ضدعفونی کننده ها و مواد محافظ در برابر برخی بیماری ها

کلرهگزیدین Chlorhexidine

مصرف کلرهگزیدین

ضد عفونی کننده موضعی
دارو به فرم محلول برای شستشوی پوست و زخم ونیز به فرم محلول دهانی برای عفونت های کاندیدیاز و نیز کاهش تجمع پلاک های دندانی مصرف می شود.

مکانیسم اثر کلرهگزیدین

کلرهگزیدین یک آنتی سپتیک بیس بی گوانید با خواص باکتریوساید یا باکترواستاتیک در برابر رنج وسیعی از باکتری های گرم مثبت و گرم منفی( بیشتر روی باکتری های گرم مثبت) است. دارو از طریق تخریب دیواره سلولی سبب مرگ میکروارگانیسم می شود

فارماکوکینتیک کلرهگزیدین

کلرهگزیدین به میزان جزئی از پوست و دستگاه گوارش جذب می شود.

عوارض جانبی کلرهگزیدین

حساسیت پوستی، تغییر رنگ برگشت پذیر زبان و دندان و نیز تغییر در حس چشایی پیرو استفاده از محلول های شستشوی دهانی

گلوترال Glutaral

مصرف گلوترال

گلوتارال برای ضد عفونی و استریل کردن وسایل دندانپزشکی، جراحی، آندوسکوپی، حرارت سنج ها و وسایل پلاستیکی و لاستیکی مورد استفاده در راه های تنفسی و بیهوشی به کار می رود.

مکانیسم اثر گلوترال

گلوتارال یک دی آلدئید اسیدی است. قلیایی کردن 5/8 -5/7 =PH با بیکربنات سدیم یا نمک های پتاسیم منجر به تبدیل آن به یک عامل ضد میکروب قوی با اثر میکروب کشی، ضدتوبرکولوئید، قارچ کشی، اسپورکشی و فعالیت ضد ویروسی می شود. توانایی ترکیب حتی در حضور مواد آلی ( خون، بافت، مخاط ) نیز به میزان زیاد باقی می ماند.

هشدار ها گلوترال

1- بخارات حاصل از محلول ممکن است باعث تحریک دستگاه تنفسی شود.
2- تماس محلول با پوست و مخاط ممکن است باعث بروز حساسیت گردد.

توصیه های دارویی گلوترال

از تماس محلول با چشم ها، پوست و غشاهای مخاطی باید اجتناب شود. در صورت تماس اتفاقی، موضع باید سریعاً با آب شسته شود و در خصوص چشم هابه پزشک مراجعه شود.

بتادین Povidone-Iodine

موارد مصرف بتادین

محلول موضعی پوویدون آیودین برای شستشو و ضد عفونی کردن پوست قبل و پس از عمل جراحی کوچک و بزرگ و تمیز کردن دست جراحان قبل از عمل، مصرف می شود. محلول دهان شویه آن برای درمان بیماری های التهابی عفونی دهان و حلق ناشی از باکتری ها و کاندیدا و نیز در جراحی دندان، مصرف می شود. پماد موضعی دارو برای درمان یا پیشگیری عفونت در برید گی ها و خراشیدگی ها، اعمال جراحی کوچک و سوختگی ها و درمان عفونت های پوستی باکتری هایی یا قارچی، زخم بستر، زخم ناشی از توقف جریان خون و هر گونه بیماری عفونی پوست مصرف می شود. دوش و ژل واژینال آن برای درمان التهاب واژن ناشی از کاندیدا، تریکوموناس، التهاب غیر اختصاصی یا عفونت های مخلوط واژن و نیز برای شستشوی واژن قبل از جراحی مصرف می شود.

مکانیسم اثر بتادین

این دارو ترکیبی از ید و پلی مرها به عنوان حامل است و از طریق آزاد سازی تدریجی ید معدنی در تماس با پوست و غشاهای مخاطی اثر ضد عفونی کننده خود را اعمال می کند. پوویدون آیودین روی باکتری های گرم مثبت و منفی دارای اثر باکتریسیدی است و علیه قارچ ها، ویروس ها، انگل ها، کیست ها، پروتوزوآ، مخمر ها و اسپورها نیز موثر است. قدرت اثر دارو و سمیت آن کمتر از فراورده های حاوی ید آزاد می باشد.

فارماکوکینتیک بتادین

از طریق اسکار پوست سوخته و نواحی سوخته و زخمی پوست جذب می شود که باعث زیادی غلظت ید در پلاسما می شود و ممکن است منجر به مسمومیت گردد. جذب پوستی این دارو در نوزادان ممکن است باعث کم کاری تیروئید شود. طول اثر مفید پوویدن آیودین برای مقاصد جراحی یک ساعت است و تعداد باکتری های پوست پس از 8-6 ساعت مجدداً به میزان اولیه باز می گردد.

منع مصرف بتادین

دارو در مناطق وسیع پوست آسیب دیده به دلیل خطر جذب مقادیر زیاد ید و در بیماران مبتلا به گواتر کلوئیدی گره ای غیر رسمی نباید مصرف شود.

عوارض جانبی بتادین

تحریک موضعی، قرمزی، تورم یا اسیدوز متابولیک، زیادی سدیم خون و عیب کار کلیه در نتیجه ید به دنبال مصرف دارو در سوختگی های شدید و یا در مناطق بدون پوست ممکن است مشاهده شود.

تداخلات دارویی بتادین

مصرف همزمان پوویدون آیودین و تنتور بنژوئن ممکن است منجر به بروز واکنش های پوستی( مانند سوختگی های نوع دوم و سوم ) و در نتیجه کاهش PHشود.

هشدار ها بتادین

این دارو در بمیاران دارای سابقه حساسیت مفرط به ید باید با احتیاط فراوان مصرف شود.

توصیه های دارویی بتادین

1- در صورت بروز تحریک موضعی مصرف دارو باید قطع شود.
2- ژل و دوش واژینال، دارای اثر اسپرم کشی هستند. از این رو در صورت تمایل به بارداری از آنها استفاده نشود.
3- پوویدین آیودین ممکن است پارچه های بافته شده از الیاف مصنوعی را لک نماید که در اینصورت باید آمونیاک رقیق شسته شوند.
4- محلول دارو قبل از مصرف تکان داده شود.

کاربامید پراکساید Carbamide Peroxide

موارد مصرف کاربامید پراکساید

کاربامید پراکسید برای تسکین التهاب خفیف لثه و سایر سطوح مخاطی دهان و لبها ، تسکین درد و التهاب ناشی از دندانهای مصنوعی و اعمال دندانپزشکی، کمک به حفظ بهداشت دهان در شرایط خاص و ضد عفونی و تمیز کردن ضایعات دهان مصرف می شود.

مکانیسم اثر کاربامید پراکساید

این دارو به دنبال تماس با بافت های دهان موجب آزاد شدن اکسیژن می شود و بدین ترتیب با ضد عفونی کردن دهان موجب کاهش التهاب، تسکین درد و مهار تولید باکتری های مولد بوی بد دهان می شود.

عوارض جانبی کاربامید پراکساید

قرمزی موضعی و عفونت ثانویه با مصرف دارو گزارش شده است.

هشدار ها کاربامید پراکساید

در صورت ادامه تحریک حفره دهان یا وخامت آن یا بروز التهاب و حالات غیره منتظره، مصرف دارو باید قطع و به پزشک یا دندان پزشک مراجعه شود.

توصیه های دارویی کاربامید پراکساید

1- مصرف دارو از بیشتر از هفت روز یا در کودکان با سن کمتر از سه سال ( مگر با تجویز پزشک یا دندانپزشک ) توصیه نمی شود.
2- از رقیق کردن محلول دارو باید اجتناب شود.
3- این دارو در تماس با آب دهان کف می کند. بنابرین برای مدت 5-4 دقیقه پس از مصرف دارو، از نوشیدن مایعات یا شستشوی دهان اجتناب شود.

جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره ۵۴۱۰۹۰۰۰ -۰۲۱ تماس حاصل فرمایید.

برخی داروهای درمانی آسم

آمینوفیلین Aminophylline

موارد مصرف آمینوفیلین

آمينوفيلين براي درمان انسداد برگشت پذير راه هاي تنفسي و آسم حاد و به عنوان محرك تنفسي در آپنه نوزادان مصرف مي شود.

مکانیسم اثر آمینوفیلین

آمينو فيلين در بدن تئوفيلين آزاد مي كند. جذب آن بعد از تزريق عضلاني آهسته مي باشد و ممكن است در محل تزريق رسوب نمايد. متابوليسم دارو كبدي است و از طريق كليه ها از بدن دفع مي شود.

فارماکوکینتیک آمینوفیلین

توزیع: 0.45 L/kg بر اساس وزن ایده آل بدن
اتصال به پروتئین: 40%، عمدتاً آلبومین
متابولیسم: کودکان بالای 1 سال و بزرگسالان: کبدی؛ شامل CYP1A2، 2E1 و 3A4؛ تشکیل متابولیت فعال
نیمه عمر حذف: متغیر و وابسته به سن، عملکرد کبد، عملکرد قلب، بیماری های ریوی و سابقه مصرف سیگار، در فرد غیر سیگاری 8 ساعت، فرد سیگاری 4-5 ساعت
دفع: ادراری (10% به صورت داروی دست نخورده)
زمان رسیدن به پیک: 30 دقیقه

عوارض جانبی آمینوفیلین

تاكيكاردي ، طپش قلب، تهوع، اختلالات دستگاه گوارش، سردرد، فراموشي، آريتمي و تشنجات بويژه در موارد تزريق سريع داخل وريدي ممكن است مشاهده شود. به علاوه اتيلين دي آمين موجود در آمينوفيلين ممكن است باعث كهير، تب يونجه، بثورات جلدي يا التهاب پوست شود.

تداخلات دارویی آمینوفیلین

تجويز همزمان سايمتيدين، سيپروفلوكساسين، اريترومايسين، پروپرانولول و تيابندازول با آمينوفيلين احتمالاً باعث افزايش غلظت متابوليت فعال آن مي شود. تجويز همزمان فني توئين و ريفامپييسن با تئوفيلين و كشيدن سيگار يا تنباكو احتمالاً باعث كاهش غلظت آن به واسطه تحريك متابوليسم مي شود. تجويز همزمان مسددهاي گيرنده بتاآدرنرژيك ممكن است اثرات گشادكنندگي نايژه اي دارو را مهار كند. مصرف همزمان با كتامين ممكن است آستانه حملات صرع را كاهش دهد.

هشدار ها آمینوفیلین

در صورت وجود خيز حاد ريوي، ناتواني احتقاني قلب، تب پايدار، بيماري هاي كبدي، پركاري غده تيروئيد، سپسيس و اختلالات صرعي بايد با احتياط تجويز شوند.

سالمترول+فلوتیکازون

موارد مصرف:
– درمان نگهدارنده آسم
– درمان نگهدارنده COPD

مکانیسم اثر

– ترکیب فلوتیکازون ( کورتیکواستروئید ) و سالمترول ( بتا 2 آگونیست طولانی اثر ) به منظور بهبود عملکرد ریوی و افزایش اثر هر کدام از داروها به تنهایی، طراحی شده است. از آنجایی که فلوتیکازون و سالمترول بصورت موضعی در ریه عمل می کنند سطوح پلاسمایی آن ها اثرات درمانی را پیش بینی نمی کند.
فلوتیکازون: مکانیسم عملکرد همه کورتیکواستروئیدهای موضعی ترکیب 3 خصوصیت زیر است: ضد التهاب، سرکوب کننده سیستم ایمنی و ضد تکثیر سلولی. فلوتیکازون اثرات قوی منقبض کنندگی عروق و ضد التهابی دارد.
سالمترول: از طریق اثر بر گیرنده های بتا 2 باعث شل شدن ماهیچه صاف ریوی شده و اثر کمی روی سرعت قلب دارد.

فارماکوکینتیک

– به فارماکوکینتیک هر دارو مراجعه شود.

منع مصرف

– ازدیاد حساسیت به فلوتیکازون، سالمترول یا سایر ترکیبات فرمولاسیون، حمله طولانی و مقاوم به درمان آسم، حملات حاد آسم، COPD، ازدیاد حساسیت به پروتئین های شیر (Advair Diskus)

عوارض جانبی

– سیستم عصبی مرکزی: سردرد، گیجی
– تنفسی: عفونت مجاری تنفسی فوقانی، فارنژیت، تحریک گلو، برونشیت، التهاب عفونت مجاری تنفسی فوقانی، عفونت/پنومونی مجاری تنفسی تحتانی، سرفه، سینوزیت، گرفتگی صدا/اشکال در حرف زدن، عفونت ویروسی مجاری تنفسی
– اندوکرین و متابولیک: علائم قاعدگی
– گوارشی: تهوع و استفراغ، اسهال، درد و ناراحتی، کاندیدیایی دهانی، عفونت های گوارشی
– عصبی عضلانی و اسکلتی: درد عضلانی اسکلتی، درد عضلات

تئوفیلین جی Theophylline G

موارد مصرف تئوفیلین جی

تئوفيلين جي براي جلوگيري يا تخفيف بروز علايم آسم نايژه اي و اسپاسم برگشت پذير نايژه همراه با برونشيت مزمن و آمفيزم ريوي بكار مي رود.

مکانیسم اثر تئوفیلین جی

تئوفيلين از طريق افزايش cAMP داخل سلولي به طور مستقيم سبب شل شدن عضلات صاف راههاي تنفسي و عروق ريوي شده و موجب كاهش اسپاسم نايژه و افزايش سرعت جريان هوا و ظرفيت حياتي مي شود. به نظر مي رسد كه اثر خلط آوري گايافنزين بواسطه افزايش حجم و كاهش چسبندگي ترشحات تراشه و برونش ها اعمال مي شود.

عوارض جانبی تئوفیلین جی

تاكيكاردي، تپش قلب، تهوع، اختلالات گوارشي، سردرد، بي خوابي،آريتمي و تشنج با مصرف تئوفيلين گزارش شده است.

هشدار ها تئوفیلین جی

1. مقدار مصرف تئوفيلين را بايد براي هر فرد بطور جداگانه تنظيم نمود و غلظت سرمي دارو، بويژه در درمان طولاني مدت، پيگيري شود.
2. بيماران سالخورده، نوزادان يا بيماران مبتلا به نارسايي احتقاني قلب، انسداد مزمن ريوي، بيماري هاي قلبي- ريوي، عفونت هاي ويروسي و تب زاي تنفسي يا كليرانس تئوفيلين به مقادير كمتري از دارو نياز داشته باشند.
3. بيماران سيگاري بدليل احتمال افزايش متابوليسم تئوفيلين، ممكن است به مقادير بيشتري از دارو نياز داشته باشند.

توصیه های دارویی تئوفیلین جی

1. دارو بايد با معده خالي همراه با يك ليوان آب مصرف گردد تا جذب آن تسريع شود.
2. در صورت بروز تحريك گوارشي، دارو همراه با غذا يا بلافاصله پس از آن مصرف شود.
3. طي درمان بااين دارو، از مصرف مقادير زياد فراورده ها يا نوشابه هاي حاوي گزانتين اجتناب گردد و در صورت بروز نشانه هاي آنفلوآنزا، تب يا اسهال بلافاصله به پزشك اطلاع داده شو

جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره ۵۴۱۰۹۰۰۰ -۰۲۱ تماس حاصل فرمایید.

معرفی داروهای ضد نقرس Antigout Drugs

الوپورینول Allopurinol

موارد مصرف الوپورینول

آلوپورينول براي پيشگيري از نقرس و سنگهاي كليوي با منشا اسيد اوريك تجويز مي شود.

مکانیسم اثر الوپورینول

اين دارو با مهار آنزيم گزانتين اكسيداز تولي اسيد اوريك را كاهش مي دهد. با كاهش غلظت سرمي و ادراري اسيد اوريك، رسوب اورات كاهش مي يابد و از بروز يا پيشرفت آتريت نقرسي و نفوپاتي ناشي از اسيد اويك جلوگيري مي كند.

فارماکوکینتیک الوپورینول

از راه خوراكي 80 درصد دارو جذب مي شود. آلوپورينول شبيه اسيد اوريك توسط آنزيم گزانتين اكسيداز متابوليزه مي شود كه متابوليت آن (آلوزانتين ) خود مهار كننده آنزيم بوده داراي نيمه عمري طولاني است. حدود 70 درصد دارو در اولين عبور از كبد به متابوليت فعال آن تبديل مي شود. نيمه عمر آلوپورينول 3-1 ساعت و نيمه عمر متابوليت آن به طور متوسط حدود 15 ساعت است. دفع آلوپورينول كليوي است.

منع مصرف الوپورینول

اين دارو براي درمان حمله نقرسي و زيادي بدون علامت اسيد اوريك خون نبايد مصرف شود.

عوارض جانبی الوپورینول

بثورات جلدي، اختلالات گوارشي، ندرتاً سرگيجه، سردرد، خواب آلودگي، اختلال چشايي، زيادي فشار خون، ريزش مو، سميت كبدي، پارستزي و نوروپاتي، علائم شبه سندرم استيون- جانسون از عوارض جانبي دارو هستند.

کلشی سین Colchicine

موارد مصرف کلشی سین

کلشی سین جهت تسکین نقرس حاد کاربرد دارد و هم چنین جهت پروفیلاکسی حملات حاد به ویژه در اولین ماههای درمان با آلوپورنیول و یا Uricosurics . کلشی سین از طریق کاهش واکنش های التهابی به کریستال های اورات باعث پاسخ درمانی قابل توجهی در نقرس حاد می گردد، این عملکرد ناشی از چندین عمل دارو از جمله کاهش تحرک لوکوسیت ها است. این دارو آنالژزیک نیست و تأثیری هم بر غلظت های خونی اسیداوریک و یا بر دفع آن ندارد. کلشی سین هم چنین دارای یک اثر ضد پاراسمپاتیک antimiotic)) می باشد. کلشی سین در چندین مورد دیگر نیز کاربرد دارد از جمله: آمیلوئیدوز، سندرم بهجت، تب فامیلی مدیترانه ای، پورپوراترومبوسیتوپنی ایدیوپاتیک، پریکاردیت و سیروز اولیه صفراوی. در صورت تجویز کلشی سین برای حملات حاد نقرس درمان باید هرچه زودتر آغاز شود و آثار دارو طی 12 ساعت ایجاد می شوند. دوز توصیه شده در شروع، در انگلستان یک میلی گرم می باشد و سپس هر 2 تا 3 ساعت 500 میکروگرم تا زمان تسکین درد و یا بروز عوارض جانبی گوارشی تجویز می شود ولی کل دوز تجویزی نباید از 6 میلی گرم تجاوز کند و قبل از شروع دوره درمانی مجدد حداقل 3 روز صبر لازم است. در ایالات متحده آمریکا دوز آغازین معمولاً 5/0 تا 2/1 میلی گرم می باشد و سپس هر 2 ساعت یک یا 2/1 میلی گرم و یا هر یک تا 2 ساعت 500 تا 600 میکروگرم تا زمان تسکین درد و یا بروز عوارض گوارشی تجویز می شود. دوز حداکثر نیز 6 میلی گرم می باشد.
گاهی اوقات این دارو را به طریق داخل وریدی و با دوز 1 تا 2 میلی گرم طی 2 تا 5 دقیقه می دهند با دوزهای اضافی 5/0 یا 1 میلی گرم هر 6 تا 24 ساعت در صورت نیاز و تا حداکثر 4 میلی گرم در یک دوره و هنگامی که مقادیر بیشتری تجویزشده باشد حداقل به مدت 7 روز نباید به هیچ طریق دیگری این دارو را تجویز کرد.
در مورد پروفیلاکسی کوتاه مدت نقرس دوز خوراکی 500 یا 600 میکروگرم 1 تا 3 بار در روز تجویز می شود. در افراد مبتلا به اختلالات کلیوی از دوزهای تجویزی باید کاست.

مکانیسم اثر کلشی سین

کلشی سین سبب مهار مهاجرت لکوسیت ها، مهار فاگوسیتوز و تولید اسید لاکتیک توسط گلبول های سفید و نیز کاهش رسوب کریستال های اورات در بافت ها می شود. همچنین دارو سبب کاهش واکنش التهابی به کریستال های اورات می شود

فارماکوکینتیک کلشی سین

اوج غلظت پلاسمایی Colchicines 2 ساعت بعد از تجویز خوراکی حاصل می شود. بخشی از آن در کبد داستیله می گردد و داروی تغییر نکرده و متابولیت هایش در صفرا دفع می شوند و تحت باز جذب مجدد روده ای قرار می گیرند. غلظت های بالایی از کلشی سین در لوکوسیت ها، کلیه ها، کبد و طحال یافت می شود. بیشتر دارو از طریق مدفوع خارج می گردد ولی حدود 10 تا 20% آن در ادرار یافت می گردد که این نسبت در بیماران کبدی بالا می رود. کلشی سین در شیر مادر توزیع می گردد.

راسبوریکاز Rasburicase

موارد مصرف راسبوریکاز

‎راسبوریکاز یک داروی تزریقی می باشد که در هایپراوریسمی ناشی از کمو تراپی در بدخیمی ها کاربرد دارد.
‎فرم دارویی:
‎این دارو به صورت ویال های تزریقی ۱/۵ میلی گرمی تولید می شود.
‎راسبوریکاز با نام تجاری Elitek در دنیا معروف می باشد.

مکانیسم اثر راسبوریکاز

‎این دارو در واقع آنزیم اورات اکسیداز می باشد که بصورت نو ترکیب تولید شده و با ترکیب اوریک اسید به آلانتوئین که متابولیت غیر فعال و محلول در آب می باشد دفع کلیوی اوریک اسید را تسهیل می نماید.

فارماکوکینتیک راسبوریکاز

‎متابولیسم و دفع این دارو ناشناخته است و نیمه عمر آن ۱۵/۷ تا ۲۲/۵ ساعت می باشد.
‎این دارو باید به صورت انفوزیون با سرعت آهسته و در مدت نیم ساعت تزریق گردد و از تزریق بلوس خودداری شود.

عوارض جانبی راسبوریکاز

‎عوارض شایع:

‎تهوع، استفراغ، ادم محیطی، تب، سردرد، اضطراب، درد شکمی، یبوست، اسهال، هایپوفسفاتمی، هایپربیلی روبینمی، موکوزیتیس، گلو درد (حلق و حنجره)، راش، سپسیس، احتباس مایعات، افزایش ALT، هایپوفسفاتمی

‎عوارض جدی:

‎حساسیت، آنافیلاکسی، همولیز، مت هموگلوبینمیا، سپسیس، خونریزی ریوی، نارسایی تنفسی، آریتمی، عفونت گوارشی-شکمی، آنژین

 

فبوگزوستات Febuxostat

موارد مصرف فبوگزوستات

موارد مصرف: کنترل مزمن هایپراوریسمی در بیماران مبتلا به نقرس

محدودیت مصرف: برای درمان هایپراوریسمی بدون علامت توصیه نمی شود

مکانیسم اثر فبوگزوستات

مهار کننده انتخابی گزانتین اکسیداز، آنزیم مسئول تبدیل هایپوگزانتین به گزانتین و به اوریک اسید و در نتیجه کاهش اوریک اسید. در غلظت درمانی، سایر آنزیم های درگیر در سنتز پورین و پریمیدین را مهار نمی کند.

فارماکوکینتیک فبوگزوستات

جذب: بالای 49%
توزیع: Vss: حدود 50 L
اتصال به پروتئین: 99%، عمدتاً آلبومین
متابولیسم: کانژوگاسیون از طریق

عوارض جانبی فبوگزوستات

پوستی: راش
گوارشی: تهوع
کبدی: اختلال آنزیم های کبدی
نوروماسکولار و اسکلتی: آرترالژیا

جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره ۵۴۱۰۹۰۰۰ -۰۲۱ تماس حاصل فرمایید.

برخی داروهای ضد صرع Antiepileptics

کاربامازپین Carbamazepine

کاربامازپین چیست؟

کاربامازپین یکی از داروهای پرمصرف از گروه داروهای ضد صرع است. در این بیماری حملات تشنج در اثر اختلال جریان الکتریکی سلول های قسمتی از مغز رخ می دهد.
تشنج يك حمله ي عصبي ناشي از اختلال در فعاليت الكتريكي مغز است و کاربامازپین با کاهش جریان الکتریکی غیر طبیعی سلول های مغزی به تنهایی یا همراه با سایر داروهای ضد صرع جهت کاهش حملات تشنج استفاده می شود.
کاربامازپین همچنین در درمان دردهای مزمن ناشی از آسیب عصبی مانند سوزش و درد شدید عصبی صورت نیز تجویز می شود .
علاوه بر اینها کاربامازپین می تواند در برخی شرایط بیماری های اعصاب و روان مانند بیماری دوقطبی نیز اثر درمانی داشته باشد زیرا می تواند برخی دردها یا اختلالات خلقی را کنترل نماید.

پیش از مصرف کاربامازپین

-در صورت بارداری یا اقدام به بارداری و شیردهی پزشک خود را مطلع نمایید.
-در صورت سابقه ی مشکلات کلیوی، کبدی، قلبی، چشمی (مانند فشار بالای چشم که منجر به بیماری گلوکوم یا آب سیاه می شود.)دیابت، بیماری های مرتبط با مغز استخوان، بیماری های اعصاب و روان و حساسیت دارویی قبل از استفاده از کاربامازپین به پزشک خود اطلاع دهید.
-از آنجا که این دارو می تواند در عملکرد داروهای دیگر در بدن اختلال ایجاد کند لازم است پیش از شروع مصرف لیستی از کلیه ی داروهای مصرفی خود در اختیار پزشک یا داروساز خود قرار دهید.

 

نحوه ی مصرف کاربامازپین

– دارو را دقیقاً طبق دستور پزشک مصرف کنید . مصرف این دارو باتوجه به وضعیت و نوع مشکل شما متفاوت می باشد.
-از آنجا که این دارو بر روی سیستم عصبی تاثیر دارد، مصرف آن باید به صورت مداوم و تحت نظر پزشک باشد. اگرچه ممکن است در چند هفته ی ابتدایی درمان احساس بهبودی در شما ایجاد نشود، با این حال درمان خودرا ادامه دهید و طبق برنامه ی منظم به پزشک خود مراجعه کنید و همچنین برای بهبود روند درمان کلیه ی مشکلات و مسائل خودرا از پزشک یا داروساز خود سوال بفرمایید .
-قطع این دارو به صورت ناگهانی و بدون نظر پزشک، می تواند عوارض نامناسبی از جمله بروز حمله ي تشنجي برای بیمار در برداشته باشد لذا قطع اين دارو بايد بصورت تدريجي و تحت نظر پزشك انجام شود.
-ممکن است پزشک شما درمان را با مقدار داروی کم شروع کند و پس از عادت کردن بدن، مقدار داروی شمارا افزایش دهد تا احتمال بروز عوارض ناشی از دارو کمتر شود.
-مقدار مصرف دارو در کودکان با توجه به شرایط، سن و وزن آنها توسط پزشک محاسبه می شود.
-این دارو با غذا تداخل خاصی ندارد و می توان آن را قبل یا بعد از غذا مصرف کرد. قرص را بصورت کامل با یک لیوان آب ببلعید و از بازکردن یا جویدن و نصف کردن آن بپرهیزید.
-در صورت فراموش كردن مصرف يك نوبت دارو بلافاصله پس از يادآوري آن را مصرف كنيد مگر آنكه زمان ياد آوري به نوبت مصرف بعدي دارو نزديك باشد.در اين شرايط نوبت فراموش شده را مصرف نكنيد و نوبت بعدي را در زمان خودش مصرف كنيد اما به هيچ وجه مقدار مصرف دارو را دوبرابر نكنيد.
_در صورتی که فرم خوراکی مایع برای شما تجویز گردیده است ،مقدار مصرف در هر نوبت را با سرنگ مخصوص به طور دقیق اندازه گیری نمایید و در مورد نحوه مصرف و اندازه گیری ،با داروساز خود مشورت نمایید.

 

توصیه های مصرف کاربامازپین

-با توجه به اینکه این دارو توسط شرکت ها ی متعددی ساخته می شود، ممکن است اثر داروی تولیدی شرکت های مختلف برای بیمار متفاوت باشد لذا نحوه ي مصرف اين دارو باتوجه به شركت سازنده و نام برند دارو متفاوت است. بطور مثال قرص هاي آهسته رهش بايد بصورت كامل بلعيده شوند و از خرد كردن يا نصف كردن آن ها خودداري شود. بعضي از برندها را بهتر است بعد از غذا و بعضي را بايد قبل از غذا مصرف كنيد به همين دليل دارو را دقيقا طبق دستور پزشك مصرف كنيد و همچنين پيش از مصرف بروشور دارويي موجود درجعبه ي دارو را به دقت مطالعه كرده و سوالات خود را از داروسازتان بپرسيد.
بهتر است هر بار برای دریافت نسخه ی جدیدتان از تغییر برند یا شرکت تولیدکننده ی دارو خودداری کنید و در صورت لزوم به پزشک خود اطلاع دهید.
-در ابتدای درمان با این دارو ممکن است افکار ناراحت کننده ی شما از گذشته بیشتر شوند اما نگران نباشید. باید بدانید که این افکار ناشی از مصرف این دارو و شروع اثر بخشی آن می باشند و به مرور زمان برطرف می شوند.
بهتر است در این موارد افکار خودرا با نزدیکان و یا مشاور و پزشک خود درمیان بگذارید و آگاهانه نسبت به برطرف کردن آنها اقدام نمایید .
-به دليل عوارض ناشي از اين دارو براي جنين ،درصورتي كه قصد بارداري يا شك به بارداري داريد حتما پزشك خود را جهت تغيير دارو مطلع سازيد و در زمان مصرف اين دارو از روش مناسب جهت پيشگيري از بارداري استفاده نماييد.
-در ابتداي شروع درمان بيماري صرع با کاربامازپین ممكن است تعداد يا نوع حملات تشنج كمي تغيير كند اما نگران نباشيد زيرا به مرور اين مشكل برطرف مي شود. لذا احتياطات لازم را رعايت كنيد و با پزشك خود در تماس باشيد.
-مصرف الکل در مدت درمان با این دارو می تواند احتمال بروز عوارض ناشی از این دارو را افزایش دهد.
-رانندگی برای بیماران مبتلا به صرع مناسب نمی باشد اما در صورتی که در مدت یک سال تشنجی رخ نداده باشد، می توان با نظر پزشک و با احتیاط ، مجددا شروع به رانندگی نمود. با این حال در صورتی که رانندگی می کنید باید حواستان به زمان مصرف داروها و خواب آلودگی ناشی از آنها باشد.

 

لاموتریژین Lamotrigine

لاموتریژین چیست؟

لاموتریژین از داروهای ضد صرع است.صرع نوعی بیماری مغزی می باشد که در آن این حملات تشنج در اثر اختلال جریان الکتریکی سلول های قسمتی از مغز رخ می دهد.
تشنج يك حمله ي عصبي ناشي از اختلال در فعاليت الكتريكي مغز مي باشد و بصورت حرکات غیر ارادی در بدن،چشم ها و بخش هاي مختلف بدن بروز مي كند.این علایم می تواند عوارضی در پی داشته باشد و منجر به تغییرات در رفتار،احساسات، هوشیاری و سایر توانایی های ذهنی گردد از این رو کنترل و پیشگیری از بروز این حملات در مبتلایان به صرع بسیار حائز اهمیت است.لاموتریژین با کاهش جریان الکتریکی غیر طبیعی سلول های مغزی به تنهایی یا همراه با سایر داروهای ضد صرع جهت کاهش حملات تشنج استفاده می شود.
علاوه بر اینها لاموتریژین می تواند در برخی شرایط بیماری های اعصاب و روان مانند بیماری دوقطبی نیز اثر درمانی داشته باشد زیرا می تواند از بروز مرحله ی افسردگی در این بیماران جلوگیری نماید.
همچنین لاموتریژن در بعضی افراد باعث کاهش اشتها می شود که جزء عوارض این دارو محسوب می گردد و در پرخوری های با منشاء عصبی به عنوان ضد اشتها کاربرد دارد

 

پیش از مصرف لاموتریژین

-در صورت بارداری یا اقدام به بارداری و شیردهی پزشک خود را مطلع نمایید.
-در صورت سابقه ی مشکلات کلیوی، کبدی، بیماری پارکینسون و حساسیت دارویی به پزشک خود اطلاع دهید.
-از آنجا که این دارو می تواند در عملکرد داروهای دیگر در بدن اختلال ایجاد کند لازم است پیش از شروع مصرف لیستی از کلیه ی داروهای مصرفی خود در اختیار پزشک یا داروساز خود قرار دهید.

 

نحوه ی مصرف لاموتریژین

– دارو را دقیقاً طبق دستور پزشک مصرف کنید . مصرف این دارو باتوجه به وضعیت و نوع مشکل شما متفاوت می باشد.
-از آنجا که این دارو بر روی سیستم عصبی تاثیر دارد،مصرف آن باید به صورت مداوم و تحت نظر پزشک باشد. اگرچه ممکن است در چند هفته ی ابتدایی درمان احساس بهبودی در شما ایجاد نشود،با این حال درمان خودرا ادامه دهید و طبق برنامه ی منظم به پزشک خود مراجعه کنید و همچنین برای بهبود روند درمان کلیه ی مشکلات و مسائل خودرا از پزشک یا داروساز خود سوال بفرمایید .
-قطع این دارو به صورت ناگهانی و بدون نظر پزشک ،می تواند عوارض نامناسبی از جمله بروز حمله ي تشنجي برای بیمار در برداشته باشد لذا قطع اين دارو بايدبصورت تدريجي و تحت نظر پزشك انجام شود.
-ممکن است پزشک شما درمان را با مقدار داروی کم شروع کند و پس از عادت کردن بدن،مقدار داروی شمارا افزایش دهد تا احتمال بروز عوارض ناشی از دارو کمتر شود.
-مقدار مصرف دارو در کودکان با توجه به شرایط، سن و وزن آنها توسط پزشک محاسبه می شود.
-این دارو با غذا تداخل خاصی ندارد و می توان آن را قبل یا بعد از غذا مصرف کرد.قرص را بصورت کامل با یک لیوان آب ببلعید .
-در صورت فراموش كردن مصرف يك نوبت دارو بلافاصله پس از يادآوري آن را مصرف كنيد مگر آنكه زمان ياد آوري به نوبت مصرف بعدي دارو نزديك باشد.در اين شرايط نوبت فراموش شده را مصرف نكنيد و نوبت بعدي را در زمان خودش مصرف كنيد اما به هيچ وجه مقدار مصرف دارو را دوبرابر نكنيد.

پیریمیدون Primidone

موارد مصرف پیریمیدون

اين در درمان حملات تشنجي تونيك – كلونيك (صرع بزرگ)، ميوكلونيك شبانه، حملات سنجي پيچده و ساده‌ مصرف مي‌شود.

مکانیسم اثر پیریمیدون

اگرچه پريميدون در بدن به فنوباربيتال تبديل مي‌شود، اما مكانيسم اثر پريميدون احتمالاً شبيه فني‌توئين است.

فارماکوکینتیک پیریمیدون

اين دارو جذب خوراكي كاملي دارد. در كبد به فنوباربيتال تبديل مي‌شود. فراهمي زيستي دارو 100-90% است. نيمه عمر اين دارو 23-3 ساعت مي‌باشد. دفع دارو و متابوليت‌هاي آن از طريق كليه‌ مي‌باشد.

منع مصرف پیریمیدون

اين دارو در پورفيري يا سابقه‌ ابتلاء به آن نبايد مصرف شود.

عوارض جانبی پیریمیدون

خواب آلودگي ، عدم تعادل، تهوع، اختلالات بينايي و بثورات جلدي، بخصوص در شروع درمان بروز مي‌كندو معمولاً با ادامه درمان برگشت‌پذير هستند. ساير عوارض دارو شامل افسردگي، تحرك پذيري، بيقراري و اغتشاش شعور در سالمندان ،‌هيجانات و فعاليت زياد و غير عادي در كودكان و آنمي‌مگالوبلاستيك هستند.

تداخلات دارویی پیریمیدون

اين دارو غالباً‌ غلظت پلاسمايي كاربامازپين،كلونازپام، فني توئين و والپروات و در مواردي اتوسوكسيميد را كاهش مي‌دهد. اين دارو موجب افزايش متابوليسم وارفارين، داروهاي ضد افسردگي‌سه حلقه‌اي ، ديگوكسين، كورتيكوسترئيد‌ها، سيكلوسپورين، داروهاي ضد بارداري خوراكي و تئوفيلين شده و در نتيجه اثرات اين داروها را كاهش مي‌دهد. داروهاي ضد افسردگي و ضد جنون با كاهش آستانه تشنج، با اثرات تشنجي اين دارو مقابله مي‌كنند. اين دارو اثر وراپاميل و ديلتيازم و احتمالاً‌ نيفديپين را كاهش مي‌دهد. اثرات اين دارو در صورت مصرف همزمان با فورازوليدون و پروكاربازين، ممكن است طولاني‌گردد.

هشدار ها پیریمیدون

در صورت وجود اختلال عملكرد كبد يا كليه و بيماري تنفسي مانند آسم يا آمفيزم بايد با احتياط فراوان تجويز شود.

توصیه های دارویی پیریمیدون

1. از قطع ناگهاني مصرف دارو بايد پرهيز‌شود. قطع مصرف اين دارو بايد به تدريج و طي چند ماه انجام شود.
2. در طول مصرف اين دارو، از مصرف داروهاي الكل و ساير داروهاي مضعف CNS بايد خودداري شود.
3. هنگام رانندگي يا كار با ماشين آلاتي كه نياز به هوشياري دارند، بايد احتياط نمود.
4. هنگام برخاستن ناگهاني از حالت نشسته يا خوابيده بايد احتياط نمود.
5. دوره درمان با دارو بايد كامل شود.
6. در صورت فراموش كردن يك نوبت مصرف دارو، به محض به ياد آوردن، آن نوبت بايد مصرف شود. مگر اينكه تا زمان مصرف نوبت بعدي كمتر از يكساعت باقي مانده باشد. از دو برابر كردن مقدار مصرف بعدي نيز بايد خودداري شود.

جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره ۵۴۱۰۹۰۰۰ -۰۲۱ تماس حاصل فرمایید.

روش های درمانی عفونت ریه

درمان عفونت ریه

بنابه اینکه علت عفونت شما چیست، شیوه‌ی درمان متفاوت خواهد بود:

  • مثلا اگر علت عفونت شما ویروسی باشد، ویروسی مانند ویروس برونشیت، بعد از چند هفته‌ حال‌تان خوب خواهد شد و نیازی به مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها نیست.
  • اگر علت عفونت ریه شما میکروبی است، مثلا سینه‌پهلو یا ذات‌الریه کرده‌اید، باید با نظارت پزشک آنتی‌بیوتیک مصرف کنید و دوره‌ی درمان را حتی با وجود بهبودی کامل سپری کنید.

یادتان باشد که آنتی‌بیوتیک‌ها فقط برای درمان عفونت ریه‌ی میکروبی به‌کار می‌آیند. برای درمان عفونت‌های دیگر مانند عفونت ویروسی، برونشیت یا آنفولانزا نباید از آنتی‌بیوتیک استفاده کرد.

پیشگیری از انتقال عفونت ریه به دیگران

  • هنگام عطسه یا سرفه، دهان خود را کاملا بپوشانید.
  • دستان خود را مرتب بشویید.
  • دستمال کاغذی آلوده‌تان را پس از مصرف سریعا دور بیندازید.

پیشگیری از عفونت ریه

اگر سابقه ابتلابه عفونت ریه در شما زیاد است یا به‌خاطر سن بالا خطر افزایش ابتلا به آن برای‌تان زیاد است، باید:

  • با پزشک‌تان در رابطه با تزریق واکسن آنفولانزا مشورت کنید و درصورت لزوم خود را واکسینه کنید.
  • درباره‌ی استفاده از واکسن پنوموکوک از پزشک خود بپرسید و ببینید که مجاز به استفاده هستید یا خیر. درصورت استفاده از این واکسن می‌توانید در مقابل ذات‌الریه بدن‌تان را ایمن کنید.
  • اگر سیگار می‌کشید و الکل مصرف می‌کنید، هر چه سریع‌تر به ترک آنها اقدام کنید.

 

پنومونی یک عفونت ریوی است که منجر به التهاب و ورم کیسه های کوچک هوایی در ریه ها می شود. در این شرایط کیسه های هوایی پر از مایعات و چرک شده و اولین چیزی که اتفاق می افتد سرفه های همراه با خلط و چرک است، اما تب، لرز و تنگی نفس نیز این علائم را همراهی خواهند کرد.

 

انواع متعددی از باکتری ها، ویروس ها و قارچ ها می توانند عامل شروع کننده پنومونی در افراد باشند.

 

بیماری پنومونی را بسته به شدت و علت بیماری می توان یک بیماری خفیف، شدید و یا حتی تهدید کننده زندگی در نظر گرفت.

 

پنومونی معمولا در نوزادان، کودکان و افراد مسن تر از 65 سال و همچنین افرادی که به مشکلاتی نظیر ضعف سیستم ایمنی بدن دچار هستند، جدی تر و خطرناک تر خواهد بود. اما خوشبختانه آنتی بیوتیک ها و داروهای ضد ویروسی جدید قادر به درمان انواع پنومونی خواهند بود.

 

نشانه های پنومونی از نوع خفیف تا شدید آن، بسته به علت اولیه بیماری (نوع اورگانیسم شروع کننده)، سن و همچنین وضعیت کلی سلامت فرد، از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت خواهد بود. برای مثال در بیمارانی که به پنومونی خفیف مبتلا می شوند، علامت ها معمولا به علامت های سرماخوردگی و آنفلوانزا نزدیک خواهد بود.

 

نشانه های پنومونی از قرار زیرند:

– تب، لرز و تعریق غیر عادی

– کاهش دمای بدن نسبت به شرایط طبیعی در افراد بالاتر از 65 سال و در افراد دچار ضعف سیستم ایمنی بدن و یا افرادی که به هر دلیل از سطح سلامتی پایینی برخوردارند.

– سرفه هایی که ممکن است با خلط و چرک همراه باشد.

– درد قفسه سینه زمانی که فرد، نفس عمیق می کشد و یا سرفه می کند.

– تنگی نفس

– خستگی و درد عضلات

– تهوع، استفراغ و اسهال

– سردرد

 

اما نوزادان و کودکان ممکن است هیچ کدام از این علامت ها را نشان ندهند، یا اینکه فقط استفراغ کنند و یا سرفه و تب داشته باشند، خسته و بی رمق باشند و یا تنگی نفس در هنگام تغذیه با شیر مادر در آنها دیده شود.

 

اما خبر خوب آنکه با رعایت برخی نکات می توانیم خطر ابتلا به پنومونی را کاهش دهیم و فراموش نکنید بیشترین اهمیت این نکات برای افرادی است که مستعد ابتلا به این بیماری اند، مانند افرادی که از سطح سلامتی پایینی برخوردارند، افرادی که دچار نقایص سیستم ایمنی اند و نیز نوزادان و افراد مسن.

 

این نکات عبارتند از :

رعایت بهداشت

رفتارهای بهداشتی ساده مانند شستن دست ها و صورت، گرفتن جلوی بینی و دهان موقع سرفه یا عطسه و همچنین رعایت بهداشت شخصی برای مواجهه هرچه کمتر با میکروب های بیماری زا.

 

دوری از سیگار

سیگاری ها در خطر بیشتری برای ابتلا به پنومونی قرار دارند، چراکه مکانیسم های دفاعی ریه ها در حضور دود تنباکو به کلی فلج می شوند.

 

بیماری و علامت های آن را بشناسید

بدون شک شناخت هرچه بیشتر و بهتر بیماری، عوامل خطر، علامت ها و راه های پیشگیری از بیماری، به کاهش خطر ابتلا و در صورت شروع بیماری به شناخت و تشخیص هرچه سریع تر آن کمک خواهد کرد.

 

علل بیماری

• ارگانیسم های مختلفی شامل ویروس ها، باکتری ها، قارچ ها و انگل ها
• استنشاق مواد شیمیایی مانند بخارهای سمی
• التهاب ریه در اثر استنشاق مواد حساسیت زا
• مواجهه با موادی که در محیط کار یا محیط های دیگر وجود دارند. مثلا برخی کشاورزان در اثر تنفس گرد و غبار، دچار التهاب ریه می شوند.
• نوعی استرپتوکوک
• وارد شدن بخشی از محتویات معده به ریه ها در اثر استفراغ

افراد در معرض خطر

• کودکان خصوصا آنهایی که بیماری مزمن دارند.
• افراد مبتلا به بیماری های مزمن قلبی، ریوی، کبدی، کلیوی، آسم و دیابت.
• افرادی که سیگار می کشند.
• افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند مانند افراد مبتلا به ایدز.
• افراد پیر و ضعیف.
• افرادی که طحال آنها با جراحی برداشته شده است.
• افراد الکلی.

 

پیشگیری از پنومونی

• سیگار کشیدن بافت ریه را تخریب می کند و ریه را نسبت به عفونت ها آسیب پذیر خواهدکرد.
• برای باکتری پنوموکوک واکسنی تهیه شده، اما جزو برنامه واکسیناسیون کشوری نیست. برای دریافت آن می توانید به پزشک مراجعه کنید.
• اگر بالای 65 سال دارید، سیستم ایمنی شما ضعیف شده یا به بیماری مزمنی مانند بیماری مزمن قلبی، ریوی، کلیوی، کبدی، آسم یا دیابت دچار هستید، باید واکسن پنوموکوک را دریافت کنید. همچنین باید به خوبی از خود مراقبت کنید و برای پیشگیری از ابتلا به پنومونی ویروسی، واکسن آنفلوانزا بزنید.
• اگر به هر علتی طحال شما با جراحی برداشته شده، دریافت واکسن پنوموکوک بسیار اهمیت دارد.
• در صورت ابتلا به سرماخوردگی و سایر عفونت های تنفسی باید نکات بهداشتی را رعایت کنید تا از انتقال عوامل بیماری زا به افراد مستعد بیماری پیشگیری شود.

آنفلوانزا می تواند باعث پنومونی شود

بیماری آنفلوانزای معمولی، مبتلایان را دچار عفونت ریه و عوارض مغزی، قلبی- عروقی، تورم مغز و نیز تورم سطح داخلی مخاط قلب می کند، حتی در مواردی منجر به مرگ مبتلایان به این بیماری می شود. بهترین روش مقابله با عوارض این بیماری، رعایت بهداشت فردی و واکسینه کردن افراد علیه آنفلوانزاست. پزشکان، اواخر شهریور و اوایل پاییز را به عنوان زمان مناسب برای تزریق واکسن آنفلوانزا توصیه می کنند. آنفلوانزا به شدت واگیردار است. رعایت نکردن بهداشت، سرفه و عطسه در فضای باز، دست دادن، بوسیدن و استفاده مشترک از لیوان و ظروف سبب انتقال این بیماری می شود و در مکان هایی که اصول اولیه بهداشت فردی رعایت نمی شود، شیوع بیشتری دارد.

جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره ۵۴۱۰۹۰۰۰ -۰۲۱ تماس حاصل فرمایید.

معرفی آمپول های تقویتی نوروبیون

نوروبیون چیست؟

نوروبیون ترکیبی از سه ویتامین گروه ب، شامل ب ۱، ب۶ و ب ۱۲ است که هر یک در فرایند حمایت، ترمیم و بازسازی اعصاب نقش بسیار مهمی ایفا می کنند؛ از این رو می تواند در کاهش سریع‌تر دردها به ویژه دردهای کمر، بهبود سرعت انتقال عصبی، تسریع بازسازی اعصاب آسیب دیده، درمان حمایتی بیماران مبتلا به انواع پلی نوروپاتی‌ها مثل افراد دیابتی، افراد الکلی و در موارد تغییرات تحلیل برنده در ستون فقرات، اثرات سودمندی داشته باشد.

 

نوروبیون حاوی مقادیر درمانی از هر یک از ترکیبات ویتامینی ب۱، ب۶ و ب۱۲ است (۱۰۰ میلی گرم ویتامین ب۱، ۱۰۰ میلی گرم ویتامین ب۶، ۱۰۰۰ میکروگرم ویتامین ب۱۲)، از این رو توصیه می شود تا با نظر پزشک معالج مصرف شود.

مقایسه آمپول نوروبیون با مکمل های ب کمپلکس

امروزه با توجه به تولید و عرضه انبوه و متنوع انواع مکمل های غذایی به شکل خوراکی، به ندرت نیاز به تزریق آمپول های ویتامین از جمله آمپول نوروبیون است؛ مگر در موارد خاص که شخص دچار اختلال در جذب ویتامین ها از راه دستگاه گوارش باشد.

 

ویتامین های ب، به صورت قرص های مجزا و یا به شکل ترکیبی که به آن ب کمپلکس گفته می شود در دوزهای مختلف توسط لابراتوارهای گوناگون تولید می شوند.

 

آمپول ها حاوی مواد نگهدارنده از قبیل فلزات سمی مانند آلومینیوم و جیوه می باشند که برای بدن مضر است، البته تزریق محدود آمپول نوروبیون و با تجویز پزشک اصولا مشکلی ایجاد نمی کند، اما نباید به شکل مستمر و به عنوان برنامه دائم از آن ها استفاده شود؛ در هر صورت مصرف ویتامین‌های ب به شکل مکمل غذایی (خوراکی) بهتر از شکل تزریقی آن است

مضرات و عوارض جانبی احتمالی آمپول نوروبیون

  •     خونریزی معده
  •     احساس درد و گرفتگی در ناحیه گلو
  •     کهیر
  •     آلرژی شدید تهدید کننده
  •     خارش پوستی
  •     احساس ضعف
  •     اضطراب

آمپول های نوروبیون باید زیر دمای 25 درجه سانتی گراد نگهداری شوند از اینرو بهتر است آن ها را در یخچال نگهداری کنید. تاریخ مصرف آن ها، هم بروی جعبه و هم بروی هر آمپول درج شده است و حتما قبل از خریداری و مصرف به تاریخ انقضای آن ها توجه فرمایید. قابل ذکر است به هیچ عنوان نباید از آمپول های تاریخ مصرف گذشته و یا بدون تاریخ استفاده نمود.

آمپول نوروبیون باید در عضله تزریق گردد و ممکن است در محل تزریق کمی احساس سوزش را تجربه کنید.

 

بررسی عملکرد سه ویتامین B1، B6 و B12 در بدن:

ویتامین B1: ویتامین B1 که به آن تیامین نیز گفته می شود برای فعالیت غدد فوق کلیوی(آدرنال)، سیستم اعصاب مرکزی و متابولیزم مواد غذایی مورد استفاده قرار می گیرد، B1 به عنوان یک کوانزیم کمک به کنترل اشتها و هضم و جذب مواد غذایی کرده و همچنین نقش مهمی در تبدیل قند به انرژی به عنوان سوخت برای فعالیت سلول های بدن ایفا می کند. نیاز روزانه بدن به این ویتامین برای بزرگسالان 1.2 الی 1.4 میلیگرم است.

مقایسه آمپول نوروبیون با مکمل های(قرص های) ب کمپلکس(B complex) امروزه با توجه به تولید و عرضه انبوع و متنوع انواع مکمل های غذایی به شکل خوراکی به ندرت نیاز به تزریق آمپول های ویتامین از جمله آمپول نوروبیون می باشد مگر در موارد خاص که شخص دچار اختلال در جذب ویتامین ها از طریق دستگاه گوارش است.

ویتامین های ب بصورت قرص های مجزا و یا به شکل ترکیبی که به آن ب کمپلکس گفته می شود در دوزهای مختلف توسط لابراتوارهای گوناگون تولید می شوند.

آمپول ها حاوی مواد نگهدارنده از قبیل فلزات سمی مانند آلومینیوم و جیوه می باشند که برای بدن مضر است، البته تزریق محدود آمپول نوروبیون و با تجویز پزشک اصولا مشکلی ایجاد نمی کند، اما نباید به شکل مستمر و به عنوان برنامه دائم از آن ها استفاده شود.

در هر صورت به نظر بنده مصرف ویتامین های ب به شکل مکمل غذایی(خوراکی) بهتر از شکل تزریقی آن هاست.

 

آمپول و قرص بیوتن و بپانتن

آمپول و قرص بیوتن و بپانتن حاوی ویتامین های بیوتن و ویتامین های خانواده b می باشد که درمان قطعی ریزش مو و کم پشتی مو ها می باشد ، همانطور که مشخص است آمپول و قرص بیوتن و بپانتن هردو موجود می باشند که مصرف قرص آن راحت تر بوده و معمولا استفاده بیشتری می شود ولی در موارد خاص مانند  عدم جذب قرص توسط افراد ،  تزریق  آمپول آن مورد استفاده قرار می گیرد .

بیوتن چیست؟

بیوتن به دلیل تاثیر بالای خود در رشد و تقویت موها به ویتامین h یعنی ویتامین موها معروف است ، زیرا داشتن موهایی با طراوت و سالم از طریق بیوتن امکان پذیر است به دلیل این که ، این ماده به تکثیر سلول های مو کمک کرده و تولید و تجزیه آمینه اسید را بر عهده دارد همچنین تنظیم قند خون و پروتئین به عهده آن می باشد ، بیوتن را میتوان در غذاهایی یافت مانند : تخم مرغ ، هویج ، انواع مغزی جات ، شیر ، توت ، جو ، پیاز ، آجیل ، آووکادو ، چغندر و … که همگی حاوی بیوتن بوده و برای بدن و موها ضروری می باشند . کمبود بیوتن در بدن موجب ریزش موها ، خستگی ، سوزن شدن دست و پا ، شکننده بودن استخوان ها ، گرفتی عضلات ، در مواقعی سوء تغدیه و کاهش وزن خواهد شد . بیوتن باید روزانه 30 میکروگرم به بدن برسد و به هر صورت اگر این ماده به بدن نرسید مصرف حتمی آمپول و قرص بیوتن و بپانتن باید مصرف گیرد . مصرف بیوتن باید در روز صورت گیرد زیرا این ماده انرژی زا بوده و در صورت مصرف شبانه بی خوابی را در بر دارد ، و مصرف قرص آن هفته ایی یکبار و آمپول آن هر شش ماه یکبار توصیه می شود .

بپانتن چیست؟

بپانتن یا همان ویتامین ب5 ویتامین ضروری بدن برای رشد مو ها می باشد ، این ویتامین کنترل و متابولیزم کربوهیدرات و چربی ها و تجزیه و تولید پروتئین را عهده دار است ، همان طور که میدانید مو برای رشد و تقویت نیاز به پروتئینی به نام کراتین دارد که در بپانتن وجود داشته و برای موها الزامی می باشد . همینطور باید گفت که بپانتن به غدد کلیوی نیز کمک بسیاری می کند و سبب تولید هورمون های جنسی شد که تولید انرژی را در بر دارد این مواد بدن را از استرس و عصبانیت می کاهد به این دلیل به عنوان مواد ضد استرس شناخته شده است که کمبود بپانتن در بدن علاوه بر ریزش مو ها ، خستگی ، بی خوابی ، بی قراری ، تحریک پذیری و در مواقعی  افسردگی را در بر دارد بنابراین مصرف روزانه 10 میلی گرم ان برای بدن ضروری می باشد .
ب 5 را می توان در انواع گوشت ، ماهی های آزاد و سالمون ، جگر ، سیب زمینی ، تخئم مرغ ، کلم بروکلی یافت .
نکته ایی که وجو دارد این است افراد باید ازمصرف زیاد بیوتن و بپانتن بپرهیزند زیرا مانند هر ویتامین دیگر مصرف زیادی آن موجب بروز مشکلاتی مانند افزایش قند خون ، اسهال ، کاهش سطح ویتامین سی خواهد شد پس مصرف آن باید طبق دستور پزشک صورت گیرد .

 

بیوتن

 

 

آمپول نوروبیون برای چه افرادی مفید است ؟

آمپول نوروبیون برای افرادی که دچار کمبود ویتامین های ب و یا افراد مسن بالای ۵۰ سال که دچار اختلال در جذب ویتامین ب ۱۲ هستند و یا افرادی که دچار کم خونی شدید هستند توصیه می شود؛ همچنین این دارو برای افراد مبتلا به ضعف و خستگی مفرط و یا در دوران نقاهت بعد از جراحی تجویز می شود.

خواص آمپول نوروبیون

ویتامین B1 که به نام تیامین نیز شناخته می شود؛ برای فعال شدن غده آدرنال، سیستم عصبی مرکزی و متابولیزم، مواد غذایی مورد نیاز است؛ این ویتامین به عنوان کوآنزیم به کنترل اشتها و هضم و همچنین جذب مواد غذایی کمک می کند و در تبدیل قند به انرژی به عنوان سوخت نقش مهمی دارد؛ که برای فعالیت های سلول های بدن واجب و ضروری می باشد؛ ویتامین B1 برای افراد بزرگسال نیز به صورت روزانه مورد نیاز است.

ترکیبات تشکیل دهنده آمپول نوروبیون

موارد ذکر شده در زیر به عنوان مواد فعال در ساختار نوروبیون شرکت دارند:

  1. ویتامین B۱۲
  2. ویتامین B۶
  3. ویتامین B۱

نحوه عملکرد آمپول نوروبیون

نوروبیون با تاثیر بر موارد زیر سبب بهبود بیماری میشود:

  1. متابولیسم کربوهیدرات‌ها و به این ترتیب حفظ رشد طبیعی
  2. تولید آنتی بادی‌ها (پادتن ها) و هموگلوبین‌ها با نگه داشتن قند خون در سطح طبیعی
  3. درمان کمبود ویتامین B۱۲

 

 

جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره ۵۴۱۰۹۰۰۰ -۰۲۱ تماس حاصل فرمایید.

داروهای درمانی ام اس آمپول ها و قرص ها

امروزه داروهاي متعدد و فراواني براي بيماري MS وجود دارد كه مستقيما به كنترل علايم بيماري مربوط نمي‏شود و شاید فقط براي اصلاح روند بيماري مناسب باشد. از آن جمله مي‏توان به سه نوع بتااينترفرون (interferon Beta) اشاره كرد؛ (بتافرون، آونكس و ربيف) (Rebif-Avonex-Betaferon) و داروي گلاتيرامراستات (كوپاكسون) كه هر كدام از آنها ويژگي متفاوتي دارند (در روش و دفعات تزريق)*

بتااينترفرون‏

امروزه بتااينترفرون را تنها بر روند عود – بهبود بيماري MS موثر مي‏دانند. به تازگي تحقيقات كلينيكي صورت گرفته تا تاثير اين اين دارو بر نوع پيش‏رونده بيماري MS را ارزيابي نمايند. انواع در دسترس اينترفرون عبارتند از:

* بتا اينترفرون b 1 (با نام تجاري: بتاسرون، بتافرون) (كمپاني داروسازي: برلكس در آمريكاي شمالي، شرينك AG در اروپا و ساير نقاط دنيا)
* بتا اينترفرون a 1 (با نام تجاري آونكس) (كمپاني داروسازي: بيوژن)

* بتا اينترفرون a 1 (با نام تجاري ربيف) (كمپاني داروسازي: ارس سرونو)نتايج تحقيقات كلينيكي طولاني مدت درباره بتاسرون و آونكس به همراه بتاسرون براي استفاده در آمريكا، كانادا، استراليا، انگلستان و بسياري از كشورهاي اروپائي‏پذيرفته شده است. امروزه آونكس در آمريكا و اروپا پذيرفته شده است.ربيف همچنان تحت تحقيقات كلينيكي قرار دارد اما در سوئيس، انگلستان، كانادا، استراليا و اعضاي اتحاديه اروپا عرضه مي‏شود. بتاسرون به عنوان داروي تجويز شده در آمريكا براي بيش از 20 هزار مبتلا به MS دو سال كه مورد بهره برداري قرار گرفته است.- عوارض جانبي بتاسرون‏مهمترين عوارض بتاسرون عبارتند از:

* عكس العمل محل تزريق: تزريق صحيح طبق دستور، محل تزريق چرخشي و ماساژ محل پس از تزريق، اين مشكل را كم رنگ مي‏كند.
* نشانه هائي شبيه آنفولانزا: كه شامل تب و لرز و درد عضلات مي‏شود: اين نشانه معمولا به صورت خود به خود پس از3 ماه از بين مي‏رود. همچنين تزريق در ساعات بعد از ظهر و استفاده از قرص پاراستامول، آسپرين يا ايبوپروفن همزمان با تزريق، اين مشكل را كمتر مي‏كند.
* افسردگي: در تحقيقات كلينيكي گزارش شده كه برخي افراد، دست به خودكشي زده و يا براي اينكار تلاش نمودند. لازم به ذكر است كه كنترل همزمان توسط يك داروي تخصصي، بخش مكمل اين درمان است.كوپليمر 1كوپليمر 1 (نام تجاري: كوپاكسون) (كمپاني داروسازي: داروسازي تو 1) نتايج تحقيقات كلينيكي درباره كوپاكسون نشان مي‏دهد كه اين دارو سبب كاهش ميزان عود بيماري مي‏شود. كوپاكسون چند سالي است كه در كشور فلسطين، عرضه مي‏شود.- اين داروها چگونه استفاده مي‏شود؟

 

* بتافرون و ربيف با تزريق زيرپوستي يك روز در ميان توسط خود شخص‏

* آونكس با تزريق عضلاني هفتگي‏

 

* كوپاكسون با تزريق زيرپوستي روزانه توسط خود شخص همه اين داروها بر دفعات و شدت عود بيماري و ميزان آسيب رساني آن كه در تصاوير MRI قابل مشاهده است، تاثير گذار هستند. تصميم‏گيري براي اينكه آيا شخص قابل معالجه هست يا نه و اينكه آيا بايد مصرف دارو را آغاز كند يا خير، و در نهايت اينكه چه دارويي براي اومناسب‏تر مي‏باشد، مسئله‏اي است كه بايد ميان بيمار مبتلا به MS و پزشك مشاور او – پزشك متخصص اعصاب – به مشورت گذاشته شود. در اين ميان مسايل مهمي از قبيل:در دسترس بودن دارو، هزينه آن، وضعيت خدمات بهداشت و درمان و غيره وجود دارند كه بر روند تصميم‏گيري تاثير مي‏گذارند.- درمان‏هاي دوره‏اي تا چه اندازه مفيد هستند؟

همانطور كه پيش از اين گفته شد، براي MS معالجه هاي شناخته نشده است. اما روش‏هاي گوناگون براي كنترل اين بيماري وجود دارد.درمان‏هاي مختلف بيشتر شامل معالجات غيررسمي، غيرسنتي و غالبا غيردارويي مي‏شود. بسياري از آنها بدون آزمايش‏هاي دشوار علمي و توسط پرسنل پيراپزشكي و يا افراد تازه كار علاقمند پيشنهاد و معرفي مي‏گردد.

اگر چه ممكن است برخي از اين درمان‏ها، كم ضررتر و يا حتي سودمند باشند، اما بيماران مبتلا به MS لازم است درباره راه‏هاي پيشنهادي براي كنترل و يا معالجه بيماري خود محتاط و دقيق باشند.بيشتر اين درمان‏هاي عجيب و غريب، هزينه‏هاي بالايي دارند و حتي خطرناك هستند (و متاسفانه تصور خطر احتمالي اين درمان‏ها، نمي‏تواند احساسات عمومي را تغيير دهد.)

سینومر (گلاتیرامر استات)

معرفی دارو

داروی سینومر چیست؟

سینومر نام تجاری داروی گلاتیرامر استات است. داخل هر ابزار فیزیوجکت، یک سرنگ از پیش پر شده قرار دارد که حاوی 40 میلی گرم گلاتیرامر استات به شکل محلول بی رنگ متمایل به زرد، بدون کدورت و ذره است و در بسته بندی های 12 عددی به همراه برگه راهنمای بیمار عرضه می گردد.

موارد مصرف

داروی سینومر برای چه مواردی استفاده می شود؟

داروی سینومر براي درمان فرم های عودکننده ام اس استفاده می شود. اين دارو تعداد و شدت حمله ها را کاهش مي دهد و روند پیشرفت  ناتوانی را کند می کند.

موارد منع مصرف

چه زمانی داروی سینومر نباید مصرف شود؟

در صورت حساسیت به گلاتیرامر استات یا مانیتول، داروی سینومر نباید مصرف شود.

احتیاطات و نکات حائز اهمیت در استفاده از سینومر چیست؟

  • در صورت استفاده از هر داروی دیگر، با پزشک معالج خود مشورت نمایید.
  • به هیچ عنوان از داروی تاریخ گذشته استفاده نکنید.
  • در صورت مشاهده تغییر رنگ، ذره یا کدورت از مصرف فراورده خودداری نمایید.
  • دارو دور از دید و دسترس اطفال نگهداری شود.
  • توصیه می شود که هنگام استفاده از فراورده ، نام و شماره سری ساخت محصول به منظور حفظ سوابق سری های ساخت استفاده شده، ثبت شود.

مصرف همزمان داروی سینومر با کدام داروها تداخل دارد؟

در صورت مصرف سایر داروها، مکمل ها و فرآورده های گیاهی پیش از مصرف داروی سینومر با پزشک یا داروساز خود مشورت نمایید.

چه مقدار داروی سینومر باید مصرف شود؟

مقدار مصرف هر دارو را پزشک معین می نماید. اما مقدار مصرف معمول دارو به شرح زیر است:

داروی سینومر ۴۰میلی گرمی ، 3 بار در هفته تجویز می گردد. (حداقل 48 ساعت فاصله بین هر تزریق باید رعایت شود(.

این دارو فقط برای تجویز زیر جلدی بوده و به صورت سایر رو شهای تزریق قابل مصرف نیست.

محل های مناسب برای تزریق ناحیه شکم با فاصله 5 سانتی متر از ناف، پشت بازو، بخش رویی ران، 5 سانت بالای زانو و بخش پشت و بالای لگن است و کل باسن قابل استفاده برای این تزریق نیست.

آیا مصرف سینومر در دوران بارداری و شیردهی مجاز است؟

چنانچه در دوران بارداری (یا شیردهی) هستید، پیش از مصرف سینومر با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.

در صورت فراموش نمودن یک یا چند نوبت از مصرف دارو چه باید کرد؟

در صورت فراموش کردن دوز، باید به محض به یاد آوردن، تزریق صورت گیرد و اگر به زمان تزریق دوز بعدی نزدیک شد ه اید، دوز فراموش شده را رها کنید و تزریق را طبق برنامه قبلی ادامه دهید.

از مصرف دوز اضافی برای جبران دوز فراموش شده خودداری کنید.

در صورت مصرف بیش از مقدار توصیه شده دارو چه اقدامی انجام شود؟

از مصرف دوز اضافی داروی اجتناب گردد و در مورد مصرف دوز اضافی با پزشک یا داروساز خود برای توصیه های بیشتر تماس حاصل فرمایید.

عوارض

داروی سینومر چه عوارضی دارد؟

هر دارو به موازات اثرات درمانی ممکن است باعث بروز بعضی عوارض ناخواسته نیز بشود. اگرچه همه این عوارض در یک فرد دیده نمی شود.

در صورت بروز واکنش های ازدیاد حساسیتی  همراه با احساس گرفتگی در گلو، تورم، راش، کهیر و خارش زیر با داروساز یا پزشک خود مشورت نمائید.

اگر این علائم در شما بروز کرد، دوز بعدی دارو را تزریق نکنید و به پزشک خود اطلاع دهید.

واکنش های پس از تزریق از جمله گرگرفتگی، درد قفسه سینه، تپش قلب، اضطراب، تنگی نفس ممکن است بلافاصله بعد از تزریق و یا در هر زمانی در طول دوره درمان رخ دهد.

این واکنش ها گذرا و خود محدود شونده است و نیاز به اقدام درمانی خاصی ندارد.

عوارض شایع داروی سینومر عبارتند از: درد، قرمزی، خارش و التهاب محل تزریق، راش، تنگی نفس و گرگرفتگی.

در صورت بروز علائم ناخوشایند دیگر که احتمال می دهید ناشی از مصرف دارو باشد، داروساز یا پزشک خود را مطلع سازید.

شرایط نگهداری

شرایط نگهداری داروی سینومر چگونه است؟

  • داروی سینومر باید در دمای 2 تا 8 درجه سانتی گراد )در یخچال(نگهداری و از یخ زدگی محافظت شود.
  • دارو در جعبه ي اصلي و دور از نور نگهداري شود.
  • دارو در مكاني دور از دسترس كودكان نگهداري شود.
  • به هيچ عنوان از داروي تاريخ گذشته استفاده نشود.

 

 

جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره ۵۴۱۰۹۰۰۰ -۰۲۱ تماس حاصل فرمایید.

داروی فلورواوراسیل کمک به درمان سرطان معده و کولورکتال

فلورواوراسیل یک داروی ضد سرطان است که برای درمان سرطان کولون، رکتوم، پستان، معده و پانکراس به کار می رود. فلوروارواسیل یک آنتی متابولیت است و این کار را با ایجاد تداخل در تولید پروتئین های ضروری برای رشد سلولی و تولید مثل انجام می دهد.

 

مکانیسم اثر فلورواوراسیل

مکانیسم عمل دقیق به طور کامل مشخص نشده است، اما به نظر می رسد مکانیسم اصلی فلورواوراسیل ، اتصال دئوکسی ریبونوکلئوتید دارو (FdUMP) و کوفتاکور فولات(10-N5-متیلن تتراهیدروفولات)، به تیمیدیلات سنتتاز و تشکیل یک کمپلکس کوالانسی سه گانه باشد.
این عمل که باعث مهار تشکیل تیمیدیلات از اوراسیل می شود، منجر به مهار سنتز DNA و RNA و درنهایت مرگ سلولی می شود.
فلورواوراسیل هم چنین می تواند به جای یوریدین تری فسفات به RNA اضافه شود، یک RNA تقلبی تولید کند و در پردازش RNA و سنتز پروتئین دخالت کند.

 

فارماکودینامیک

فلورواوراسیل یک آنتی متابولیت ضد سرطان است. آنتی متابولیت ها به شکل پورین یا پیریمیدین ظاهر می شوند تا بتوانند تبدیل به اجزاء ساختمانی DNAشوند. آنها با ممانعت از وارد شدن این ترکیبات به DNA در فاز “S” (از چرخه سلول) باعث توقف رشد طبیعی و تقسیم سلول می شوند .
فلورواوراسیل یک آنزیم را که نوکلئوتید سیتوزین را به مشتقات دئوکسی تبدیل می کند، بلوک می کند. علاوه بر این، سنتز DNA بیشتر مهار می شود زیرا فلورواوراسیل اتصال نوکلئوتید تیمیدین را به رشته DNA بلوک می کند.

 

هشدارها

– دارو به علت احتمال واکنش های شدید سمی باید تحت نظارت یک پزشک با تجربه شیمی درمانی تجویز شود.
– بیمار باید برای آغاز درمان به دلیل خطر واکنش های شدید سمی بستری شود.

نکات قابل توصیه

– روند درمان در صورت وقوع استوماتیت، ازوفاژو فارنژیت، لکوپنی، ترومبوسایتوپنی، استفراغ غیرقابل تحمل، خونریزی لوله گوارش، خونریزی، اسهال متوقف شود .
– سمیت قلبی، بادوز های بالا دیده شده است.

مصرف در بارداری

D ( در این گروه از داروها، مطالعات و نتایج حاصل از آن بیانگر وجود خطر برای جنین انسان است. زمانی که استفاده از دارو برای زنان باردار اجتناب ناپذیر است و خطرات احتمالی پذیرفته شده است، پزشک دارو را تجویز می کند. )

عوارض جانبی جدی:

اگر شما پس از مصرف این دارو دچار هر یک از عارضه های زیر شدید٬ سریعا با پزشک خود تماس گرفته و او را در جریان قرار دهید .

علائم عفونت مانند تب، لرز، گلو درد، علائم آنفولانزا؛
تکه های سفید و یا زخم در داخل دهان یا گلو و یا بر روی لب .
پوست رنگ پریده، کبودی یا خونریزی آسان (خونریزی بینی، خونریزی لثه، و یا هر خونریزی که متوقف نخواهد شد).
ضعف یا غش.
مدفوع خونی یا قیری مانند،
سرفه خونی یا استفراغی که به نظر می رسد مانند قهوه است.
اسهال آبکی، استفراغ مداوم یا شدید.
درد، قرمزی، بی حسی، و لایه لایه شدن پوست در دست یا پا .
بی حسی یا سوزش در هر نقطه در بدن شما، از دست دادن کنترل عضلات.
بی حسی ناگهانی و یا ضعف (به خصوص در یک طرف بدن)، سردرد ناگهانی شدید، لکنت زبان، مشکلات بینایی و یا تعادل.

 

موارد منع مصرف فلورواوراسیل

مصرف این دارو در بارداری اکیدا ممنوع است و جزء داروهای گروه X طبقه بندی می شود و ممکن است باعث مرگ یا نقص عضو جنین گردد.

عوارض جانبی فلورواوراسیل

  • اعصاب مرکزی: سندرم حاد مغزی، خواب‌آلودگی، احساس سرخوشی، عدم تعادل، گیجی، سردرد، درد و ضعف.
  • قلبی ـ عروقی: آنژین، ایسکمی میوکارد، ترومبوفلبیت.
  • چشم، گوش، حلق و بینی: نیستاگموس
  • دستگاه گوارش: بی‌اشتهایی، پروکتیت، انسداد فلجی روده، التهاب مخاط دهان، اسهال، خونریزی های گوارشی، زخم گوارشی (ممکن است قبل از لکوپنی بروز کند)، تهوع، استوماتیت.
  • خون: آگرانولوسیتوز، آنمی، ترومبوسیتوپنی، لکوپنی.
  • متابولیک: کاهش آلبومین به علت سوءجذب پروتئین ناشی از دارو.
  • پوست: درماتیت ، راش‌های پوست اندازنده در مصرف طولانی مدت (سندرم دست ـ پا)، قرمزی، تغییرات ناخن، تغییر رنگ کف دست، خارش، ریزش موی برگشت‌پذیر.
  • سایر عوارض: آنافیلاکسی، حساسیت به ‌نور، سوزش، ترشحات چرکی.

 

 

جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره ۵۴۱۰۹۰۰۰ -۰۲۱ تماس حاصل فرمایید.

دوکسوروبیسین یک داروی ضد سرطان

دوکسوروبیسین یک داروی ضد سرطان است که مانع رشد و پیشرفت سلولهای سرطانی در بدن می شود.
داروی دوکسوروبیسین در درمان انواع مختلف سرطان که پستان، مثانه، تخمدان، تیروئید، معده ،ریه ،استخوان ،بافت عصبی ،عضلات ،مفاصل ،بافت های نرم را تحت تاثیر قرار داده اند استفاده می شود. دوکسوروبیسین همچنین در درمان لنفوم های هوچکینی و لوسمی های حاد نیز بکار می رود.

 

دوکسوروبیسین چیست؟

دوکسوروبیسین (Doxorubicin) با نام تجاری آدریامایسین (Adriamycin) یک داروی ضد سرطان است که با رشد و گسترش سلول های سرطانی که در بدن تداخل ایجاد می‌کنند مبارزه می‌کند.

دوکسوروبیسین برای درمان انواع مختلف سرطان مانند سرطان پستان، مثانه، تخمدان، تیروئید، معده، ریه ، استخوان ، بافت های عصبی، عضلات، مفاصل، و بافت نرم مورد استفاده قرار می گیرد. دوکسوروبیسین همچنین برای درمان بیماری هوچکین و انواع خاصی از سرطان خون استفاده می شود.

 

مکانیسم اثر دوکسوروبیسین

دوکسوروبیسین بنظر می رسد با اتصال به DNA و مهار ساخت نوکلئیک اسید از طریق ایجاد اختلال در ساختمان مولکولی و ایجاد ممانعت فضایی عمل می کند.
مطالعات ساختار سلول ،نفوذ سریع به سلول و اتصال به کروماتین دورهسته ، مهار سریع فعالیت میتوزی و سنتز اسید نوکلئیک، و القای جهش و ناهنجاریهای کروموزومی را نشان داده اند.

فارماکودینامیک

دوکسوروبیسین از عوامل آنتی نئوپلاستیک متعلق به آنتراسیکلین ها می باشد. دوکسوروبیسین مانع پیشرفت در شرایط نئوپلاستیک می گردد.

فارماکوکینتیک

نیمه عمر توزیعی داروی دوکسوروبیسین 5 دقیقه می باشد که نشان می دهد که دوکسوروبیسین بسرعت توزیع می گردد.
دوکسوروبیسین و متابولیت اصلیش دوکسوروبیسینول 74-76% با پروتئینهای پلاسما پیوند می یابد.
دوکسوروبیسین از سد خونی-مغزی عبور نمی کند. دوکسوروبیسین در کبد متابولیزه می شود و 40% مقدار مصرف شده طی 5 روز از طریق صفرا دفع می گردد.
5-12% مقدار مصرف شده طی 5 روز از طریق ادرار دفع می گردد. پس دفع داروی دوکسوروبیسین عمدتا از طریق صفرا می باشد.

موارد مصرف دوکسوروبیسین

سرطان پستان , سرطان تخمدان , سارکوم کاپوزی , بیماریهای بدخیم , مولتیپل میلوما , نوروبلاستوم , لنفوم های هوچکینی , تومور ویلمز (نوعی تومور بدخیم در کلیه) , سرطان معده , لوسمی لنفوبلاستیک حاد , سرطان مثانه , لوسمی میوبلاستیک حاد , سرطان تیروئید , کارسینومای ریه با منشائ نایژه ای , سارکوم بافت های نرم

دوکسوروبیسین

عوارض جانبی جدی:

برخی از عوارض جانبی ممکن است در طول تزریق رخ دهد٬ به مراقب بگویید اگر شما در طول تزریق سرگیجه، حالت تهوع، نور سر، عرق، یا یک تنگی سردرد، قفسه سینه، درد پشت، تنفس مشکل، یا تورم در صورت خود را احساس می‌کنید .

اگر شما پس از مصرف این دارو دچار هر یک از عارضه های زیر شدید٬ سریعا با پزشک خود تماس گرفته و او را در جریان قرار دهید .

احساس تنگی نفس (حتی با فعالیت خفیف)، تورم، افزایش وزن سریع؛
تب، لرز، بدن درد، علائم آنفلوانزا، زخم در دهان و گلو
پوست رنگ پریده، کبودی آسان، خونریزی غیر معمول
ضربان قلب سریع، آهسته، و یا ناهموار
اضطراب، عرق کردن، تنگی شدید نفس، خس خس سینه، نفس نفس زدن غیر معمول
درد قفسه سینه، سرفه ناگهانی، سرفه با خلط کف آلود، تنفس سریع، سرفه خونی
درد کمر، خون در ادرار ، ادرار کم
رفلکس بیش از حد فعال، گیجی، غش
ضعف عضلانی، سفتی، و یا انقباض
درد، سوزش در پوست

پیش از مصرف دوکسوروبیسین

برای حصول اطمینان از مضر نبودن دوکسوروبیسین برای شما؛در صورتی که هر یک از شرایط زیر در مورد شما صادق است از پیش به پزشک اطلاع دهید:

  1. در صورتی که به دوکسوروبیسین و یا دارو های مشابه آن ( دانوروبیسین ، اپی روبیسین ، ایداروبیسین ، میتوکسانترون ) حساسیت دارید نباید از این دارو استفاده کنید.
  2. بیماری های کبدی و کلیوی
  3. مغز استخوان سرکوب شده و ضعیف
  4. بیماری قلبی و یا داشتن سابقه ی نارسایی قلبی
  5. اگر قبلا توسط دوکسوروبیسین و یا داروهای مشابه آن مورد درمان قرار گرته اید.
  6. در صورتی که از داروهای ضد سرطان دیگری استفاده میکنید و یا در گذشته مورد پرتو درمانی قرار گرفته اید پزشک معالج را در جریان بگذارید.
  7. مصرف دوکسوروبیسین ممکن است ریسک بروز اختلالات مربوط به مغز استخوان و یا ابتلا به انواع دیگری از لوسمی را افزایش دهد.بهتر است در این مورد با پزشک صحبت کنید.
  8. در صورتی که باردار هستید نباید از دوکسوروبیسین استفاده کنید.زیرا ممکن است باعث صدمه دیدن جنین و یا بروز نقص عضو شود.در طول مصرف دوکسوروبیسین از روش های پیش گیری از بارداری استفاده کنید ( چه مرد باشید و چه زن ). مصرف دوکسوروبیسین توسط هر دوی والدین ممکن است سبب بروز نقص عضو در کودک شود.
  9. در صورتی که زن هستید در طول مصرف دوکسوروبیسین باید از باردارشدن جلوگیری کنید و دست کم شش ماه پس از قطع مصرف دوکسوروبیسین اقدام به بارداری نمایید.
  10. در صورتی که مرد هستید و شریک جنسی شما توانایی باردار شدن را دارد باید از روش های پیشگیری از بارداری استفاده کنید ( مانند استفاده از کاندوم ) . اگر در طول مصرف دوکسوروبیسین شریک جنسی تان باردار شود احتمال صدمه دیدن جنین وجود دارد.دست کم شش ماه پس از قطع مصرف دوکسوروبیسین باید از بارداری پیشگیری شود و رابطه جنسی کنترل شده باشد.
  11. در صورت بروز بارداری تحت شرایطی که والدین کودک هر دو از دوکسوروبیسین استفاده می کنند بلافاصله باید پزشک را در جریان گذاشت.
  12. این دارو می تواند روی توانایی باروری افراد اثر بگذارد ( چه مرد و چه زن ). بهتر است در این مورد با پزشک معالج صحبت کنید.

 

جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره ۵۴۱۰۹۰۰۰ -۰۲۱ تماس حاصل فرمایید.

ابرلبین داروی ضدسرطان (دوكسوروبيسين و لوموستین)

ابرلبین ها دارای 2 دسته دارویی میباشد که در ادامه به آن میپردازیم

1-دوكسوروبيسين – DOXORUBICIN

موارد مـصرف :

دوكسوروبيـسين در درمـان لوسـمي لنفوسيتيك حاد، لوسمي ميلوبلاستيك حاد، كارسينوماي سلولهاي بينابيني بيضه، پستان، نوروبلاستوم، تخمـدان، تيروئيد، تومور ويلمز، ريه (بامنشاء نـايژه اي)، معـده، سـر وگردن، كبـد، گـردن رحـم، پروسـتات، انـدومتر، بيـضه،لنفومهاي هوچكيني، ساركوم بافـت هـاي نـرم و سـاركوم استخوان مصرف ميشود.

 مكانيسم اثر :

دوكسوروبيسين به نظر ميرسد بـا اتـصال به DNA و مهار ساخت DNA و RNA ازطريق ايجـاد اختلال در ساختمان مولكـولي و ايجـاد ممانعـت فـضائي، عمل ميكند.

 فارماكوكينتيك:

دوكسوروبيسين از سد خوني – مغزي عبور نمي كند. اين دارو توسط كبد م تـابوليزه شـده و بـه متابوليت فعال تبديل مي گردد. دفـع آن عمـدتاً از طريـق صفرا است.

 عوارض جانبي :

لكوپني يا عفونت، التهاب مخاط د هـان و التهاب مري از عوارض جانبي شايع دارو هستند.

 تداخلهاي دارويـي :

مـصرف همزمـان ايـن دارو بـا آلوپورينول يا كولشيسين تداخل دارد . مصرف همزمان آن با دانوروبيسين باعث افـزايش خطـر بـروز عـوارض قلبـي ميشود.

 نكات قابل توصيه:

1 -دوكسوروبيسين نبايـد در بيمـاراني كـه قـبلاً مقـادير تجمعي كامل دوكسوروبيسين و دانوروبيـسين را دريافـت كرده اند، مصرف شود.

2 -با مـصرف دوكسوروبيـسين در فواصـل يـك هفتـه اي ممكن است خطر عوارض جانبي قلبي و خوني كمتر شود.

3 -دوكسوروبيسين را بايد بصورت تزريق وريدي آهـسته تجويز كـرد . بـه علـت تحريـك وريـد در محـل تزريـق و احتمال خطر بروز ترومبوفلبيت و نشت دارو به بافت هـاي اطراف رگ، انفوزيون وريدي دارو توصيه نميشود.

4 -دوكسوروبيــسين موجــب نكــروز موضــعي بافــت هــا ميشود. به همين دليـل بـصورت عـضلاني يـا زيرجلـدي نبايد تزريق شود.

 مقدار مصرف:

بزرگسالان: day /75-60 كه هـر 21 2 مقادير m/mg day /30-25 در دو 2 روز يكبار تكرار مي شود يـا m/mا سه روز متوالي كه هر 4-3 هفته تكرار مي شود بصورت وريدي تجويز ميگردد. day /30 كودكان: در سـه روز متـوالي، 2  مقدار m/mg هر چهار هفته يكبار تزريق وريدي ميشود.

 

2-لوموستین – LOMUSTINE

موارد مصرف :

لوموستين در درمان تومور هاي مغزي، دستگاه گـوارش، ريـه، كليـه، پـستان، م يلـوم مالتيپـل و ملانوماي بدخيم به كار ميرود.

مكانيسم اثر :

لوموستين از دسته دارو هاي آلكيله كننده است و به همراه متابوليـت هـا يش بـا مهـار واكـنش هـا ي آنزيمي، ساخت DNA را نيز مهار ميكند.

فارماكوكينتيك:

جذب خـوراكي لوموسـتين خـوب و سريع بوده و از سد خوني – مغـزي نيـز عبـور مـي كنـد . متابوليسم آن كبدي و سـريع اسـت و بـه متابوليـت هـا ي فعال تبديل مي شود. دفـع آن كليـوي اسـت . لوموسـتين چرخه رودهاي – كبدي نيز دارد.

عــوارض جــانبي:

تـضعيف سيـستم ايمنـي، كـاهش سلولهـاي خـوني و عفونـت از عـوارض شـايع ايـن دارو ميباشند.

نكات قابل توصيه :

1- درمان با لوموستين را بايد تن ها در صورت موثر بـودن ادامه داد . اگرپس از 1-2 دوره درمان پاسـخي بـه دسـت نيامد احتمال موثربودن دارو بسيار كم است.

2- گـاهي اوقـات واكـنشهـاي مقاومـت متقـاطع بـين كارموستين و لوموستين ديده شده است.

3- تجويز دارو هـا ي ضداسـتفراغ پـيش از مـصرف دارو و همچنين مصرف دارو در حالت ناشتا، در بعـضي مـوارد از شدت و دفعات تهوع و استفراغ ميكاهد.

4- بـه علـت اثـرات تجمعـي و ديـررس كـاهش فعاليـت مغزاستخوان ناشـي از لوموسـتين، دارو نبايـد بـا فواصـل كمتر از شش هفته تجويز گردد.

مقدار مصرف :

100-130 به صـورت 2  مقدار mg/m  مقدار واحد مصرف مي شـود كـه هـر شـش هفتـه يكبـار ميتوان آن را تكرار نمود . وقتي با ساير دارو ها بـه صـورت تركيبي مصرف مي شود مقدار مصرف كاهش مـي يابـد . در بيماراني كه مبتلا به كاهش فعاليت مغز استخوان هستند 100 بــه صــورت مقــدار واحــد مــصرف 2 مقــدار mg/m ميشود كه هر شش هفته يكبار تكرار ميشود.

 

 

جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره ۵۴۱۰۹۰۰۰ -۰۲۱ تماس حاصل فرمایید.