آنستزیا (Anesthesia) یک درمان پزشکی است که شما را از احساس درد در حین انجام روش‌هایی مانند جراحی باز می‌دارد. اصولا داروهایی که برای جلوگیری از بروز درد استفاده می‌شوند، بی‌حس‌کننده نامیده می‌شوند.
گلودرد یا فارنژیت از مشکلات شایعی است که معمولا به دلیل عفونت ویروسی یا باکتریایی ایجاد می شود. بنابراین آگاهی از نکات کلی در این رابطه (موضوع اصلی این مقاله) مفید و ضروری است. بدیهی است در شرایط خاص مانند آنچه در حال حاضر با آن روبه رو هستیم و اپیدمی ناشی از ویروس کرونا (یکی از ویروس های مسبب گلودرد) سراسر دنیا را فرا گرفته، در نظر داشتن و رعایت شیوه نامه های بهداشتی و درمانی خاص این ویروس، که به طور مکرر از طریق رسانه های جمعی در اختیار همگان قرار می گیرد، اولویت و ارجحیت دارد.
طب کار شاخه ای تخصصی از علم پزشکی است که به بررسی بیماری های ناشی و مرتبط با مشاغل گوناگون ازجهت تشخیص، درمان و پیشگیری از وقوع آنها می پردازد. همچنین مباحث مرتبط با ارتقای بهداشت محیط های شغلی و بررسی آمارهای بهداشتی سلامت شغلی از دیگر موضوعات مطرح دراین رشته است. بیشتر بخوانید
داروهای ضد افسردگی علائم افسردگی را تسکین می دهند. آنها در دهه 1950 معرفی شدند و از آن زمان به طور منظم مورد استفاده قرار گرفتند.
امروزه حدود 30 نوع داروی ضد افسردگی از 4 گروه مختلف وجود دارد سه حلقه ای (MOI) مونو آمینو اکسیداز (MAOI) S-RS-I) مهارکننده های انتخابی سروتونین-ریپ تیک (SSRIs) S-N R-I-Z) سروتونین و نورآدرنالین – مهار کننده های علامت گذاری مجدد (SNRI)
به دلیل اینکه کووید -۱۹ یک بیماری ناشناخته و جدید است، بررسی داروهای مورد استفاده در درمان کرونا یکی از چالش‌های بزرگ صنعت پزشکی به شمار می‌رود. مطالعات در مورد روش‌های درمانی این بیماری هنوز در مراحل اولیه قرار دارد، اما شواهد زیادی وجود دارد که نشان می‌دهد تعدادی از روش‌های درمانی و داروها مؤثر واقع شده است. در ادامه به معرفی بعضی از داروها و روش‌های درمانی مختلف و میزان تأثیر آنها برای درمان بیماری کرونا می‌پردازیم: بیشتر بخوانید
محققان شواهدی یافتند که نشان می‌دهد یک دارو با منشا دریایی می‌تواند به عنوان درمانی برای کووید ۱۹ مورد استفاده قرار گیرد. این دارو در گذشته مورد استفاده قرار می‌گرفت و در استرالیا به عنوان درمانی برای نوعی سرطان به نام مولتیپل میلوما مورد تأیید قرار گرفت، اما از آنجا که ترکیبات دارویی بالقوه زیادی وجود دارد، محققان می‌توانند آنها را برای استفاده‌های دیگر و در این مورد برای ویروس کرونا غربال کنند.محققان بر چگونگی استفاده ویروس از سلول‌های انسانی برای زنده ماندن و تولید مثل تمرکز کردند. بیشتر بخوانید
اولين گروه داروهاي پايين آورنده فشار خون ديورتيک ها بودند که در جلسه گذشته به آنها پرداخته شد. دراين جلسه سراغ گروه هاي ديگر دارو هاي فشار خون ميرويم. بیشتر بخوانید
تترابنازین بر مغز و سیستم عصبی شما تاثیر می‌گذارد و برای درمان حرکات ناگهانی عضلانی در بیماری‌هایی مانند هانتینگتون و دیسکینزی خفیف استفاده می‌شود.
تترابنازین با مهار آزادســازی محتویات وزیکول های مونوآمینی به داخل فضای ســیناپس های عصبی از فعالیــت آنها جلوگیری می کند و علاوه بر آن رسپتورهای پس سیناپسی دوپامینی را نیــز بلاک می‌کند و یک Centeral Monoamine Depleting agent محسوب می‌شود
تترابنازین در درمان بیماری های هایپرکینتیــک مانند انواع کره هــا (chorea)٬ هانتیگتــون، کره بارداري، کره ناشــی از لوپوس، کریه ســیندهام (که به دنبال تب روماتســیمی رخ می‌دهد٬ کره ناشی از کهول سن (senile chorea) ، ســندروم توره (tourett) و برخی از انواع تیک‌ها (tick) و تاردیو دیســکینزی ها موثر است.
متابولیــت اصلــی تترابنازیــن، هیدروکســی تترابنازیــن اســت که خــود یک متابولیت فعال محسوب می شود. بخش عمده این دارو از راه کبد دفع می شود.
موارد هشدار و احتیاطات ویژه حین مصرف داروی تترابنازین
بعضی داروها را نمی‌توان در بعضی از شرایط تجویز نمود و بعضی داروها نیز در صورتی که نیاز به درمان تکمیلی باشد تجویز می‌گردد؛ بنابراین بهتر است که قبل از مصرف داروی تترابنازین ، پزشکتان از موارد زیر مطلع باشد:
همه داروها ممکن است عوارض جانبی ایجاد کنند. اما بسیاری از مصرف کنندگان نیز هیچ نوع عارضه‌ای بروز نمی‌دهند. یکسری از عوارض بعد از گذشت مدت کوتاهی از مصرف دارو، از بین می‌روند. در صورت بروز مستمر هریک از عوارض می‌بایست به پزشک اطلاع داده شود:
اگر شما هر علائم دیگری دارید که احساس می‌کنید به خاطر استفاده از داروی تترابنازین می‌باشد، با پزشک خود مشورت کنید.
مکانیسم اثر: جذب گوارشی این دارو ضعیف و متغیر است به میزان زیادی تحت اثر گذراول کبدی متابولیزه می شود. متابولیت اصلی آن (هیدروکسی تترابنازین) که در اثر احیای تترابنازین به دست می آید به اندازه خود فعال است. این دارو به شکل متابولیت هایش از طریق ادرار دفع می شود.
گزارش شده که تترابنازین، اثر رزرپین را بلوک می کند. همچنین ممکن است اثر لوودوپا را کاهش دهد و علایم پارکینسونیسم را تشدید کند. تجویز تترابنازین سریع الاثر به دنبال مصرف دوره ای از داروهای MAOI به بروز حالتی از گیجی و منگی، بی قراری و اختلال جهت یابی منجر شده است. تترابنازین را همراه یا تا 14 روز بعد از مصرف این داروها تجویز نکنید.
سرتاسر بدن ما توسط شبکه امنیتی قدرتمندی تحت حفاظت قرار دارد که «سیستم ایمنی» خطاب می شود. سیستم ایمنی طراحی شده تا روزانه در برابر میلیون ها میکروب از جنس مختلف، باکتری، ویروس، سموم، انگل ها و هر ارگانیسم زنده ای که به ما آسیب می رساند ، دفاع کند.
وقتی یک موجود زنده می میرد، سیستم ایمنی اش همزمان با هر سیستم پویای دیگر در بدن اش، از کار می افتد و در عرض چند ساعت، بدن مورد تهاجم همه جور باکتری، میکروب و انگلی قرار می گیرد و تنها چند هفته زمان لازم است تا تمام گوشت و پوست بدن مان خوراک باکتری ها و دیگر میکروب ها شود. پس از آن فقط اسکلت کلی باقی می ماند.
بنابراین واضح است زمانی که سیستم ایمنی مثل ساعت کار می کند، اتفاقات عجیب و غریبی در حال رخ دادن است. در غیر این صورت ما باید در این دنیای پر از میکروب و انگل همچون مردگان متحرک می بودیم که قسمت های مختلف بدن مان هر ثانیه خوراک میلیون ها موجود ریز بود.
سیستم ایمنی، پیچیده اما جذاب است و دو دلیل عمده وجود دارد که همه ما اطلاعات بیشتری در موردش داشته باشیم . اول از همه اینکه در زمان بیماری با اتفاقاتی که درون بدن تان رخ می دهد آشنا خواهید شد و می فهمید که علت تب، سر درد، گر گرفتگی و باقی علائم بیماری چیست. مورد دوم اینکه متوجه خواهید شد علت مصرف دارو چیست و آگاهی بیشتری حین مصرف آنتی بیوتیک ها پیدا خواهید کرد؛ مسئله ای که اخیرا توجه بسیاری را به خود جلب کرده است .
یکی از نکات جالبی که در مورد بدن شما وجود دارد این است که سیستم ایمنی در تمام طول زندگی تان مشغول به فعالیت بوده اما شما هیچ ایده ای نداشتید که چه اعضایی از بدن تان در این مسئله دخیل بوده اند و خیلی از بخش های تشکیل دهنده شما اصلا چه هستند و به چه کاری می آیند.
برای مثال، قطعا شما می دانید که زیر قفسه سینه شما، عضوی وجود دارد به نام «قلب». کسی نیست که به این مسئله واقف نباشد. مغز، کلیه، شش، ریه، روده و معده را هم می شناسید. اما تا به حال در مورد «تیموس» شنیده اید؟
تیموس، همان نزدیکی و در سمت راست قلب، حجم اندکی را اشغال کرده. یک عضو ناشناخته که نقشی موثر در زنده بودن انسان ایفا می کند. با این حال، بسیاری از ارگان ها و اعضای مختلف سیستم ایمنی ناشناخته اند. بگذارید تعدادی از آن ها را موردی نام ببریم.
هپاتیت A نوعی بیماری حاد کبد است که به دلیل ویروس هپاتیت A یا HAV رخ می دهد. این بیماری نوعی بیماری حاد است یعنی به صورت ناگهانی رخ می دهد و معمولا دوره شدید و کوتاهی دارد. این ویروس در مدفوع مبتلا به آن وجود دارد و با تماس شخصی نزدیک، گسترش می یابد.
اگر یکی از اعضای خانواده هپاتیت A دارد بیماری او به سادگی به افراد هم خانه او انتقال می یابد. این بیماری با عدم رعایت بهداشت در ارتباط است. ویروس آن نیز از طریق غذا و آب آلوده به HAV انتقال می یابد. در موارد بسیار نادر نیز این ویروس ممکن است از طریق اتقال خون آلوده به فرد انتقال یابد.
هپاتیت B بواسطه ویروس هپاتیت B یا HAV ایجاد می گردد. مانند هپاتیت ای، هپاتیت B ممکن است به صورت حاد بروز کند و باعث بیماری خفیفی شود که چندین هفته به طول می انجامد. اما در برخی افراد به خصوص نوزادان هپاتیت B بیشتر به طول می انجامد و باعث بروز یک بیماری مزمن می گردد که خود موجب مشکلات طولانی مدت کبدی می شود. حتی افرادی هم که 20 تا 30 سال بدون بروز هیچ عارضه خاصی این بیماری را دارند نیز در خطر ابتلا به مشکلات جدی کبدی مانند سیروز یا سرطان کبد قرار دارند.
هپاتیت B از طریق خون، اسپرم یا مایعات بدن فرد مبتلا وارد بدن فرد سالم می گردد. مادر مبتلا به این بیماری نیز این بیماری را در هنگام تولد به کودک خود انتقال می دهد.
هم واکسن هپاتیت A و هم واکسن هپاتیت B بسیار موثر است. در مطالعه A که طی آن چهار واکسن جهت مقابله با هپاتیت مورد بررسی قرار گرفت مشخص شد حدود 100 درصد همه افرادی که یک واکسن را دریافت نمودند در بدن آنان سطوح ایمنی آنتی بیوتیک در یک ماه پس از دریافت دوز اول واکسن افزایش یافت.
بعلاوه هشت سال پس از دریافت دو یا بیشتر دوز این دارو مشخص شد حدود 99 تا 100 درصد افرادی که این واکسن دریافت نموده بودند هنوز هم در برابر آن بیماری مصون بودند. در مورد واکسن هپاتیت B نیز به همین ترتیب. بنابراین متخصصان تخمین می زنند هر دو واکسن تا حدود 20 تا 30 سال در بدن فرد باقی می ماند.
همانند سایر داروها در مورد استفاده از این داروها نیز عوارض جانبی وجود دارد هر چند گزارشات درباره ایمن سازی این واکسن ها نتیجه فوق العاده A را نشان می دهد. البته معمول ترین عارضه جانبی استفاده از واکسن هپاتیت B شامل قرمزی در محل تزریق است. از سال 1982 هنگامی که واکسن هپاتیت B در امریکا ساخته شد بیش از 100 میلیون نفر واکسینه شدند و هیچ گزارشی درباره بروز عوارض جانبی جدی در مورد آنان وجود ندارد در همین زمان بروز هپاتیت B تا 80 درصد کاهش یافت.
عوارض جانبی خفیف واکسن هپاتیت A شامل قرمزی در محل تزریق، سردرد، از دست دادن اشتها و خستگی است.
عوارض جانبی شدید آن نیز که شامل واکنش آلرژیک شدید می باشد در مدت چند دقیقه یا چند ساعت پس از تزریق واکسن رخ می دهد البته بروز چنین عوارضی بسیار نادر است.
تعداد تزریق‌های توصیه‌شده سه تزریق است و سن مناسب از نظر پزشکان به شکل زیر خواهد بود:
در ایران، زنان در دوران بارداری برای هپاتیت بی مورد آزمایش قرار می‌گیرند. اگر نتیجهٔ آزمایش مثبت باشد و مادر هپاتیت بی داشته باشد، نوزاد او باید ظرف ۱۲ ساعت از تولد، واکسن ایمنوگلوبولین هپاتیت بی؛ HBIG، به علاوۀ واکسن هپاتیت بی را دریافت کند تا فعلاً، محافظت کوتاه‌مدت در برابر این عارضه فراهم شود.
کودکی که به تزریق قبلی واکسن هپاتیت بی، واکنش آلرژیک تهدیدکنندۀ زندگی داشته است نباید دوباره این واکسن را دریافت کند. همچنین اگر فرزند شما در دوران نوزادی واکسن هپاتیت بی نزده و به مخمر نان واکنش آلرژیک تهدیدکنندهٔ زندگی داشته است، نباید واکسن هپاتیت بی را بزند، زیرا این واکسن با همان نوع مخمر ساخته می‌شود.
به‌طورکلی، در مورد نوزادان زودرس، اگر واکسن هپاتیت بی قبل از یک ماهگی زده شود، تأثیرگذاری زیادی ندارد. اگر نوزاد شما زودرس است، با پزشک او در مورد زمان مناسب برای تزریق واکسن صحبت کنید. همۀ نوزادانی که به میزان متوسط تا شدیدی بیمار هستند باید برای زدن واکسن هپاتیت بی، تا زمان بهبود از بیماری صبر کنند.