واکسن هپاتیت A و B

هپاتیت A نوعی بیماری حاد کبد است که به دلیل ویروس هپاتیت A یا HAV رخ می دهد. این بیماری نوعی بیماری حاد است یعنی به صورت ناگهانی رخ می دهد و معمولا دوره شدید و کوتاهی دارد. این ویروس در مدفوع مبتلا به آن وجود دارد و با تماس شخصی نزدیک، گسترش می یابد.

اگر یکی از اعضای خانواده هپاتیت A دارد بیماری او به سادگی به افراد هم خانه او انتقال می یابد. این بیماری با عدم رعایت بهداشت در ارتباط است. ویروس آن نیز از طریق غذا و آب آلوده به HAV انتقال می یابد. در موارد بسیار نادر نیز این ویروس ممکن است از طریق اتقال خون آلوده به فرد انتقال یابد.

هپاتیت B بواسطه ویروس هپاتیت B یا HAV ایجاد می گردد. مانند هپاتیت ای، هپاتیت B ممکن است به صورت حاد بروز کند و باعث بیماری خفیفی شود که چندین هفته به طول می انجامد. اما در برخی افراد به خصوص نوزادان هپاتیت B بیشتر به طول می انجامد و باعث بروز یک بیماری مزمن می گردد که خود موجب مشکلات طولانی مدت کبدی می شود. حتی افرادی هم که 20 تا 30 سال بدون بروز هیچ عارضه خاصی این بیماری را دارند نیز در خطر ابتلا به مشکلات جدی کبدی مانند سیروز یا سرطان کبد قرار دارند.

هپاتیت B از طریق خون، اسپرم یا مایعات بدن فرد مبتلا وارد بدن فرد سالم می گردد. مادر مبتلا به این بیماری نیز این بیماری را در هنگام تولد به کودک خود انتقال می دهد.

واکسن هپاتیت A و B چقدر کارآمد و چه قدر ایمن است

هم واکسن هپاتیت A و هم واکسن هپاتیت B بسیار موثر است. در مطالعه A که طی آن چهار واکسن جهت مقابله با هپاتیت مورد بررسی قرار گرفت مشخص شد حدود 100 درصد همه افرادی که یک واکسن را دریافت نمودند در بدن آنان سطوح ایمنی آنتی بیوتیک در یک ماه پس از دریافت دوز اول واکسن افزایش یافت.
بعلاوه هشت سال پس از دریافت دو یا بیشتر دوز این دارو مشخص شد حدود 99 تا 100 درصد افرادی که این واکسن دریافت نموده بودند هنوز هم در برابر آن بیماری مصون بودند. در مورد واکسن هپاتیت B نیز به همین ترتیب. بنابراین متخصصان تخمین می زنند هر دو واکسن تا حدود 20 تا 30 سال در بدن فرد باقی می ماند.

همانند سایر داروها در مورد استفاده از این داروها نیز عوارض جانبی وجود دارد هر چند گزارشات درباره ایمن سازی این واکسن ها نتیجه فوق العاده A را نشان می دهد. البته معمول ترین عارضه جانبی استفاده از واکسن هپاتیت B شامل قرمزی در محل تزریق است. از سال 1982 هنگامی که واکسن هپاتیت B در امریکا ساخته شد بیش از 100 میلیون نفر واکسینه شدند و هیچ گزارشی درباره بروز عوارض جانبی جدی در مورد آنان وجود ندارد در همین زمان بروز هپاتیت B تا 80 درصد کاهش یافت.

عوارض جانبی خفیف واکسن هپاتیت A شامل قرمزی در محل تزریق، سردرد، از دست دادن اشتها و خستگی است.
عوارض جانبی شدید آن نیز که شامل واکنش آلرژیک شدید می باشد در مدت چند دقیقه یا چند ساعت پس از تزریق واکسن رخ می دهد البته بروز چنین عوارضی بسیار نادر است.

موارد مصرف واکسن هپاتیت بی

مکانیسم اثر واکسن هپاتیت بی

عوارض جانبی واکسن هپاتیت بی

تداخلات دارویی واکسن هپاتیت بی

هشدار ها واکسن هپاتیت بی

زمان دریافت واکسن هپاتیت بی چه وقت است؟

تعداد تزریق‌های توصیه‌شده سه تزریق است و سن مناسب از نظر پزشکان به شکل زیر خواهد بود:

• در زمان تولد
• بین یک و دو ماهگی
• بین شش و ۱۸ ماهگی

در ایران، زنان در دوران بارداری برای هپاتیت بی مورد آزمایش قرار می‌گیرند. اگر نتیجهٔ آزمایش مثبت باشد و مادر هپاتیت بی داشته باشد، ‌نوزاد او باید ظرف ۱۲ ساعت از تولد، واکسن ‌ایمنوگلوبولین هپاتیت بی؛ HBIG، به علاوۀ واکسن هپاتیت بی را دریافت کند تا فعلاً،‌ محافظت کوتاه‌مدت در برابر این عارضه فراهم شود.

لووتیروکسین سدیم

لووتیروکسین چیست؟

‎داروی لووتیروکسین نام آشنایی برای افراد مبتلا به کم کاری غدد تیروئید می باشد.
‎هنگامی که غده ی تیروئید به اندازه ی طبیعی فعالیت ندارد، میزان هورمون های تیروئیدی در بدن شما کاهش می یابد. این اختلال در پزشکی به هایپوتیروئیدیسم معروف می باشد.
‎لووتیروکسین تعادل هورمون های تیروئیدی را در بدن ایجاد می کند و از لحاظ ساختاری بسیار شبیه به تیروکسین یا T4(یکی از هورمون هایی که به صورت طبیعی در بدن تولید می شود) می باشد.

‎پیش از مصرف لووتیروکسین

‎-در صورت بارداری یا شیردهی به پزشک خود اطلاع دهید زیرا لازم است در این مدت معاینات و آزمایشات دوره ای خاص توسط پزشک برای شما انجام شود.همچنین لازم است عملکرد غده ی تیروئید کودک شما نیز بررسی شود.
‎-در صورتی که مبتلا به بیماری قلبی (مانند آنژین صدری) می باشید و یا فشار خون بالا دارید ، حتما به پزشک خود اطلاع دهید.
‎-در صورتی که به هر دلیلی اختلال در عملکرد غدد فوق کلیوی دارید و به شما گفته شده است که تولید هورمون های کورتیزول در بدن شما کم می باشد ، یا تحت درمان با داروهای کورتیکواستروئیدی (پردنیزولون ، بتامتازون ، دگزامتازون ، هیدروکورتیزون و …) می باشید پزشک خود را مطلع نمایید.
‎-در صورتی که پیش از این سابقه ی پرکاری تیروئید داشته اید به پزشک خود یادآوری نمایید.
‎-در صورت ابتلا به دیابت ، عدم توانایی بدن در تنظیم آب بدن (دیابت اینسیپیدوس که اختلال نادری می باشد) به پزشک خود اطلاع دهید.
_از آنجا که این دارو می تواند در عملکرد داروهای دیگر در بدن اختلال ایجادکند لازم است پیش از شروع مصرف لیستی از کلیه ی داروهای مصرفی خوددر اختیار پزشک یا داروسازتان قرار دهید.‎
‎-در صورت سابقه ی هرگونه حساسیت دارویی ، پزشک خود را مطلع نمایید.

‎نحوه ی مصرف لووتیروکسین

– ‎لووتیروکسین را دقیقا همانگونه که پزشک توصیه می کند مصرف نمایید. ممکن است مصرف دارو برای شما روزانه پیش از صبحانه تجویز شده باشد (تعداد قرص در هر بسته با توجه به شرایط شما محاسبه می شود.)
‎-این دارو به صورت قرص با دوزهای مختلف ۵۰ ، ۷۵ ، ۱۰۰میکروگرم موجود می باشد. بسته به مقدار مصرف دارویی که در هر نوبت برای شما محاسبه شده است ممکن است در یک نوبت نیاز به مصرف چند قرص با دوزهای متفاوت داشته باشید لذا در این صورت ، هنگام مصرف به دوز هر قرص دقت بفرمایید.
‎-ممکن است درمان با یک قرص ۵۰ -۱۰۰ میکروگرمی به صورت روزانه آغاز شود و با توجه به شرایط بیمار تا ۱۰۰تا ۲۰۰ میکروگرم در روز افزایش یابد.

‎مواد غذایی و لووتیروکسین

‎طبق تحقیقات مصرف برخی از مواد غذایی می تواند موجب کاهش جذب لووتیروکسین شود.مصرف بیش از حد و همیشگی گردو،سویا،گریپ فروت و نوشیدنی های کافئین دار باعث کاهش اثر لووتیروکسین می شود. این مواد را در رژیم غذایی خود به صورت کم و متعادل مصرف نمایید.
‎-در صورتی که لووتیروکسین برای کودک شما تجویز شده است، مقدار مصرف دارو در هر نوبت با توجه به وزن و سن و نوع اختلال برای وی توسط پزشک محاسبه می شود. مقدار تجویز شده را حداقل نیم ساعت پیش از اولین وعده غذایی روزانه به کودک خود بدهید.
‎-در صورت فراموشی یک نوبت مصرف دارو،بلافاصله بعد از یادآوری در صورتی که ۲-۳ساعت از زمان مصرف گذشته است،میل کنید. اما در صورتی که بیش از ۲-۳ ساعت گذشته است،نوبت فراموش شده را مصرف نکنید و از ۲برابر نمودن مقدار مصرف دارو در یک نوبت نیز خودداری نمایید.

لیوتیرونین سدیم

موارد مصرف لیوتیرونین سدیم

مکانیسم اثر لیوتیرونین سدیم

فارماکوکینتیک لیوتیرونین سدیم

تداخلات دارویی لیوتیرونین سدیم

هشدار ها لیوتیرونین سدیم

آمینوفیلین Aminophylline

موارد مصرف آمینوفیلین

مکانیسم اثر آمینوفیلین

فارماکوکینتیک آمینوفیلین

عوارض جانبی آمینوفیلین

تداخلات دارویی آمینوفیلین

هشدار ها آمینوفیلین

درمان عفونت ریه

بنابه اینکه علت عفونت شما چیست، شیوه‌ی درمان متفاوت خواهد بود:

• مثلا اگر علت عفونت شما ویروسی باشد، ویروسی مانند ویروس برونشیت، بعد از چند هفته‌ حال‌تان خوب خواهد شد و نیازی به مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها نیست.
• اگر علت عفونت ریه شما میکروبی است، مثلا سینه‌پهلو یا ذات‌الریه کرده‌اید، باید با نظارت پزشک آنتی‌بیوتیک مصرف کنید و دوره‌ی درمان را حتی با وجود بهبودی کامل سپری کنید.

یادتان باشد که آنتی‌بیوتیک‌ها فقط برای درمان عفونت ریه‌ی میکروبی به‌کار می‌آیند. برای درمان عفونت‌های دیگر مانند عفونت ویروسی، برونشیت یا آنفولانزا نباید از آنتی‌بیوتیک استفاده کرد.

پیشگیری از انتقال عفونت ریه به دیگران

• هنگام عطسه یا سرفه، دهان خود را کاملا بپوشانید.
• دستان خود را مرتب بشویید.
• دستمال کاغذی آلوده‌تان را پس از مصرف سریعا دور بیندازید.

پیشگیری از عفونت ریه

اگر سابقه ابتلابه عفونت ریه در شما زیاد است یا به‌خاطر سن بالا خطر افزایش ابتلا به آن برای‌تان زیاد است، باید:

• با پزشک‌تان در رابطه با تزریق واکسن آنفولانزا مشورت کنید و درصورت لزوم خود را واکسینه کنید.
• درباره‌ی استفاده از واکسن پنوموکوک از پزشک خود بپرسید و ببینید که مجاز به استفاده هستید یا خیر. درصورت استفاده از این واکسن می‌توانید در مقابل ذات‌الریه بدن‌تان را ایمن کنید.
• اگر سیگار می‌کشید و الکل مصرف می‌کنید، هر چه سریع‌تر به ترک آنها اقدام کنید.

پنومونی یک عفونت ریوی است که منجر به التهاب و ورم کیسه های کوچک هوایی در ریه ها می شود. در این شرایط کیسه های هوایی پر از مایعات و چرک شده و اولین چیزی که اتفاق می افتد سرفه های همراه با خلط و چرک است، اما تب، لرز و تنگی نفس نیز این علائم را همراهی خواهند کرد.

انواع متعددی از باکتری ها، ویروس ها و قارچ ها می توانند عامل شروع کننده پنومونی در افراد باشند.

بیماری پنومونی را بسته به شدت و علت بیماری می توان یک بیماری خفیف، شدید و یا حتی تهدید کننده زندگی در نظر گرفت.

پنومونی معمولا در نوزادان، کودکان و افراد مسن تر از 65 سال و همچنین افرادی که به مشکلاتی نظیر ضعف سیستم ایمنی بدن دچار هستند، جدی تر و خطرناک تر خواهد بود. اما خوشبختانه آنتی بیوتیک ها و داروهای ضد ویروسی جدید قادر به درمان انواع پنومونی خواهند بود.

نشانه های پنومونی از نوع خفیف تا شدید آن، بسته به علت اولیه بیماری (نوع اورگانیسم شروع کننده)، سن و همچنین وضعیت کلی سلامت فرد، از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت خواهد بود. برای مثال در بیمارانی که به پنومونی خفیف مبتلا می شوند، علامت ها معمولا به علامت های سرماخوردگی و آنفلوانزا نزدیک خواهد بود.

نشانه های پنومونی از قرار زیرند:

– تب، لرز و تعریق غیر عادی

– کاهش دمای بدن نسبت به شرایط طبیعی در افراد بالاتر از 65 سال و در افراد دچار ضعف سیستم ایمنی بدن و یا افرادی که به هر دلیل از سطح سلامتی پایینی برخوردارند.

– سرفه هایی که ممکن است با خلط و چرک همراه باشد.

– درد قفسه سینه زمانی که فرد، نفس عمیق می کشد و یا سرفه می کند.

– تنگی نفس

– خستگی و درد عضلات

– تهوع، استفراغ و اسهال

– سردرد

اما نوزادان و کودکان ممکن است هیچ کدام از این علامت ها را نشان ندهند، یا اینکه فقط استفراغ کنند و یا سرفه و تب داشته باشند، خسته و بی رمق باشند و یا تنگی نفس در هنگام تغذیه با شیر مادر در آنها دیده شود.

اما خبر خوب آنکه با رعایت برخی نکات می توانیم خطر ابتلا به پنومونی را کاهش دهیم و فراموش نکنید بیشترین اهمیت این نکات برای افرادی است که مستعد ابتلا به این بیماری اند، مانند افرادی که از سطح سلامتی پایینی برخوردارند، افرادی که دچار نقایص سیستم ایمنی اند و نیز نوزادان و افراد مسن.

این نکات عبارتند از :

رعایت بهداشت

رفتارهای بهداشتی ساده مانند شستن دست ها و صورت، گرفتن جلوی بینی و دهان موقع سرفه یا عطسه و همچنین رعایت بهداشت شخصی برای مواجهه هرچه کمتر با میکروب های بیماری زا.

دوری از سیگار

سیگاری ها در خطر بیشتری برای ابتلا به پنومونی قرار دارند، چراکه مکانیسم های دفاعی ریه ها در حضور دود تنباکو به کلی فلج می شوند.

بیماری و علامت های آن را بشناسید

بدون شک شناخت هرچه بیشتر و بهتر بیماری، عوامل خطر، علامت ها و راه های پیشگیری از بیماری، به کاهش خطر ابتلا و در صورت شروع بیماری به شناخت و تشخیص هرچه سریع تر آن کمک خواهد کرد.

علل بیماری

افراد در معرض خطر

پیشگیری از پنومونی

جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره ۵۴۱۰۹۰۰۰ -۰۲۱ تماس حاصل فرمایید.

نوروبیون چیست؟

نوروبیون ترکیبی از سه ویتامین گروه ب، شامل ب ۱، ب۶ و ب ۱۲ است که هر یک در فرایند حمایت، ترمیم و بازسازی اعصاب نقش بسیار مهمی ایفا می کنند؛ از این رو می تواند در کاهش سریع‌تر دردها به ویژه دردهای کمر، بهبود سرعت انتقال عصبی، تسریع بازسازی اعصاب آسیب دیده، درمان حمایتی بیماران مبتلا به انواع پلی نوروپاتی‌ها مثل افراد دیابتی، افراد الکلی و در موارد تغییرات تحلیل برنده در ستون فقرات، اثرات سودمندی داشته باشد.

نوروبیون حاوی مقادیر درمانی از هر یک از ترکیبات ویتامینی ب۱، ب۶ و ب۱۲ است (۱۰۰ میلی گرم ویتامین ب۱، ۱۰۰ میلی گرم ویتامین ب۶، ۱۰۰۰ میکروگرم ویتامین ب۱۲)، از این رو توصیه می شود تا با نظر پزشک معالج مصرف شود.

مقایسه آمپول نوروبیون با مکمل های ب کمپلکس

امروزه با توجه به تولید و عرضه انبوه و متنوع انواع مکمل های غذایی به شکل خوراکی، به ندرت نیاز به تزریق آمپول های ویتامین از جمله آمپول نوروبیون است؛ مگر در موارد خاص که شخص دچار اختلال در جذب ویتامین ها از راه دستگاه گوارش باشد.

ویتامین های ب، به صورت قرص های مجزا و یا به شکل ترکیبی که به آن ب کمپلکس گفته می شود در دوزهای مختلف توسط لابراتوارهای گوناگون تولید می شوند.

آمپول ها حاوی مواد نگهدارنده از قبیل فلزات سمی مانند آلومینیوم و جیوه می باشند که برای بدن مضر است، البته تزریق محدود آمپول نوروبیون و با تجویز پزشک اصولا مشکلی ایجاد نمی کند، اما نباید به شکل مستمر و به عنوان برنامه دائم از آن ها استفاده شود؛ در هر صورت مصرف ویتامین‌های ب به شکل مکمل غذایی (خوراکی) بهتر از شکل تزریقی آن است

مضرات و عوارض جانبی احتمالی آمپول نوروبیون

•     خونریزی معده
•     احساس درد و گرفتگی در ناحیه گلو
•     کهیر
•     آلرژی شدید تهدید کننده
•     خارش پوستی
•     احساس ضعف
•     اضطراب

آمپول های نوروبیون باید زیر دمای 25 درجه سانتی گراد نگهداری شوند از اینرو بهتر است آن ها را در یخچال نگهداری کنید. تاریخ مصرف آن ها، هم بروی جعبه و هم بروی هر آمپول درج شده است و حتما قبل از خریداری و مصرف به تاریخ انقضای آن ها توجه فرمایید. قابل ذکر است به هیچ عنوان نباید از آمپول های تاریخ مصرف گذشته و یا بدون تاریخ استفاده نمود.

آمپول نوروبیون باید در عضله تزریق گردد و ممکن است در محل تزریق کمی احساس سوزش را تجربه کنید.

بررسی عملکرد سه ویتامین B1، B6 و B12 در بدن:

ویتامین B1: ویتامین B1 که به آن تیامین نیز گفته می شود برای فعالیت غدد فوق کلیوی(آدرنال)، سیستم اعصاب مرکزی و متابولیزم مواد غذایی مورد استفاده قرار می گیرد، B1 به عنوان یک کوانزیم کمک به کنترل اشتها و هضم و جذب مواد غذایی کرده و همچنین نقش مهمی در تبدیل قند به انرژی به عنوان سوخت برای فعالیت سلول های بدن ایفا می کند. نیاز روزانه بدن به این ویتامین برای بزرگسالان 1.2 الی 1.4 میلیگرم است.

مقایسه آمپول نوروبیون با مکمل های(قرص های) ب کمپلکس(B complex) امروزه با توجه به تولید و عرضه انبوع و متنوع انواع مکمل های غذایی به شکل خوراکی به ندرت نیاز به تزریق آمپول های ویتامین از جمله آمپول نوروبیون می باشد مگر در موارد خاص که شخص دچار اختلال در جذب ویتامین ها از طریق دستگاه گوارش است.

ویتامین های ب بصورت قرص های مجزا و یا به شکل ترکیبی که به آن ب کمپلکس گفته می شود در دوزهای مختلف توسط لابراتوارهای گوناگون تولید می شوند.

آمپول ها حاوی مواد نگهدارنده از قبیل فلزات سمی مانند آلومینیوم و جیوه می باشند که برای بدن مضر است، البته تزریق محدود آمپول نوروبیون و با تجویز پزشک اصولا مشکلی ایجاد نمی کند، اما نباید به شکل مستمر و به عنوان برنامه دائم از آن ها استفاده شود.

در هر صورت به نظر بنده مصرف ویتامین های ب به شکل مکمل غذایی(خوراکی) بهتر از شکل تزریقی آن هاست.

آمپول و قرص بیوتن و بپانتن

آمپول و قرص بیوتن و بپانتن حاوی ویتامین های بیوتن و ویتامین های خانواده b می باشد که درمان قطعی ریزش مو و کم پشتی مو ها می باشد ، همانطور که مشخص است آمپول و قرص بیوتن و بپانتن هردو موجود می باشند که مصرف قرص آن راحت تر بوده و معمولا استفاده بیشتری می شود ولی در موارد خاص مانند  عدم جذب قرص توسط افراد ،  تزریق  آمپول آن مورد استفاده قرار می گیرد .

بیوتن چیست؟

بیوتن به دلیل تاثیر بالای خود در رشد و تقویت موها به ویتامین h یعنی ویتامین موها معروف است ، زیرا داشتن موهایی با طراوت و سالم از طریق بیوتن امکان پذیر است به دلیل این که ، این ماده به تکثیر سلول های مو کمک کرده و تولید و تجزیه آمینه اسید را بر عهده دارد همچنین تنظیم قند خون و پروتئین به عهده آن می باشد ، بیوتن را میتوان در غذاهایی یافت مانند : تخم مرغ ، هویج ، انواع مغزی جات ، شیر ، توت ، جو ، پیاز ، آجیل ، آووکادو ، چغندر و … که همگی حاوی بیوتن بوده و برای بدن و موها ضروری می باشند . کمبود بیوتن در بدن موجب ریزش موها ، خستگی ، سوزن شدن دست و پا ، شکننده بودن استخوان ها ، گرفتی عضلات ، در مواقعی سوء تغدیه و کاهش وزن خواهد شد . بیوتن باید روزانه 30 میکروگرم به بدن برسد و به هر صورت اگر این ماده به بدن نرسید مصرف حتمی آمپول و قرص بیوتن و بپانتن باید مصرف گیرد . مصرف بیوتن باید در روز صورت گیرد زیرا این ماده انرژی زا بوده و در صورت مصرف شبانه بی خوابی را در بر دارد ، و مصرف قرص آن هفته ایی یکبار و آمپول آن هر شش ماه یکبار توصیه می شود .

بپانتن چیست؟

بپانتن یا همان ویتامین ب5 ویتامین ضروری بدن برای رشد مو ها می باشد ، این ویتامین کنترل و متابولیزم کربوهیدرات و چربی ها و تجزیه و تولید پروتئین را عهده دار است ، همان طور که میدانید مو برای رشد و تقویت نیاز به پروتئینی به نام کراتین دارد که در بپانتن وجود داشته و برای موها الزامی می باشد . همینطور باید گفت که بپانتن به غدد کلیوی نیز کمک بسیاری می کند و سبب تولید هورمون های جنسی شد که تولید انرژی را در بر دارد این مواد بدن را از استرس و عصبانیت می کاهد به این دلیل به عنوان مواد ضد استرس شناخته شده است که کمبود بپانتن در بدن علاوه بر ریزش مو ها ، خستگی ، بی خوابی ، بی قراری ، تحریک پذیری و در مواقعی  افسردگی را در بر دارد بنابراین مصرف روزانه 10 میلی گرم ان برای بدن ضروری می باشد .
ب 5 را می توان در انواع گوشت ، ماهی های آزاد و سالمون ، جگر ، سیب زمینی ، تخئم مرغ ، کلم بروکلی یافت .
نکته ایی که وجو دارد این است افراد باید ازمصرف زیاد بیوتن و بپانتن بپرهیزند زیرا مانند هر ویتامین دیگر مصرف زیادی آن موجب بروز مشکلاتی مانند افزایش قند خون ، اسهال ، کاهش سطح ویتامین سی خواهد شد پس مصرف آن باید طبق دستور پزشک صورت گیرد .

جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره ۵۴۱۰۹۰۰۰ -۰۲۱ تماس حاصل فرمایید.

امروزه داروهاي متعدد و فراواني براي بيماري MS وجود دارد كه مستقيما به كنترل علايم بيماري مربوط نمي‏شود و شاید فقط براي اصلاح روند بيماري مناسب باشد. از آن جمله مي‏توان به سه نوع بتااينترفرون (interferon Beta) اشاره كرد؛ (بتافرون، آونكس و ربيف) (Rebif-Avonex-Betaferon) و داروي گلاتيرامراستات (كوپاكسون) كه هر كدام از آنها ويژگي متفاوتي دارند (در روش و دفعات تزريق)*

بتااينترفرون‏

امروزه بتااينترفرون را تنها بر روند عود – بهبود بيماري MS موثر مي‏دانند. به تازگي تحقيقات كلينيكي صورت گرفته تا تاثير اين اين دارو بر نوع پيش‏رونده بيماري MS را ارزيابي نمايند. انواع در دسترس اينترفرون عبارتند از:

* بتا اينترفرون b 1 (با نام تجاري: بتاسرون، بتافرون) (كمپاني داروسازي: برلكس در آمريكاي شمالي، شرينك AG در اروپا و ساير نقاط دنيا)
* بتا اينترفرون a 1 (با نام تجاري آونكس) (كمپاني داروسازي: بيوژن)

* بتا اينترفرون a 1 (با نام تجاري ربيف) (كمپاني داروسازي: ارس سرونو)نتايج تحقيقات كلينيكي طولاني مدت درباره بتاسرون و آونكس به همراه بتاسرون براي استفاده در آمريكا، كانادا، استراليا، انگلستان و بسياري از كشورهاي اروپائي‏پذيرفته شده است. امروزه آونكس در آمريكا و اروپا پذيرفته شده است.ربيف همچنان تحت تحقيقات كلينيكي قرار دارد اما در سوئيس، انگلستان، كانادا، استراليا و اعضاي اتحاديه اروپا عرضه مي‏شود. بتاسرون به عنوان داروي تجويز شده در آمريكا براي بيش از 20 هزار مبتلا به MS دو سال كه مورد بهره برداري قرار گرفته است.- عوارض جانبي بتاسرون‏مهمترين عوارض بتاسرون عبارتند از:

* عكس العمل محل تزريق: تزريق صحيح طبق دستور، محل تزريق چرخشي و ماساژ محل پس از تزريق، اين مشكل را كم رنگ مي‏كند.
* نشانه هائي شبيه آنفولانزا: كه شامل تب و لرز و درد عضلات مي‏شود: اين نشانه معمولا به صورت خود به خود پس از3 ماه از بين مي‏رود. همچنين تزريق در ساعات بعد از ظهر و استفاده از قرص پاراستامول، آسپرين يا ايبوپروفن همزمان با تزريق، اين مشكل را كمتر مي‏كند.
* افسردگي: در تحقيقات كلينيكي گزارش شده كه برخي افراد، دست به خودكشي زده و يا براي اينكار تلاش نمودند. لازم به ذكر است كه كنترل همزمان توسط يك داروي تخصصي، بخش مكمل اين درمان است.كوپليمر 1كوپليمر 1 (نام تجاري: كوپاكسون) (كمپاني داروسازي: داروسازي تو 1) نتايج تحقيقات كلينيكي درباره كوپاكسون نشان مي‏دهد كه اين دارو سبب كاهش ميزان عود بيماري مي‏شود. كوپاكسون چند سالي است كه در كشور فلسطين، عرضه مي‏شود.- اين داروها چگونه استفاده مي‏شود؟

* بتافرون و ربيف با تزريق زيرپوستي يك روز در ميان توسط خود شخص‏

* آونكس با تزريق عضلاني هفتگي‏

* كوپاكسون با تزريق زيرپوستي روزانه توسط خود شخص همه اين داروها بر دفعات و شدت عود بيماري و ميزان آسيب رساني آن كه در تصاوير MRI قابل مشاهده است، تاثير گذار هستند. تصميم‏گيري براي اينكه آيا شخص قابل معالجه هست يا نه و اينكه آيا بايد مصرف دارو را آغاز كند يا خير، و در نهايت اينكه چه دارويي براي اومناسب‏تر مي‏باشد، مسئله‏اي است كه بايد ميان بيمار مبتلا به MS و پزشك مشاور او – پزشك متخصص اعصاب – به مشورت گذاشته شود. در اين ميان مسايل مهمي از قبيل:در دسترس بودن دارو، هزينه آن، وضعيت خدمات بهداشت و درمان و غيره وجود دارند كه بر روند تصميم‏گيري تاثير مي‏گذارند.- درمان‏هاي دوره‏اي تا چه اندازه مفيد هستند؟

همانطور كه پيش از اين گفته شد، براي MS معالجه هاي شناخته نشده است. اما روش‏هاي گوناگون براي كنترل اين بيماري وجود دارد.درمان‏هاي مختلف بيشتر شامل معالجات غيررسمي، غيرسنتي و غالبا غيردارويي مي‏شود. بسياري از آنها بدون آزمايش‏هاي دشوار علمي و توسط پرسنل پيراپزشكي و يا افراد تازه كار علاقمند پيشنهاد و معرفي مي‏گردد.

اگر چه ممكن است برخي از اين درمان‏ها، كم ضررتر و يا حتي سودمند باشند، اما بيماران مبتلا به MS لازم است درباره راه‏هاي پيشنهادي براي كنترل و يا معالجه بيماري خود محتاط و دقيق باشند.بيشتر اين درمان‏هاي عجيب و غريب، هزينه‏هاي بالايي دارند و حتي خطرناك هستند (و متاسفانه تصور خطر احتمالي اين درمان‏ها، نمي‏تواند احساسات عمومي را تغيير دهد.)

جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره ۵۴۱۰۹۰۰۰ -۰۲۱ تماس حاصل فرمایید.

فلورواوراسیل یک داروی ضد سرطان است که برای درمان سرطان کولون، رکتوم، پستان، معده و پانکراس به کار می رود. فلوروارواسیل یک آنتی متابولیت است و این کار را با ایجاد تداخل در تولید پروتئین های ضروری برای رشد سلولی و تولید مثل انجام می دهد.

مکانیسم اثر فلورواوراسیل

مکانیسم عمل دقیق به طور کامل مشخص نشده است، اما به نظر می رسد مکانیسم اصلی فلورواوراسیل ، اتصال دئوکسی ریبونوکلئوتید دارو (FdUMP) و کوفتاکور فولات(10-N5-متیلن تتراهیدروفولات)، به تیمیدیلات سنتتاز و تشکیل یک کمپلکس کوالانسی سه گانه باشد.
این عمل که باعث مهار تشکیل تیمیدیلات از اوراسیل می شود، منجر به مهار سنتز DNA و RNA و درنهایت مرگ سلولی می شود.
فلورواوراسیل هم چنین می تواند به جای یوریدین تری فسفات به RNA اضافه شود، یک RNA تقلبی تولید کند و در پردازش RNA و سنتز پروتئین دخالت کند.

جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره ۵۴۱۰۹۰۰۰ -۰۲۱ تماس حاصل فرمایید.