرات هورمون هاي تيروئيدي حساس تر باشند.
2. در بيماران ديابتي ممكن است نياز به افزايش مقدار مصرف داروهاي ضد ديابت باشد.
3. در دوران بارداري ممكن است اندازه گيري تيرو تروپين سرم براي تنظيم مقدار مصرف دارو لازم باشد.
4. بيماران مبتلا به ميكزدم يا مبتلايان به كم كاري طولاني مدت تيروئيد ممكن است به اثرات هورمون هاي تيروئيدي حساس تر باشند.
متی مازول Methimazole
متي مازول در درمان پركاري تيروئيد مصرف مي شود.
مکانیسم اثر متی مازول
اين دارو از طريق ممانعت از اتصال يد به تيروزين و جفت شدن يدوتيروزين ها باعث مهار ساخت هورمون تيروئيد مي شود.
فارماکوکینتیک متی مازول
جذب خوراكي متي مازول سريع است ولي تحت تأثير غذا قرار مي گيرد. نيمه عمر متي مازول حدود 14-4 ساعت است. شروع اثر چند روز يا چند هفته بعد از شروع مصرف دارو است. دفع متي متازول عمدتاً كليوي است.
عوارض جانبی متی مازول
آگرانولوسيتوز ( تب، لرز، گلودرد) زردي چشم و پوست ( يرقان انسدادي ) از عوارض جانبي مهم دارو هستند.
تداخلات دارویی متی مازول
مصرف همزمان داروهاي ضد انعقاد خوراكي با متي مازول ممكن است باعث افزايش اثرات ضدانعقادي شود. مصرف همزمان داروهاي مضعف مغز استخوان با متي مازول ممكن است باعث تشديد عوارض جانبي دارو شود.
هشدار ها متی مازول
1. در صورت وجود ضعف مغز استخوان، عيب كار كبد يا عفونت بايد با احتياط مصرف شود.
2. امكان بروز حساسيت متقاطع بين داروهاي ضدتيروئيد وجود دارد.
3. دوره درمان با دارو معمولاً ( شش ماه تا چند سال) است.
4. در صورت بروز علائم آگرانولوسيتوز ( گلودرد، تب يا بثورات جلدي) بايد سريعاً به پزشك مراجعه شود.
2. امكان بروز حساسيت متقاطع بين داروهاي ضدتيروئيد وجود دارد.
3. دوره درمان با دارو معمولاً ( شش ماه تا چند سال) است.
4. در صورت بروز علائم آگرانولوسيتوز ( گلودرد، تب يا بثورات جلدي) بايد سريعاً به پزشك مراجعه شود.
جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره ۵۴۱۰۹۰۰۰ -۰۲۱ تماس حاصل فرمایید.
ضدعفونی کننده ها و مواد محافظ در برابر برخی بیماری ها
کلرهگزیدین Chlorhexidine
مصرف کلرهگزیدین
ضد عفونی کننده موضعی
دارو به فرم محلول برای شستشوی پوست و زخم ونیز به فرم محلول دهانی برای عفونت های کاندیدیاز و نیز کاهش تجمع پلاک های دندانی مصرف می شود.
دارو به فرم محلول برای شستشوی پوست و زخم ونیز به فرم محلول دهانی برای عفونت های کاندیدیاز و نیز کاهش تجمع پلاک های دندانی مصرف می شود.
مکانیسم اثر کلرهگزیدین
کلرهگزیدین یک آنتی سپتیک بیس بی گوانید با خواص باکتریوساید یا باکترواستاتیک در برابر رنج وسیعی از باکتری های گرم مثبت و گرم منفی( بیشتر روی باکتری های گرم مثبت) است. دارو از طریق تخریب دیواره سلولی سبب مرگ میکروارگانیسم می شود
فارماکوکینتیک کلرهگزیدین
کلرهگزیدین به میزان جزئی از پوست و دستگاه گوارش جذب می شود.
عوارض جانبی کلرهگزیدین
حساسیت پوستی، تغییر رنگ برگشت پذیر زبان و دندان و نیز تغییر در حس چشایی پیرو استفاده از محلول های شستشوی دهانی
گلوترال Glutaral
مصرف گلوترال
گلوتارال برای ضد عفونی و استریل کردن وسایل دندانپزشکی، جراحی، آندوسکوپی، حرارت سنج ها و وسایل پلاستیکی و لاستیکی مورد استفاده در راه های تنفسی و بیهوشی به کار می رود.
مکانیسم اثر گلوترال
گلوتارال یک دی آلدئید اسیدی است. قلیایی کردن 5/8 -5/7 =PH با بیکربنات سدیم یا نمک های پتاسیم منجر به تبدیل آن به یک عامل ضد میکروب قوی با اثر میکروب کشی، ضدتوبرکولوئید، قارچ کشی، اسپورکشی و فعالیت ضد ویروسی می شود. توانایی ترکیب حتی در حضور مواد آلی ( خون، بافت، مخاط ) نیز به میزان زیاد باقی می ماند.
هشدار ها گلوترال
1- بخارات حاصل از محلول ممکن است باعث تحریک دستگاه تنفسی شود.
2- تماس محلول با پوست و مخاط ممکن است باعث بروز حساسیت گردد.
2- تماس محلول با پوست و مخاط ممکن است باعث بروز حساسیت گردد.
توصیه های دارویی گلوترال
از تماس محلول با چشم ها، پوست و غشاهای مخاطی باید اجتناب شود. در صورت تماس اتفاقی، موضع باید سریعاً با آب شسته شود و در خصوص چشم هابه پزشک مراجعه شود.
بتادین Povidone-Iodine
موارد مصرف بتادین
محلول موضعی پوویدون آیودین برای شستشو و ضد عفونی کردن پوست قبل و پس از عمل جراحی کوچک و بزرگ و تمیز کردن دست جراحان قبل از عمل، مصرف می شود. محلول دهان شویه آن برای درمان بیماری های التهابی عفونی دهان و حلق ناشی از باکتری ها و کاندیدا و نیز در جراحی دندان، مصرف می شود. پماد موضعی دارو برای درمان یا پیشگیری عفونت در برید گی ها و خراشیدگی ها، اعمال جراحی کوچک و سوختگی ها و درمان عفونت های پوستی باکتری هایی یا قارچی، زخم بستر، زخم ناشی از توقف جریان خون و هر گونه بیماری عفونی پوست مصرف می شود. دوش و ژل واژینال آن برای درمان التهاب واژن ناشی از کاندیدا، تریکوموناس، التهاب غیر اختصاصی یا عفونت های مخلوط واژن و نیز برای شستشوی واژن قبل از جراحی مصرف می شود.
مکانیسم اثر بتادین
این دارو ترکیبی از ید و پلی مرها به عنوان حامل است و از طریق آزاد سازی تدریجی ید معدنی در تماس با پوست و غشاهای مخاطی اثر ضد عفونی کننده خود را اعمال می کند. پوویدون آیودین روی باکتری های گرم مثبت و منفی دارای اثر باکتریسیدی است و علیه قارچ ها، ویروس ها، انگل ها، کیست ها، پروتوزوآ، مخمر ها و اسپورها نیز موثر است. قدرت اثر دارو و سمیت آن کمتر از فراورده های حاوی ید آزاد می باشد.
فارماکوکینتیک بتادین
از طریق اسکار پوست سوخته و نواحی سوخته و زخمی پوست جذب می شود که باعث زیادی غلظت ید در پلاسما می شود و ممکن است منجر به مسمومیت گردد. جذب پوستی این دارو در نوزادان ممکن است باعث کم کاری تیروئید شود. طول اثر مفید پوویدن آیودین برای مقاصد جراحی یک ساعت است و تعداد باکتری های پوست پس از 8-6 ساعت مجدداً به میزان اولیه باز می گردد.
منع مصرف بتادین
دارو در مناطق وسیع پوست آسیب دیده به دلیل خطر جذب مقادیر زیاد ید و در بیماران مبتلا به گواتر کلوئیدی گره ای غیر رسمی نباید مصرف شود.
عوارض جانبی بتادین
تحریک موضعی، قرمزی، تورم یا اسیدوز متابولیک، زیادی سدیم خون و عیب کار کلیه در نتیجه ید به دنبال مصرف دارو در سوختگی های شدید و یا در مناطق بدون پوست ممکن است مشاهده شود.
تداخلات دارویی بتادین
مصرف همزمان پوویدون آیودین و تنتور بنژوئن ممکن است منجر به بروز واکنش های پوستی( مانند سوختگی های نوع دوم و سوم ) و در نتیجه کاهش PHشود.
هشدار ها بتادین
این دارو در بمیاران دارای سابقه حساسیت مفرط به ید باید با احتیاط فراوان مصرف شود.
توصیه های دارویی بتادین
1- در صورت بروز تحریک موضعی مصرف دارو باید قطع شود.
2- ژل و دوش واژینال، دارای اثر اسپرم کشی هستند. از این رو در صورت تمایل به بارداری از آنها استفاده نشود.
3- پوویدین آیودین ممکن است پارچه های بافته شده از الیاف مصنوعی را لک نماید که در اینصورت باید آمونیاک رقیق شسته شوند.
4- محلول دارو قبل از مصرف تکان داده شود.
2- ژل و دوش واژینال، دارای اثر اسپرم کشی هستند. از این رو در صورت تمایل به بارداری از آنها استفاده نشود.
3- پوویدین آیودین ممکن است پارچه های بافته شده از الیاف مصنوعی را لک نماید که در اینصورت باید آمونیاک رقیق شسته شوند.
4- محلول دارو قبل از مصرف تکان داده شود.
کاربامید پراکساید Carbamide Peroxide
موارد مصرف کاربامید پراکساید
کاربامید پراکسید برای تسکین التهاب خفیف لثه و سایر سطوح مخاطی دهان و لبها ، تسکین درد و التهاب ناشی از دندانهای مصنوعی و اعمال دندانپزشکی، کمک به حفظ بهداشت دهان در شرایط خاص و ضد عفونی و تمیز کردن ضایعات دهان مصرف می شود.
مکانیسم اثر کاربامید پراکساید
این دارو به دنبال تماس با بافت های دهان موجب آزاد شدن اکسیژن می شود و بدین ترتیب با ضد عفونی کردن دهان موجب کاهش التهاب، تسکین درد و مهار تولید باکتری های مولد بوی بد دهان می شود.
عوارض جانبی کاربامید پراکساید
قرمزی موضعی و عفونت ثانویه با مصرف دارو گزارش شده است.
هشدار ها کاربامید پراکساید
در صورت ادامه تحریک حفره دهان یا وخامت آن یا بروز التهاب و حالات غیره منتظره، مصرف دارو باید قطع و به پزشک یا دندان پزشک مراجعه شود.
توصیه های دارویی کاربامید پراکساید
1- مصرف دارو از بیشتر از هفت روز یا در کودکان با سن کمتر از سه سال ( مگر با تجویز پزشک یا دندانپزشک ) توصیه نمی شود.
2- از رقیق کردن محلول دارو باید اجتناب شود.
3- این دارو در تماس با آب دهان کف می کند. بنابرین برای مدت 5-4 دقیقه پس از مصرف دارو، از نوشیدن مایعات یا شستشوی دهان اجتناب شود.
2- از رقیق کردن محلول دارو باید اجتناب شود.
3- این دارو در تماس با آب دهان کف می کند. بنابرین برای مدت 5-4 دقیقه پس از مصرف دارو، از نوشیدن مایعات یا شستشوی دهان اجتناب شود.
جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره ۵۴۱۰۹۰۰۰ -۰۲۱ تماس حاصل فرمایید.
برخی داروهای درمانی آسم
آمینوفیلین Aminophylline
موارد مصرف آمینوفیلین
آمينوفيلين براي درمان انسداد برگشت پذير راه هاي تنفسي و آسم حاد و به عنوان محرك تنفسي در آپنه نوزادان مصرف مي شود.
مکانیسم اثر آمینوفیلین
آمينو فيلين در بدن تئوفيلين آزاد مي كند. جذب آن بعد از تزريق عضلاني آهسته مي باشد و ممكن است در محل تزريق رسوب نمايد. متابوليسم دارو كبدي است و از طريق كليه ها از بدن دفع مي شود.
فارماکوکینتیک آمینوفیلین
توزیع: 0.45 L/kg بر اساس وزن ایده آل بدن
اتصال به پروتئین: 40%، عمدتاً آلبومین
متابولیسم: کودکان بالای 1 سال و بزرگسالان: کبدی؛ شامل CYP1A2، 2E1 و 3A4؛ تشکیل متابولیت فعال
نیمه عمر حذف: متغیر و وابسته به سن، عملکرد کبد، عملکرد قلب، بیماری های ریوی و سابقه مصرف سیگار، در فرد غیر سیگاری 8 ساعت، فرد سیگاری 4-5 ساعت
دفع: ادراری (10% به صورت داروی دست نخورده)
زمان رسیدن به پیک: 30 دقیقه
اتصال به پروتئین: 40%، عمدتاً آلبومین
متابولیسم: کودکان بالای 1 سال و بزرگسالان: کبدی؛ شامل CYP1A2، 2E1 و 3A4؛ تشکیل متابولیت فعال
نیمه عمر حذف: متغیر و وابسته به سن، عملکرد کبد، عملکرد قلب، بیماری های ریوی و سابقه مصرف سیگار، در فرد غیر سیگاری 8 ساعت، فرد سیگاری 4-5 ساعت
دفع: ادراری (10% به صورت داروی دست نخورده)
زمان رسیدن به پیک: 30 دقیقه
عوارض جانبی آمینوفیلین
تاكيكاردي ، طپش قلب، تهوع، اختلالات دستگاه گوارش، سردرد، فراموشي، آريتمي و تشنجات بويژه در موارد تزريق سريع داخل وريدي ممكن است مشاهده شود. به علاوه اتيلين دي آمين موجود در آمينوفيلين ممكن است باعث كهير، تب يونجه، بثورات جلدي يا التهاب پوست شود.
تداخلات دارویی آمینوفیلین
تجويز همزمان سايمتيدين، سيپروفلوكساسين، اريترومايسين، پروپرانولول و تيابندازول با آمينوفيلين احتمالاً باعث افزايش غلظت متابوليت فعال آن مي شود. تجويز همزمان فني توئين و ريفامپييسن با تئوفيلين و كشيدن سيگار يا تنباكو احتمالاً باعث كاهش غلظت آن به واسطه تحريك متابوليسم مي شود. تجويز همزمان مسددهاي گيرنده بتاآدرنرژيك ممكن است اثرات گشادكنندگي نايژه اي دارو را مهار كند. مصرف همزمان با كتامين ممكن است آستانه حملات صرع را كاهش دهد.
هشدار ها آمینوفیلین
در صورت وجود خيز حاد ريوي، ناتواني احتقاني قلب، تب پايدار، بيماري هاي كبدي، پركاري غده تيروئيد، سپسيس و اختلالات صرعي بايد با احتياط تجويز شوند.
سالمترول+فلوتیکازون
موارد مصرف:
– درمان نگهدارنده آسم
– درمان نگهدارنده COPD
– درمان نگهدارنده آسم
– درمان نگهدارنده COPD
مکانیسم اثر
– ترکیب فلوتیکازون ( کورتیکواستروئید ) و سالمترول ( بتا 2 آگونیست طولانی اثر ) به منظور بهبود عملکرد ریوی و افزایش اثر هر کدام از داروها به تنهایی، طراحی شده است. از آنجایی که فلوتیکازون و سالمترول بصورت موضعی در ریه عمل می کنند سطوح پلاسمایی آن ها اثرات درمانی را پیش بینی نمی کند.
فلوتیکازون: مکانیسم عملکرد همه کورتیکواستروئیدهای موضعی ترکیب 3 خصوصیت زیر است: ضد التهاب، سرکوب کننده سیستم ایمنی و ضد تکثیر سلولی. فلوتیکازون اثرات قوی منقبض کنندگی عروق و ضد التهابی دارد.
سالمترول: از طریق اثر بر گیرنده های بتا 2 باعث شل شدن ماهیچه صاف ریوی شده و اثر کمی روی سرعت قلب دارد.
فلوتیکازون: مکانیسم عملکرد همه کورتیکواستروئیدهای موضعی ترکیب 3 خصوصیت زیر است: ضد التهاب، سرکوب کننده سیستم ایمنی و ضد تکثیر سلولی. فلوتیکازون اثرات قوی منقبض کنندگی عروق و ضد التهابی دارد.
سالمترول: از طریق اثر بر گیرنده های بتا 2 باعث شل شدن ماهیچه صاف ریوی شده و اثر کمی روی سرعت قلب دارد.
فارماکوکینتیک
– به فارماکوکینتیک هر دارو مراجعه شود.
منع مصرف
– ازدیاد حساسیت به فلوتیکازون، سالمترول یا سایر ترکیبات فرمولاسیون، حمله طولانی و مقاوم به درمان آسم، حملات حاد آسم، COPD، ازدیاد حساسیت به پروتئین های شیر (Advair Diskus)
عوارض جانبی
– سیستم عصبی مرکزی: سردرد، گیجی
– تنفسی: عفونت مجاری تنفسی فوقانی، فارنژیت، تحریک گلو، برونشیت، التهاب عفونت مجاری تنفسی فوقانی، عفونت/پنومونی مجاری تنفسی تحتانی، سرفه، سینوزیت، گرفتگی صدا/اشکال در حرف زدن، عفونت ویروسی مجاری تنفسی
– اندوکرین و متابولیک: علائم قاعدگی
– گوارشی: تهوع و استفراغ، اسهال، درد و ناراحتی، کاندیدیایی دهانی، عفونت های گوارشی
– عصبی عضلانی و اسکلتی: درد عضلانی اسکلتی، درد عضلات
– تنفسی: عفونت مجاری تنفسی فوقانی، فارنژیت، تحریک گلو، برونشیت، التهاب عفونت مجاری تنفسی فوقانی، عفونت/پنومونی مجاری تنفسی تحتانی، سرفه، سینوزیت، گرفتگی صدا/اشکال در حرف زدن، عفونت ویروسی مجاری تنفسی
– اندوکرین و متابولیک: علائم قاعدگی
– گوارشی: تهوع و استفراغ، اسهال، درد و ناراحتی، کاندیدیایی دهانی، عفونت های گوارشی
– عصبی عضلانی و اسکلتی: درد عضلانی اسکلتی، درد عضلات
تئوفیلین جی Theophylline G
موارد مصرف تئوفیلین جی
تئوفيلين جي براي جلوگيري يا تخفيف بروز علايم آسم نايژه اي و اسپاسم برگشت پذير نايژه همراه با برونشيت مزمن و آمفيزم ريوي بكار مي رود.
مکانیسم اثر تئوفیلین جی
تئوفيلين از طريق افزايش cAMP داخل سلولي به طور مستقيم سبب شل شدن عضلات صاف راههاي تنفسي و عروق ريوي شده و موجب كاهش اسپاسم نايژه و افزايش سرعت جريان هوا و ظرفيت حياتي مي شود. به نظر مي رسد كه اثر خلط آوري گايافنزين بواسطه افزايش حجم و كاهش چسبندگي ترشحات تراشه و برونش ها اعمال مي شود.
عوارض جانبی تئوفیلین جی
تاكيكاردي، تپش قلب، تهوع، اختلالات گوارشي، سردرد، بي خوابي،آريتمي و تشنج با مصرف تئوفيلين گزارش شده است.
هشدار ها تئوفیلین جی
1. مقدار مصرف تئوفيلين را بايد براي هر فرد بطور جداگانه تنظيم نمود و غلظت سرمي دارو، بويژه در درمان طولاني مدت، پيگيري شود.
2. بيماران سالخورده، نوزادان يا بيماران مبتلا به نارسايي احتقاني قلب، انسداد مزمن ريوي، بيماري هاي قلبي- ريوي، عفونت هاي ويروسي و تب زاي تنفسي يا كليرانس تئوفيلين به مقادير كمتري از دارو نياز داشته باشند.
3. بيماران سيگاري بدليل احتمال افزايش متابوليسم تئوفيلين، ممكن است به مقادير بيشتري از دارو نياز داشته باشند.
2. بيماران سالخورده، نوزادان يا بيماران مبتلا به نارسايي احتقاني قلب، انسداد مزمن ريوي، بيماري هاي قلبي- ريوي، عفونت هاي ويروسي و تب زاي تنفسي يا كليرانس تئوفيلين به مقادير كمتري از دارو نياز داشته باشند.
3. بيماران سيگاري بدليل احتمال افزايش متابوليسم تئوفيلين، ممكن است به مقادير بيشتري از دارو نياز داشته باشند.
توصیه های دارویی تئوفیلین جی
1. دارو بايد با معده خالي همراه با يك ليوان آب مصرف گردد تا جذب آن تسريع شود.
2. در صورت بروز تحريك گوارشي، دارو همراه با غذا يا بلافاصله پس از آن مصرف شود.
3. طي درمان بااين دارو، از مصرف مقادير زياد فراورده ها يا نوشابه هاي حاوي گزانتين اجتناب گردد و در صورت بروز نشانه هاي آنفلوآنزا، تب يا اسهال بلافاصله به پزشك اطلاع داده شو
2. در صورت بروز تحريك گوارشي، دارو همراه با غذا يا بلافاصله پس از آن مصرف شود.
3. طي درمان بااين دارو، از مصرف مقادير زياد فراورده ها يا نوشابه هاي حاوي گزانتين اجتناب گردد و در صورت بروز نشانه هاي آنفلوآنزا، تب يا اسهال بلافاصله به پزشك اطلاع داده شو
جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره ۵۴۱۰۹۰۰۰ -۰۲۱ تماس حاصل فرمایید.
معرفی داروهای ضد نقرس Antigout Drugs
الوپورینول Allopurinol
موارد مصرف الوپورینول
آلوپورينول براي پيشگيري از نقرس و سنگهاي كليوي با منشا اسيد اوريك تجويز مي شود.
مکانیسم اثر الوپورینول
اين دارو با مهار آنزيم گزانتين اكسيداز تولي اسيد اوريك را كاهش مي دهد. با كاهش غلظت سرمي و ادراري اسيد اوريك، رسوب اورات كاهش مي يابد و از بروز يا پيشرفت آتريت نقرسي و نفوپاتي ناشي از اسيد اويك جلوگيري مي كند.
فارماکوکینتیک الوپورینول
از راه خوراكي 80 درصد دارو جذب مي شود. آلوپورينول شبيه اسيد اوريك توسط آنزيم گزانتين اكسيداز متابوليزه مي شود كه متابوليت آن (آلوزانتين ) خود مهار كننده آنزيم بوده داراي نيمه عمري طولاني است. حدود 70 درصد دارو در اولين عبور از كبد به متابوليت فعال آن تبديل مي شود. نيمه عمر آلوپورينول 3-1 ساعت و نيمه عمر متابوليت آن به طور متوسط حدود 15 ساعت است. دفع آلوپورينول كليوي است.
منع مصرف الوپورینول
اين دارو براي درمان حمله نقرسي و زيادي بدون علامت اسيد اوريك خون نبايد مصرف شود.
عوارض جانبی الوپورینول
بثورات جلدي، اختلالات گوارشي، ندرتاً سرگيجه، سردرد، خواب آلودگي، اختلال چشايي، زيادي فشار خون، ريزش مو، سميت كبدي، پارستزي و نوروپاتي، علائم شبه سندرم استيون- جانسون از عوارض جانبي دارو هستند.
کلشی سین Colchicine
موارد مصرف کلشی سین
کلشی سین جهت تسکین نقرس حاد کاربرد دارد و هم چنین جهت پروفیلاکسی حملات حاد به ویژه در اولین ماههای درمان با آلوپورنیول و یا Uricosurics . کلشی سین از طریق کاهش واکنش های التهابی به کریستال های اورات باعث پاسخ درمانی قابل توجهی در نقرس حاد می گردد، این عملکرد ناشی از چندین عمل دارو از جمله کاهش تحرک لوکوسیت ها است. این دارو آنالژزیک نیست و تأثیری هم بر غلظت های خونی اسیداوریک و یا بر دفع آن ندارد. کلشی سین هم چنین دارای یک اثر ضد پاراسمپاتیک antimiotic)) می باشد. کلشی سین در چندین مورد دیگر نیز کاربرد دارد از جمله: آمیلوئیدوز، سندرم بهجت، تب فامیلی مدیترانه ای، پورپوراترومبوسیتوپنی ایدیوپاتیک، پریکاردیت و سیروز اولیه صفراوی. در صورت تجویز کلشی سین برای حملات حاد نقرس درمان باید هرچه زودتر آغاز شود و آثار دارو طی 12 ساعت ایجاد می شوند. دوز توصیه شده در شروع، در انگلستان یک میلی گرم می باشد و سپس هر 2 تا 3 ساعت 500 میکروگرم تا زمان تسکین درد و یا بروز عوارض جانبی گوارشی تجویز می شود ولی کل دوز تجویزی نباید از 6 میلی گرم تجاوز کند و قبل از شروع دوره درمانی مجدد حداقل 3 روز صبر لازم است. در ایالات متحده آمریکا دوز آغازین معمولاً 5/0 تا 2/1 میلی گرم می باشد و سپس هر 2 ساعت یک یا 2/1 میلی گرم و یا هر یک تا 2 ساعت 500 تا 600 میکروگرم تا زمان تسکین درد و یا بروز عوارض گوارشی تجویز می شود. دوز حداکثر نیز 6 میلی گرم می باشد.
گاهی اوقات این دارو را به طریق داخل وریدی و با دوز 1 تا 2 میلی گرم طی 2 تا 5 دقیقه می دهند با دوزهای اضافی 5/0 یا 1 میلی گرم هر 6 تا 24 ساعت در صورت نیاز و تا حداکثر 4 میلی گرم در یک دوره و هنگامی که مقادیر بیشتری تجویزشده باشد حداقل به مدت 7 روز نباید به هیچ طریق دیگری این دارو را تجویز کرد.
در مورد پروفیلاکسی کوتاه مدت نقرس دوز خوراکی 500 یا 600 میکروگرم 1 تا 3 بار در روز تجویز می شود. در افراد مبتلا به اختلالات کلیوی از دوزهای تجویزی باید کاست.
گاهی اوقات این دارو را به طریق داخل وریدی و با دوز 1 تا 2 میلی گرم طی 2 تا 5 دقیقه می دهند با دوزهای اضافی 5/0 یا 1 میلی گرم هر 6 تا 24 ساعت در صورت نیاز و تا حداکثر 4 میلی گرم در یک دوره و هنگامی که مقادیر بیشتری تجویزشده باشد حداقل به مدت 7 روز نباید به هیچ طریق دیگری این دارو را تجویز کرد.
در مورد پروفیلاکسی کوتاه مدت نقرس دوز خوراکی 500 یا 600 میکروگرم 1 تا 3 بار در روز تجویز می شود. در افراد مبتلا به اختلالات کلیوی از دوزهای تجویزی باید کاست.
مکانیسم اثر کلشی سین
کلشی سین سبب مهار مهاجرت لکوسیت ها، مهار فاگوسیتوز و تولید اسید لاکتیک توسط گلبول های سفید و نیز کاهش رسوب کریستال های اورات در بافت ها می شود. همچنین دارو سبب کاهش واکنش التهابی به کریستال های اورات می شود
فارماکوکینتیک کلشی سین
اوج غلظت پلاسمایی Colchicines 2 ساعت بعد از تجویز خوراکی حاصل می شود. بخشی از آن در کبد داستیله می گردد و داروی تغییر نکرده و متابولیت هایش در صفرا دفع می شوند و تحت باز جذب مجدد روده ای قرار می گیرند. غلظت های بالایی از کلشی سین در لوکوسیت ها، کلیه ها، کبد و طحال یافت می شود. بیشتر دارو از طریق مدفوع خارج می گردد ولی حدود 10 تا 20% آن در ادرار یافت می گردد که این نسبت در بیماران کبدی بالا می رود. کلشی سین در شیر مادر توزیع می گردد.
راسبوریکاز Rasburicase
موارد مصرف راسبوریکاز
راسبوریکاز یک داروی تزریقی می باشد که در هایپراوریسمی ناشی از کمو تراپی در بدخیمی ها کاربرد دارد.
فرم دارویی:
این دارو به صورت ویال های تزریقی ۱/۵ میلی گرمی تولید می شود.
راسبوریکاز با نام تجاری Elitek در دنیا معروف می باشد.
فرم دارویی:
این دارو به صورت ویال های تزریقی ۱/۵ میلی گرمی تولید می شود.
راسبوریکاز با نام تجاری Elitek در دنیا معروف می باشد.
مکانیسم اثر راسبوریکاز
این دارو در واقع آنزیم اورات اکسیداز می باشد که بصورت نو ترکیب تولید شده و با ترکیب اوریک اسید به آلانتوئین که متابولیت غیر فعال و محلول در آب می باشد دفع کلیوی اوریک اسید را تسهیل می نماید.
فارماکوکینتیک راسبوریکاز
متابولیسم و دفع این دارو ناشناخته است و نیمه عمر آن ۱۵/۷ تا ۲۲/۵ ساعت می باشد.
این دارو باید به صورت انفوزیون با سرعت آهسته و در مدت نیم ساعت تزریق گردد و از تزریق بلوس خودداری شود.
این دارو باید به صورت انفوزیون با سرعت آهسته و در مدت نیم ساعت تزریق گردد و از تزریق بلوس خودداری شود.
عوارض جانبی راسبوریکاز
عوارض شایع:
تهوع، استفراغ، ادم محیطی، تب، سردرد، اضطراب، درد شکمی، یبوست، اسهال، هایپوفسفاتمی، هایپربیلی روبینمی، موکوزیتیس، گلو درد (حلق و حنجره)، راش، سپسیس، احتباس مایعات، افزایش ALT، هایپوفسفاتمی
عوارض جدی:
حساسیت، آنافیلاکسی، همولیز، مت هموگلوبینمیا، سپسیس، خونریزی ریوی، نارسایی تنفسی، آریتمی، عفونت گوارشی-شکمی، آنژین
فبوگزوستات Febuxostat
موارد مصرف فبوگزوستات
موارد مصرف: کنترل مزمن هایپراوریسمی در بیماران مبتلا به نقرس
محدودیت مصرف: برای درمان هایپراوریسمی بدون علامت توصیه نمی شود
مکانیسم اثر فبوگزوستات
مهار کننده انتخابی گزانتین اکسیداز، آنزیم مسئول تبدیل هایپوگزانتین به گزانتین و به اوریک اسید و در نتیجه کاهش اوریک اسید. در غلظت درمانی، سایر آنزیم های درگیر در سنتز پورین و پریمیدین را مهار نمی کند.
فارماکوکینتیک فبوگزوستات
جذب: بالای 49%
توزیع: Vss: حدود 50 L
اتصال به پروتئین: 99%، عمدتاً آلبومین
متابولیسم: کانژوگاسیون از طریق
توزیع: Vss: حدود 50 L
اتصال به پروتئین: 99%، عمدتاً آلبومین
متابولیسم: کانژوگاسیون از طریق
عوارض جانبی فبوگزوستات
پوستی: راش
گوارشی: تهوع
کبدی: اختلال آنزیم های کبدی
نوروماسکولار و اسکلتی: آرترالژیا
گوارشی: تهوع
کبدی: اختلال آنزیم های کبدی
نوروماسکولار و اسکلتی: آرترالژیا
جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره ۵۴۱۰۹۰۰۰ -۰۲۱ تماس حاصل فرمایید.
برخی داروهای ضد صرع Antiepileptics
کاربامازپین Carbamazepine
کاربامازپین چیست؟
کاربامازپین یکی از داروهای پرمصرف از گروه داروهای ضد صرع است. در این بیماری حملات تشنج در اثر اختلال جریان الکتریکی سلول های قسمتی از مغز رخ می دهد.
تشنج يك حمله ي عصبي ناشي از اختلال در فعاليت الكتريكي مغز است و کاربامازپین با کاهش جریان الکتریکی غیر طبیعی سلول های مغزی به تنهایی یا همراه با سایر داروهای ضد صرع جهت کاهش حملات تشنج استفاده می شود.
کاربامازپین همچنین در درمان دردهای مزمن ناشی از آسیب عصبی مانند سوزش و درد شدید عصبی صورت نیز تجویز می شود .
علاوه بر اینها کاربامازپین می تواند در برخی شرایط بیماری های اعصاب و روان مانند بیماری دوقطبی نیز اثر درمانی داشته باشد زیرا می تواند برخی دردها یا اختلالات خلقی را کنترل نماید.
پیش از مصرف کاربامازپین
-در صورت بارداری یا اقدام به بارداری و شیردهی پزشک خود را مطلع نمایید.
-در صورت سابقه ی مشکلات کلیوی، کبدی، قلبی، چشمی (مانند فشار بالای چشم که منجر به بیماری گلوکوم یا آب سیاه می شود.)دیابت، بیماری های مرتبط با مغز استخوان، بیماری های اعصاب و روان و حساسیت دارویی قبل از استفاده از کاربامازپین به پزشک خود اطلاع دهید.
-از آنجا که این دارو می تواند در عملکرد داروهای دیگر در بدن اختلال ایجاد کند لازم است پیش از شروع مصرف لیستی از کلیه ی داروهای مصرفی خود در اختیار پزشک یا داروساز خود قرار دهید.
نحوه ی مصرف کاربامازپین
– دارو را دقیقاً طبق دستور پزشک مصرف کنید . مصرف این دارو باتوجه به وضعیت و نوع مشکل شما متفاوت می باشد.
-از آنجا که این دارو بر روی سیستم عصبی تاثیر دارد، مصرف آن باید به صورت مداوم و تحت نظر پزشک باشد. اگرچه ممکن است در چند هفته ی ابتدایی درمان احساس بهبودی در شما ایجاد نشود، با این حال درمان خودرا ادامه دهید و طبق برنامه ی منظم به پزشک خود مراجعه کنید و همچنین برای بهبود روند درمان کلیه ی مشکلات و مسائل خودرا از پزشک یا داروساز خود سوال بفرمایید .
-قطع این دارو به صورت ناگهانی و بدون نظر پزشک، می تواند عوارض نامناسبی از جمله بروز حمله ي تشنجي برای بیمار در برداشته باشد لذا قطع اين دارو بايد بصورت تدريجي و تحت نظر پزشك انجام شود.
-ممکن است پزشک شما درمان را با مقدار داروی کم شروع کند و پس از عادت کردن بدن، مقدار داروی شمارا افزایش دهد تا احتمال بروز عوارض ناشی از دارو کمتر شود.
-مقدار مصرف دارو در کودکان با توجه به شرایط، سن و وزن آنها توسط پزشک محاسبه می شود.
-این دارو با غذا تداخل خاصی ندارد و می توان آن را قبل یا بعد از غذا مصرف کرد. قرص را بصورت کامل با یک لیوان آب ببلعید و از بازکردن یا جویدن و نصف کردن آن بپرهیزید.
-در صورت فراموش كردن مصرف يك نوبت دارو بلافاصله پس از يادآوري آن را مصرف كنيد مگر آنكه زمان ياد آوري به نوبت مصرف بعدي دارو نزديك باشد.در اين شرايط نوبت فراموش شده را مصرف نكنيد و نوبت بعدي را در زمان خودش مصرف كنيد اما به هيچ وجه مقدار مصرف دارو را دوبرابر نكنيد.
_در صورتی که فرم خوراکی مایع برای شما تجویز گردیده است ،مقدار مصرف در هر نوبت را با سرنگ مخصوص به طور دقیق اندازه گیری نمایید و در مورد نحوه مصرف و اندازه گیری ،با داروساز خود مشورت نمایید.
توصیه های مصرف کاربامازپین
-با توجه به اینکه این دارو توسط شرکت ها ی متعددی ساخته می شود، ممکن است اثر داروی تولیدی شرکت های مختلف برای بیمار متفاوت باشد لذا نحوه ي مصرف اين دارو باتوجه به شركت سازنده و نام برند دارو متفاوت است. بطور مثال قرص هاي آهسته رهش بايد بصورت كامل بلعيده شوند و از خرد كردن يا نصف كردن آن ها خودداري شود. بعضي از برندها را بهتر است بعد از غذا و بعضي را بايد قبل از غذا مصرف كنيد به همين دليل دارو را دقيقا طبق دستور پزشك مصرف كنيد و همچنين پيش از مصرف بروشور دارويي موجود درجعبه ي دارو را به دقت مطالعه كرده و سوالات خود را از داروسازتان بپرسيد.
بهتر است هر بار برای دریافت نسخه ی جدیدتان از تغییر برند یا شرکت تولیدکننده ی دارو خودداری کنید و در صورت لزوم به پزشک خود اطلاع دهید.
-در ابتدای درمان با این دارو ممکن است افکار ناراحت کننده ی شما از گذشته بیشتر شوند اما نگران نباشید. باید بدانید که این افکار ناشی از مصرف این دارو و شروع اثر بخشی آن می باشند و به مرور زمان برطرف می شوند.
بهتر است در این موارد افکار خودرا با نزدیکان و یا مشاور و پزشک خود درمیان بگذارید و آگاهانه نسبت به برطرف کردن آنها اقدام نمایید .
-به دليل عوارض ناشي از اين دارو براي جنين ،درصورتي كه قصد بارداري يا شك به بارداري داريد حتما پزشك خود را جهت تغيير دارو مطلع سازيد و در زمان مصرف اين دارو از روش مناسب جهت پيشگيري از بارداري استفاده نماييد.
-در ابتداي شروع درمان بيماري صرع با کاربامازپین ممكن است تعداد يا نوع حملات تشنج كمي تغيير كند اما نگران نباشيد زيرا به مرور اين مشكل برطرف مي شود. لذا احتياطات لازم را رعايت كنيد و با پزشك خود در تماس باشيد.
-مصرف الکل در مدت درمان با این دارو می تواند احتمال بروز عوارض ناشی از این دارو را افزایش دهد.
-رانندگی برای بیماران مبتلا به صرع مناسب نمی باشد اما در صورتی که در مدت یک سال تشنجی رخ نداده باشد، می توان با نظر پزشک و با احتیاط ، مجددا شروع به رانندگی نمود. با این حال در صورتی که رانندگی می کنید باید حواستان به زمان مصرف داروها و خواب آلودگی ناشی از آنها باشد.
لاموتریژین Lamotrigine
لاموتریژین چیست؟
لاموتریژین از داروهای ضد صرع است.صرع نوعی بیماری مغزی می باشد که در آن این حملات تشنج در اثر اختلال جریان الکتریکی سلول های قسمتی از مغز رخ می دهد.
تشنج يك حمله ي عصبي ناشي از اختلال در فعاليت الكتريكي مغز مي باشد و بصورت حرکات غیر ارادی در بدن،چشم ها و بخش هاي مختلف بدن بروز مي كند.این علایم می تواند عوارضی در پی داشته باشد و منجر به تغییرات در رفتار،احساسات، هوشیاری و سایر توانایی های ذهنی گردد از این رو کنترل و پیشگیری از بروز این حملات در مبتلایان به صرع بسیار حائز اهمیت است.لاموتریژین با کاهش جریان الکتریکی غیر طبیعی سلول های مغزی به تنهایی یا همراه با سایر داروهای ضد صرع جهت کاهش حملات تشنج استفاده می شود.
علاوه بر اینها لاموتریژین می تواند در برخی شرایط بیماری های اعصاب و روان مانند بیماری دوقطبی نیز اثر درمانی داشته باشد زیرا می تواند از بروز مرحله ی افسردگی در این بیماران جلوگیری نماید.
همچنین لاموتریژن در بعضی افراد باعث کاهش اشتها می شود که جزء عوارض این دارو محسوب می گردد و در پرخوری های با منشاء عصبی به عنوان ضد اشتها کاربرد دارد
پیش از مصرف لاموتریژین
-در صورت بارداری یا اقدام به بارداری و شیردهی پزشک خود را مطلع نمایید.
-در صورت سابقه ی مشکلات کلیوی، کبدی، بیماری پارکینسون و حساسیت دارویی به پزشک خود اطلاع دهید.
-از آنجا که این دارو می تواند در عملکرد داروهای دیگر در بدن اختلال ایجاد کند لازم است پیش از شروع مصرف لیستی از کلیه ی داروهای مصرفی خود در اختیار پزشک یا داروساز خود قرار دهید.
نحوه ی مصرف لاموتریژین
– دارو را دقیقاً طبق دستور پزشک مصرف کنید . مصرف این دارو باتوجه به وضعیت و نوع مشکل شما متفاوت می باشد.
-از آنجا که این دارو بر روی سیستم عصبی تاثیر دارد،مصرف آن باید به صورت مداوم و تحت نظر پزشک باشد. اگرچه ممکن است در چند هفته ی ابتدایی درمان احساس بهبودی در شما ایجاد نشود،با این حال درمان خودرا ادامه دهید و طبق برنامه ی منظم به پزشک خود مراجعه کنید و همچنین برای بهبود روند درمان کلیه ی مشکلات و مسائل خودرا از پزشک یا داروساز خود سوال بفرمایید .
-قطع این دارو به صورت ناگهانی و بدون نظر پزشک ،می تواند عوارض نامناسبی از جمله بروز حمله ي تشنجي برای بیمار در برداشته باشد لذا قطع اين دارو بايدبصورت تدريجي و تحت نظر پزشك انجام شود.
-ممکن است پزشک شما درمان را با مقدار داروی کم شروع کند و پس از عادت کردن بدن،مقدار داروی شمارا افزایش دهد تا احتمال بروز عوارض ناشی از دارو کمتر شود.
-مقدار مصرف دارو در کودکان با توجه به شرایط، سن و وزن آنها توسط پزشک محاسبه می شود.
-این دارو با غذا تداخل خاصی ندارد و می توان آن را قبل یا بعد از غذا مصرف کرد.قرص را بصورت کامل با یک لیوان آب ببلعید .
-در صورت فراموش كردن مصرف يك نوبت دارو بلافاصله پس از يادآوري آن را مصرف كنيد مگر آنكه زمان ياد آوري به نوبت مصرف بعدي دارو نزديك باشد.در اين شرايط نوبت فراموش شده را مصرف نكنيد و نوبت بعدي را در زمان خودش مصرف كنيد اما به هيچ وجه مقدار مصرف دارو را دوبرابر نكنيد.
پیریمیدون Primidone
موارد مصرف پیریمیدون
اين در درمان حملات تشنجي تونيك – كلونيك (صرع بزرگ)، ميوكلونيك شبانه، حملات سنجي پيچده و ساده مصرف مي‌شود.
مکانیسم اثر پیریمیدون
اگرچه پريميدون در بدن به فنوباربيتال تبديل مي‌شود، اما مكانيسم اثر پريميدون احتمالاً شبيه فني‌توئين است.
فارماکوکینتیک پیریمیدون
اين دارو جذب خوراكي كاملي دارد. در كبد به فنوباربيتال تبديل مي‌شود. فراهمي زيستي دارو 100-90% است. نيمه عمر اين دارو 23-3 ساعت مي‌باشد. دفع دارو و متابوليت‌هاي آن از طريق كليه مي‌باشد.
منع مصرف پیریمیدون
اين دارو در پورفيري يا سابقه ابتلاء به آن نبايد مصرف شود.
عوارض جانبی پیریمیدون
خواب آلودگي ، عدم تعادل، تهوع، اختلالات بينايي و بثورات جلدي، بخصوص در شروع درمان بروز مي‌كندو معمولاً با ادامه درمان برگشت‌پذير هستند. ساير عوارض دارو شامل افسردگي، تحرك پذيري، بيقراري و اغتشاش شعور در سالمندان ،هيجانات و فعاليت زياد و غير عادي در كودكان و آنمي‌مگالوبلاستيك هستند.
تداخلات دارویی پیریمیدون
اين دارو غالباً غلظت پلاسمايي كاربامازپين،كلونازپام، فني توئين و والپروات و در مواردي اتوسوكسيميد را كاهش مي‌دهد. اين دارو موجب افزايش متابوليسم وارفارين، داروهاي ضد افسردگي‌سه حلقه‌اي ، ديگوكسين، كورتيكوسترئيد‌ها، سيكلوسپورين، داروهاي ضد بارداري خوراكي و تئوفيلين شده و در نتيجه اثرات اين داروها را كاهش مي‌دهد. داروهاي ضد افسردگي و ضد جنون با كاهش آستانه تشنج، با اثرات تشنجي اين دارو مقابله مي‌كنند. اين دارو اثر وراپاميل و ديلتيازم و احتمالاً نيفديپين را كاهش مي‌دهد. اثرات اين دارو در صورت مصرف همزمان با فورازوليدون و پروكاربازين، ممكن است طولاني‌گردد.
هشدار ها پیریمیدون
در صورت وجود اختلال عملكرد كبد يا كليه و بيماري تنفسي مانند آسم يا آمفيزم بايد با احتياط فراوان تجويز شود.
توصیه های دارویی پیریمیدون
1. از قطع ناگهاني مصرف دارو بايد پرهيز‌شود. قطع مصرف اين دارو بايد به تدريج و طي چند ماه انجام شود.
2. در طول مصرف اين دارو، از مصرف داروهاي الكل و ساير داروهاي مضعف CNS بايد خودداري شود.
3. هنگام رانندگي يا كار با ماشين آلاتي كه نياز به هوشياري دارند، بايد احتياط نمود.
4. هنگام برخاستن ناگهاني از حالت نشسته يا خوابيده بايد احتياط نمود.
5. دوره درمان با دارو بايد كامل شود.
6. در صورت فراموش كردن يك نوبت مصرف دارو، به محض به ياد آوردن، آن نوبت بايد مصرف شود. مگر اينكه تا زمان مصرف نوبت بعدي كمتر از يكساعت باقي مانده باشد. از دو برابر كردن مقدار مصرف بعدي نيز بايد خودداري شود.
2. در طول مصرف اين دارو، از مصرف داروهاي الكل و ساير داروهاي مضعف CNS بايد خودداري شود.
3. هنگام رانندگي يا كار با ماشين آلاتي كه نياز به هوشياري دارند، بايد احتياط نمود.
4. هنگام برخاستن ناگهاني از حالت نشسته يا خوابيده بايد احتياط نمود.
5. دوره درمان با دارو بايد كامل شود.
6. در صورت فراموش كردن يك نوبت مصرف دارو، به محض به ياد آوردن، آن نوبت بايد مصرف شود. مگر اينكه تا زمان مصرف نوبت بعدي كمتر از يكساعت باقي مانده باشد. از دو برابر كردن مقدار مصرف بعدي نيز بايد خودداري شود.
جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره ۵۴۱۰۹۰۰۰ -۰۲۱ تماس حاصل فرمایید.
روش های درمانی عفونت ریه
درمان عفونت ریه
بنابه اینکه علت عفونت شما چیست، شیوه‌ی درمان متفاوت خواهد بود:
- مثلا اگر علت عفونت شما ویروسی باشد، ویروسی مانند ویروس برونشیت، بعد از چند هفته حال‌تان خوب خواهد شد و نیازی به مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها نیست.
- اگر علت عفونت ریه شما میکروبی است، مثلا سینه‌پهلو یا ذات‌الریه کرده‌اید، باید با نظارت پزشک آنتی‌بیوتیک مصرف کنید و دوره‌ی درمان را حتی با وجود بهبودی کامل سپری کنید.
یادتان باشد که آنتی‌بیوتیک‌ها فقط برای درمان عفونت ریه‌ی میکروبی به‌کار می‌آیند. برای درمان عفونت‌های دیگر مانند عفونت ویروسی، برونشیت یا آنفولانزا نباید از آنتی‌بیوتیک استفاده کرد.
پیشگیری از انتقال عفونت ریه به دیگران
- هنگام عطسه یا سرفه، دهان خود را کاملا بپوشانید.
- دستان خود را مرتب بشویید.
- دستمال کاغذی آلوده‌تان را پس از مصرف سریعا دور بیندازید.
پیشگیری از عفونت ریه
اگر سابقه ابتلابه عفونت ریه در شما زیاد است یا به‌خاطر سن بالا خطر افزایش ابتلا به آن برایتان زیاد است، باید:
- با پزشکتان در رابطه با تزریق واکسن آنفولانزا مشورت کنید و درصورت لزوم خود را واکسینه کنید.
- درباره‌ی استفاده از واکسن پنوموکوک از پزشک خود بپرسید و ببینید که مجاز به استفاده هستید یا خیر. درصورت استفاده از این واکسن می‌توانید در مقابل ذات‌الریه بدن‌تان را ایمن کنید.
- اگر سیگار می‌کشید و الکل مصرف می‌کنید، هر چه سریع‌تر به ترک آنها اقدام کنید.
پنومونی یک عفونت ریوی است که منجر به التهاب و ورم کیسه های کوچک هوایی در ریه ها می شود. در این شرایط کیسه های هوایی پر از مایعات و چرک شده و اولین چیزی که اتفاق می افتد سرفه های همراه با خلط و چرک است، اما تب، لرز و تنگی نفس نیز این علائم را همراهی خواهند کرد.
انواع متعددی از باکتری ها، ویروس ها و قارچ ها می توانند عامل شروع کننده پنومونی در افراد باشند.
بیماری پنومونی را بسته به شدت و علت بیماری می توان یک بیماری خفیف، شدید و یا حتی تهدید کننده زندگی در نظر گرفت.
پنومونی معمولا در نوزادان، کودکان و افراد مسن تر از 65 سال و همچنین افرادی که به مشکلاتی نظیر ضعف سیستم ایمنی بدن دچار هستند، جدی تر و خطرناک تر خواهد بود. اما خوشبختانه آنتی بیوتیک ها و داروهای ضد ویروسی جدید قادر به درمان انواع پنومونی خواهند بود.
نشانه های پنومونی از نوع خفیف تا شدید آن، بسته به علت اولیه بیماری (نوع اورگانیسم شروع کننده)، سن و همچنین وضعیت کلی سلامت فرد، از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت خواهد بود. برای مثال در بیمارانی که به پنومونی خفیف مبتلا می شوند، علامت ها معمولا به علامت های سرماخوردگی و آنفلوانزا نزدیک خواهد بود.
نشانه های پنومونی از قرار زیرند:
– تب، لرز و تعریق غیر عادی
– کاهش دمای بدن نسبت به شرایط طبیعی در افراد بالاتر از 65 سال و در افراد دچار ضعف سیستم ایمنی بدن و یا افرادی که به هر دلیل از سطح سلامتی پایینی برخوردارند.
– سرفه هایی که ممکن است با خلط و چرک همراه باشد.
– درد قفسه سینه زمانی که فرد، نفس عمیق می کشد و یا سرفه می کند.
– تنگی نفس
– خستگی و درد عضلات
– تهوع، استفراغ و اسهال
– سردرد
اما نوزادان و کودکان ممکن است هیچ کدام از این علامت ها را نشان ندهند، یا اینکه فقط استفراغ کنند و یا سرفه و تب داشته باشند، خسته و بی رمق باشند و یا تنگی نفس در هنگام تغذیه با شیر مادر در آنها دیده شود.
اما خبر خوب آنکه با رعایت برخی نکات می توانیم خطر ابتلا به پنومونی را کاهش دهیم و فراموش نکنید بیشترین اهمیت این نکات برای افرادی است که مستعد ابتلا به این بیماری اند، مانند افرادی که از سطح سلامتی پایینی برخوردارند، افرادی که دچار نقایص سیستم ایمنی اند و نیز نوزادان و افراد مسن.
این نکات عبارتند از :
رعایت بهداشت
رفتارهای بهداشتی ساده مانند شستن دست ها و صورت، گرفتن جلوی بینی و دهان موقع سرفه یا عطسه و همچنین رعایت بهداشت شخصی برای مواجهه هرچه کمتر با میکروب های بیماری زا.
دوری از سیگار
سیگاری ها در خطر بیشتری برای ابتلا به پنومونی قرار دارند، چراکه مکانیسم های دفاعی ریه ها در حضور دود تنباکو به کلی فلج می شوند.
بیماری و علامت های آن را بشناسید
بدون شک شناخت هرچه بیشتر و بهتر بیماری، عوامل خطر، علامت ها و راه های پیشگیری از بیماری، به کاهش خطر ابتلا و در صورت شروع بیماری به شناخت و تشخیص هرچه سریع تر آن کمک خواهد کرد.
علل بیماری
• ارگانیسم های مختلفی شامل ویروس ها، باکتری ها، قارچ ها و انگل ها
• استنشاق مواد شیمیایی مانند بخارهای سمی
• التهاب ریه در اثر استنشاق مواد حساسیت زا
• مواجهه با موادی که در محیط کار یا محیط های دیگر وجود دارند. مثلا برخی کشاورزان در اثر تنفس گرد و غبار، دچار التهاب ریه می شوند.
• نوعی استرپتوکوک
• وارد شدن بخشی از محتویات معده به ریه ها در اثر استفراغ
• استنشاق مواد شیمیایی مانند بخارهای سمی
• التهاب ریه در اثر استنشاق مواد حساسیت زا
• مواجهه با موادی که در محیط کار یا محیط های دیگر وجود دارند. مثلا برخی کشاورزان در اثر تنفس گرد و غبار، دچار التهاب ریه می شوند.
• نوعی استرپتوکوک
• وارد شدن بخشی از محتویات معده به ریه ها در اثر استفراغ
افراد در معرض خطر
• کودکان خصوصا آنهایی که بیماری مزمن دارند.
• افراد مبتلا به بیماری های مزمن قلبی، ریوی، کبدی، کلیوی، آسم و دیابت.
• افرادی که سیگار می کشند.
• افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند مانند افراد مبتلا به ایدز.
• افراد پیر و ضعیف.
• افرادی که طحال آنها با جراحی برداشته شده است.
• افراد الکلی.
• افراد مبتلا به بیماری های مزمن قلبی، ریوی، کبدی، کلیوی، آسم و دیابت.
• افرادی که سیگار می کشند.
• افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند مانند افراد مبتلا به ایدز.
• افراد پیر و ضعیف.
• افرادی که طحال آنها با جراحی برداشته شده است.
• افراد الکلی.
پیشگیری از پنومونی
• سیگار کشیدن بافت ریه را تخریب می کند و ریه را نسبت به عفونت ها آسیب پذیر خواهدکرد.
• برای باکتری پنوموکوک واکسنی تهیه شده، اما جزو برنامه واکسیناسیون کشوری نیست. برای دریافت آن می توانید به پزشک مراجعه کنید.
• اگر بالای 65 سال دارید، سیستم ایمنی شما ضعیف شده یا به بیماری مزمنی مانند بیماری مزمن قلبی، ریوی، کلیوی، کبدی، آسم یا دیابت دچار هستید، باید واکسن پنوموکوک را دریافت کنید. همچنین باید به خوبی از خود مراقبت کنید و برای پیشگیری از ابتلا به پنومونی ویروسی، واکسن آنفلوانزا بزنید.
• اگر به هر علتی طحال شما با جراحی برداشته شده، دریافت واکسن پنوموکوک بسیار اهمیت دارد.
• در صورت ابتلا به سرماخوردگی و سایر عفونت های تنفسی باید نکات بهداشتی را رعایت کنید تا از انتقال عوامل بیماری زا به افراد مستعد بیماری پیشگیری شود.
آنفلوانزا می تواند باعث پنومونی شود
بیماری آنفلوانزای معمولی، مبتلایان را دچار عفونت ریه و عوارض مغزی، قلبی- عروقی، تورم مغز و نیز تورم سطح داخلی مخاط قلب می کند، حتی در مواردی منجر به مرگ مبتلایان به این بیماری می شود. بهترین روش مقابله با عوارض این بیماری، رعایت بهداشت فردی و واکسینه کردن افراد علیه آنفلوانزاست. پزشکان، اواخر شهریور و اوایل پاییز را به عنوان زمان مناسب برای تزریق واکسن آنفلوانزا توصیه می کنند. آنفلوانزا به شدت واگیردار است. رعایت نکردن بهداشت، سرفه و عطسه در فضای باز، دست دادن، بوسیدن و استفاده مشترک از لیوان و ظروف سبب انتقال این بیماری می شود و در مکان هایی که اصول اولیه بهداشت فردی رعایت نمی شود، شیوع بیشتری دارد.